#b-navbar { height:0px; visibility:hidden; display:none }

sunnudagur, nóvember 27, 2005

Harry Potter and the goblet of fire Sá myndina í gær. Fyrstu tuttugu mínúturnar voru samansafn samhengislausra sena (fyrir þá sem ekki hafa lesið bókina). Dymbildór prófessor var betri í hinum myndunum, ég hafði alltaf á tilfinningunni að þessi Dymbildór vissi ekki hvað hann ætti að gera næst, stressaður. Hinn var betri, en sá leikari er víst horfinn yfir móðuna miklu. Viktor Krum var líka frekar mikið out of line að vera að gera hosur sínar grænar fyrir 14 ára gamalli stúlku, verandi u.þ.b. 32 ára. Rupert Grint sem leikur Weasley er að kljást við herfilega afmyndun líkamans á gelgjuárunum en á sennilega eftir að jafna sig á því. Daniel Radcliffe sem fer með hlutverk Potters sjálfs verður hins vegar sífellt ljótari. Ég spái því að í sjöttu myndinni verði hann orðinn algerlega ósympatískur náungi. Nefbroddurinn er að síga niður fyrir efrivörina, röddin er asnaleg og hann er með pirrandi kippi og kæki í andlitinu, tala nú ekki um ef hann fer að safna einhverjum hýjungi á hökuna til að reyna að vera kúl. Sýnist hann vera þessi týpa sem fær sér á endanum svartan leðurfrakka og gengur í honum öllum stundum. Frk. Granger er hins vegar öll að koma til, gefum henni nokkur ár í viðbót og þá er kominn tími á bikinisenu. Þessi Voldemort er síðan alveg steiktur náungi. Ekki mjög ógnvekjandi og ræður ekki við einhver strákpjakk sem hefur ekkert sérstakt til að bera. Svo vantar líka á hann nefið.

posted by Önundr @ 11/27/2005 02:20:00 e.h.

fimmtudagur, nóvember 24, 2005

Fagurgali á flæðiskerinu IV Jens hefur tilnefnt Sigurjón Örn Sigurjónsson til að skrifa næsta hluta, og eygir ákveðinn ofstopamaður þá möguleika á því að verða tilnefndur af Sjonna. IV. hluti - eftir Jens Þórðarson: Aðstoðarmaðurinn leit á hann með tómlegu augnaráði og spurði: "Taugaáfall, hvað meinarðu? það fær enginn taugaáfall eftir glæsilegan sigur í prófkjöri". Það var alveg rétt. Arconasus var kominn í annað sætið og ætti undir öllum venjulegum kringumstæðum að vera nokkuð öruggur með sig. Fundarstjórinn, Páll Vilhjálmsson, ruddist í þessari andrá inn og lét öllum illum látum, guðfaðirinn var farinn að verða órólegur. Hann heyrðist öskra "Djöfulsins bjánahugmynd að svara þessu bréfi frá Nígeríu, hver hélt að það myndi vinna kosningarnar fyrir okkur!?". Kaleikur reyndi að umla út úr sér einhverju en það reyndist ekki auðvelt. "Komdu þá, þú þarft að segja eitthvað... EINHVER þarf að segja eitthvað!!" æpti Páll. "Ég skal sjá um Arconasus". Hann ýtti Kaleiki fram á sviðið og gerði sig tilbúinn að sparka upp klósetthurðinni. Hún var hins vegar ólæst og þegar Páll opnaði blasti við honum ófögur sýn. Arconasus lá á gólfinu og sprauta við hliðina á honum. Það blæddi úr handleggnum á honum. Einu hljóðin sem heyrðust voru lágvært uml: "Fjarskyldur ættingi...flugslys í Pakistan...milljónir dollara...". Páll vissi hvað var að gerast og hann yrði að gera eitthvað áður en guðfaðirinn, Vilhjálmur og þjóðin kæmust að þessu.

posted by Önundr @ 11/24/2005 04:55:00 e.h.

föstudagur, nóvember 11, 2005

Fagurgali á flæðiskerinu - III
Magnús Norðdahl hefur nú skilað af sér sínum hluta og hefur hann tilnefnt Hauk Heiðar Hauksson til að skrifa
næsta hluta

Hann sat og horfði á sig í speglinum. Hvað er ég búinn að koma mér í? spurði hann sjálfan sig. Aðeins
fyrir viku síðan hafði hann verið að plægja akurinn fyrir framan heimili sitt í Nígeríu. Nú var hann
kominn til Íslands - og í annað sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar.
Í fjarska heyrðist í áhorfendum klappa.

