.

Femin

Albína vitnar í frétt á nyt.com á blogginu sínu: “To tell you the truth, I am not a feminist,” Ms. Musawi said in a recent interview, speaking in English, and dressed in a black abaya. "I don't want to commit the same mistakes Western women have committed. I like that family should be the major principle for women here."

Og svo segir Albína:

“Konur í Írak misskilja líka femínisma. Hann gengur ekki út á að brjóta niður fjölskylduna heldur treysta jafnan rétt allra meðlima hennar. Merkilegt hvað margar konur, t.d. Ásdís Halla og fleiri, gangast upp í því að segja að þær séu ekki femínistar. Flestar slá þær ekki hendinni á móti þeim breytingum sem femínistar hafa náð fram með sinni þrotlausu baráttu s.s. fæðingarorlofi, rétt til menntunnar og jafnra launa. Ég skil ekki hvernig fólk, bæði karla og konur, geta EKKI verið femínistar!”

Nú er ég alls enginn sérfræðingur í femínisma, hef ekki pælt mikið í honum. Ég ætla því ekki að þykjast vita meira um hann en ég veit. Því spyr ég: Er femínismi stefna sem í framkvæmd hefur miðað að því að koma körlum inn á heimilin og í að halda saman kjarnafjölskyldunni, í réttu hlutfalli við það hvernig hún (stefnan) hefur miðað að því að koma konum út af heimilinu og á vinnumarkaðinn?

Ef femínisminn hefur aðeins miðað að því að koma konum út á vinnumarkaðinn, og sætt sig við að karlar séu ekki á leiðinni inn á heimilin (eða í það minnsta ekki áorkað jafnmiklu í þá átt) til móts við þetta, þá er femínisminn stefna sem brýtur niður fjölskylduna að einhverju leyti.

Athugið að ég segi stefna sem “brýtur niður” en ekki “gengur út á að brjóta niður” eins og orðalagið í færslunni hjá Albínu er. Á þessu er auðvitað munur.

Þ.e. afleiðingar stefnunnar eru þær að konur fara út að vinna, eru frjálsar til jafns við karla og hætta að hugsa um börnin og heimilið í sama mæli, en feðurnir koma ekki til móts við þessa breytingu að sama skapi og því verður afleiðingin niðurbrot fjölskyldunnar. Margvísleg fjölskylduform verða algeng ásamt því að minni regla verður á heimilishaldi. Börnin ganga sjálfala. Maður þekkir sjálfur dæmi þess að báðir foreldrar vinni úti og því sitji uppeldið á hakanum.

Væri þá ekki bara betra og heilsteyptara að viðurkenna þetta atriði og segja: “Já, femínismi stuðlar að niðurbroti fjölskyldunnar á meðan karlar bregðast ekki við og færa sig inn á heimilin í samræmi við útrás kvenna. Við teljum þetta slæmt en þó nauðsynlegt þar sem jafn réttur og jöfn staða kynjanna gengur fyrir “kjarnafjölskyldunni”.”

Það er ekkert sem segir að það sé ekki hægt að forgangsraða hlutum, bara af því að þeir eru báðir svo óskaplega mikilvægir. Barnauppeldi er mikilvægt. Kvenréttindi eru mikilvæg. Femínisminn er stefna sem setur kvenréttindi á oddinn og er tilbúin til að láta barnauppeldið mæta afgangi þar til gagnaðiljinn (karlarnir) láta undan og fara að þrífa og baka.

Það sem ég er að reyna að segja er að konan sem Albína vitnar í er ekki endilega (ef við miðum einungis við það sem framkemur í ofangreindri tilvitnun) að misskilja vesturlandafemínisma, heldur forgangsraðar þessum atriðum einfaldlega á annan hátt.

P.s. ef einhverjum sem les þetta tekst að túlka þetta sem svo að ég sé einhver andfemínisti eða eitthvað karlrembusvín, þá er sá hinn sami á villigötum...og getur bara hoppað upp í r***gatið á sér.

posted by Önundr @ 5/11/2005 01:15:00 f.h.