Hrollur fór um hann allan, kaldur sviti spratt fram á andliti hans auk ósjálfráðs kiprings. Hann vissi að
álagið var of mikið. Á þessari einu viku hafði líf hans færst af hinu rólega, hringrásarkennda og
árstíðabundna sviði jarðyrkjunnar yfir á hraðbraut alþjóðavæðingarinnar. Myndi hann ráða við þetta...
kannski ef...nei hann mátti ekki hugsa þá hugsun til enda! En eins og ósjálfrátt læddi hann höndinni í
jakkavasann og dró upp litla pokann sem Kaleikur, einn frambjóðandinn, hafði látið hann hafa og þegar
hann leit hann augum bægði það frá honum öllum efa. Hann læsti sig inni á einum klósettbásnum, lagði
setuna niður, síðan lokið og settist. Hann tók af sér beltið, vafði því um vinstri upphandlegginn en dró því
næst fram skeiðina og kveikjarann úr hinum vasanum. Hann hitaði duftið úr pokanum á skeiðinni, dró
það því næst upp í sprautuna. Svo dældi hann stöffinu í framhandlegginn, æðarnar þar voru enn
nothæfar. Hann vissi ekki af sér fyrr en barið var harkalega á hurðina. Það var Kalli; Kaleikur
Þóroddsson - da man."Drullaðu þér fram maður, það er komið að þér!".

"Shit", hugsaði Arconasus með sér sem einfaldlega var of dópaður til að geta stunið upp úr sér nokkru
hljóði. "Viltu drífa þig andskotinn hafi það! Fundarstjórinn er búinn að kynna þig og allir eru að bíða.
Þetta er orðið vandræðalegt. Meira að segja Vilhjálmur virðist vera órólegur svo ég tali nú ekki um Gilla
kid."

"Þeetttaa baraaa, é.... éggg, fuck, dú væst, kemst ekki, góaaa nóóóót", og einmitt þegar hann hafði
gubbað þessum orðum út úr sér í vímukenndri sturlun heróínneytandans leið yfir hann og Kaleikur heyrði
hvernig Arconasus skall í gólfið.

Hvað átti Kalli nú til bragðs að taka? Hann vissi einfaldlega ekki sitt rjúkandi ráð en ákvað að hringja í
vin sinn Tuma Kjartansson og spyrja hann ráða. "Af hverju svarar hann ekki? Hann hlýtur að vera á
fundi eða eitthvað. Aldrei við þegar ég þarf á honum að halda!" hugsaði Kalli með sér þegar það dróst á
langinn að Tumi svaraði. En í þeim hugsuðum orðum svaraði Tumi.

"Hæ,hæ, blessaður.... hvað segiru.... í stuði...." Eilítil þögn myndaðist en svo heyrðist skömmu síðar:
"heyri ekki í þér....sambandið lélegt......  ertu þarna... HALLÓ!....." Og svo eftir aðra stutta þögn í viðbót:
"nei, bara grín, þetta er talhólfskveðja! skildu eftir skilaboð, haahhahah, tók þig þarna" Það sauð að á
Kaleiki Þóroddssyni og hann var ekki par ánægður með þetta. "Stundum þá hata ég hann Tuma!" En
honum gafst ekki tími til að vera reiður lengi því allt í einu var ruðst inn á klósettið og þar var
aðstoðarmaður fundarstjóra mættur. "Heyrðu, kemur Arconasus eða ekki? Nú eru síðustu forvöð!"

Kaleikur svaraði því til að Arconasus væri læstur inni á einu af klósettunum og svo virtist sem hann hefði
fengið taugaáfall og hefði fallið í gólfið. Í það minnsta væri eitthvað mikið að.

posted by Önundr @ 11/11/2005 10:08:00 f.h.

miðvikudagur, nóvember 09, 2005

Omega með uppbyggilegt og gott kristilegt efni Í gær þegar ég var að malla kvöldmatinn setti ég á Omega þegar það var eitthvað leiðinlegt á hinum stöðvunum. Eins og þið vitið er aldrei neitt leiðinlegt á Omega. En jæja, þarna var viðtal við unga konu sem grét mikið. Hún talaði um það hvernig hún hefði séð blóð ungbarna flæða. Það vakti undir eins athygli mína. Svo lýsti hún margskonar satanískum ritúölum, mannfórnum og mannáti, nauðgunum og fleiru. Mannætusatanistarnir leggja það í vana sinn að ræna fólki og nauðga konum til að geta með þeim börn, sem þeir svo aftur fórna og éta á altari myrkraherrans. En er búið að fangelsa þessa menn? - var hún spurð. Nei var svarið. Þeir eru alls staðar. Þeir eru í lögreglunni mikið. Og í stjórnmálaflokkum, á þingi og í dómstólunum. Hún var bara þakklát fyrir að hafa sloppið lifandi. Að lokum sagði hún að djöflar væru raunverulegir en að Jesús Kristur verndaði hana fyrir þeim. Ansi góðir þarna á Omega að vera ekki að sýna barnaefni á þessum tíma, heldur satanista-mannátsþætti með grátandi fórnarlömbum. Og gríðarlega hressandi efni líka.

Viðbót: Þessi andskotans bloggerdrusla er óþolandi. Ætli það takist að publisha þetta?

posted by Önundr @ 11/09/2005 05:05:00 e.h.

Fagurgali á flæðiskerinu - II Þorgeir hefur nú skilað af sér sínum hluta og hefur tilnefnt Magnús D. Norðdahl til að skrifa næsta hluta sögunnar. Hann sat og horfði á sig í speglinum. Hvað er ég búinn að koma mér í? spurði hann sjálfan sig. Aðeins fyrir viku síðan hafði hann verið að plægja akurinn fyrir framan heimili sitt í Nígeríu. Nú var hann kominn til Íslands - og í annað sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar. Í fjarska heyrðist í áhorfendum klappa. Hrollur fór um hann allan, kaldur sviti spratt fram á andliti hans auk ósjálfráðs kiprings. Hann vissi að álagið var of mikið. Á þessari einu viku hafði líf hans færst af hinu rólega, hringrásarkennda og árstíðabundna sviði jarðyrkjunnar yfir á hraðbraut alþjóðavæðingarinnar. Myndi hann ráða við þetta...kannski ef...nei hann mátti ekki hugsa þá hugsun til enda! En eins og ósjálfrátt læddi hann höndinni í jakkavasann og dró upp litla pokann sem Kaleikur, einn frambjóðandinn, hafði látið hann hafa og þegar hann leit hann augum bægði það frá honum öllum efa. Hann læsti sig inni á einum klósettbásnum, lagði setuna niður, síðan lokið og settist. Hann tók af sér beltið, vafði því um vinstri upphandlegginn en dró því næst fram skeiðina og kveikjarann úr hinum vasanum. Hann hitaði duftið úr pokanum á skeiðinni, dró það því næst upp í sprautuna. Svo dældi hann stöffinu í framhandlegginn, æðarnar þar voru enn nothæfar. Hann vissi ekki af sér fyrr en barið var harkalega á hurðina. Það var Kalli; Kaleikur Þóroddsson - da man."Drullaðu þér fram maður, það er komið að þér!".

posted by Önundr @ 11/09/2005 08:23:00 f.h.

þriðjudagur, nóvember 08, 2005

Smásagan hafin! Fyrsti hluti smásögunnar er kominn inn á síðuna. Fyrir þá sem eru algerlega úti að skíta, þá tilnefndi ég Konráð hér í síðustu færslu til að skrifa fyrsta hluta sögunnar. Hann hefur lokið því verki og hefur tilnefnt bróður minn, Þorgeir til að skrifa næsta hluta. Sem fyrr er ekki beðið um mikið, að lágmarki kannski 4-5 línur, en menn mega auðvitað skrifa lengri texta ef þeir vilja. Eftir að hafa séð fyrsta hluta sögunnar hef ég fundið nafn á hana - sagan skal heita: Fagurgali á flæðiskerinu Hann sat og horfði á sig í speglinum. Hvað er ég búinn að koma mér í? spurði hann sjálfan sig. Aðeins fyrir viku síðan hafði hann verið að plægja akurinn fyrir framan heimili sitt í Nígeríu. Nú var hann kominn til Íslands - og í annað sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar. Í fjarska heyrðist í áhorfendum klappa. - Konráð Jónsson Jæja Þorgeir, þú átt að halda áfram með söguna og tilnefna svo eftirmann þinn. Mælst er til þess að menn fari ekki með söguna út í algert rugl þó svo að byrjunin sé vissulega nokkuð hröð eins og sést. Þetta verður að ganga í einhvern tíma. Eftir hverja viðbót verður sagan svo birt aftur í heild sinni með viðbótinni.

posted by Önundr @ 11/08/2005 12:09:00 f.h.

mánudagur, nóvember 07, 2005

Nirvana Eftir því sem frá líður verð ég meira á þeirri skoðun að besta lag Nirvana hafi verið Come as you are. Eitt af þeim lögum sem ég mun sennilega aldrei verða þreyttur á. Þið megið bera þetta upp við mig þegar ég verð sjötugur.

posted by Önundr @ 11/07/2005 11:33:00 e.h.

Kvef = Kveif ? Ég er kvefaður. Það er ekki gaman að vera kvefaður. Ullarsokkar gera þó sitt gagn. Og breiðskífan The Bends, hún gerir það líka. Hvílík nostalgía. Eftir að "Gott og vel, tölva" kom út hlustaði maður mikið á hana og The Bends féll eiginlega í gleymsku. Svo hefur maður alltaf keypt diskana þeirra, nema ég á reyndar ekki Hail to the thief. En einhvern veginn hefur maður gleymt að rifja þessa plötu upp. Hún er óendanlega góð. Aaaahh... Ég þyrfti eiginlega að brydda upp á einhverju sniðugu hér á blogginu. Jájá, nú veit ég. Hér mun birtast stutt saga samin af lesendum. Fyrsta hlutann tilnefni ég hér með Konráð Jónsson til að skrifa, og má hann setja það í kommentakerfið hér að neðan, en það verður þá tekið upp og birt sem færsla. Konráð má tilnefna eftirmann sinn. Hér er ekki verið að gera kröfu um mikið. Kannski 4-5 línur.

posted by Önundr @ 11/07/2005 11:07:00 e.h.