#b-navbar { height:0px; visibility:hidden; display:none }

þriðjudagur, apríl 26, 2005

Bloggarar athugið Lýst er eftir eiganda IP tölunnar 194.144.45.132 Þeir bloggarar sem hafa yfir að ráða haloscan kommentakerfum eða annars konar kerfum sem skrá IP tölur eru beðnir um að athuga hvort að eitthvað innlegg sem er á þessari IP tölu sé einhvers staðar tengt við eitthvað nafn. Niðurstöður, ef einhverjar verða, má senda til mín á onundur !@! hi.is Eigandi tölunnar er leiðinlegur og kommentar stöðugt undir dulnefni.

Klósettkafarinn fokkaði mér Stundum vildi ég óska þess að fullorðið fólk væri jafnhörundsárt og leikskólabörn. Reyndar er sumt fólk þannig, en bara alls ekki nógu margir. Þegar ég var lítill kom ég einu sinni gráti nær heim af leikskólanum og lýsti því yfir að einn strákur á leikskólanum hefði fokkað mér. "Hann fokkaði mér! Hann fokkaði mér!" á ég að hafa sagt við þetta tækifæri. Auðvitað hafði viðkomandi bara gefið mér löngutöngina upp í loftið og sagt fokkjú án þess að vita hvað það þýddi. Þetta þótti mér svo hræðilegt að dagurinn var ónýtur. Að sama skapi var það hræðilegt að vera ásakaður um klósettköfun. "Þú ert bara klósettkafari!" var hægt að segja við einhvern ef aðstæður buðu upp á alvarlega móðgun. "Nei! Það er ekki satt! Ég er ekki klósettkafari. Ekki! Það er ekki satt! Buuuhuhuhuuu." Magnað hvernig það var álitinn verðugur málstaður að berjast fyrir, að upplýsa almenning um þá staðreynd að maður væri ekki raunverulega klósettkafari heldur væri slíkt einungis lygaþvættingur og klókindi í valdatafli leikvallarins. Uppspuni frá rótum, beint að manni til að lítillækka mann, sverta mannorðið. Hversu fyrirlitlegur þarf maður að vera til þess að kafa í klósett? Og hvernig gera menn það? Eru blautgallar eða þurrgallar, eru scúbadævinggræjur eða bara halda fyrir nefið? Maður vissi það ekki, en það var þessi sterka tilfinning inni í brjósti manns fyrir því að klósettkafarar væru alls ekki boðlegir í mannlegu samfélagi. Ég man sérstaklega eftir einni móðgun sem ég varð fyrir í fatahenginu á Kirkjubóli - Kanínudeild. Það var hann Gísli sem móðgaði mig með þessum orðum: "Þú ert alltaf í sömu fötunum." Það var ekki satt. Það var lygi. Ömurlegur lygaþvættingur. Af hverju í ósköpunum þurfti Gísli að lítillækka mig á þennan hátt, og hefja sjálfan sig upp á minn kostnað. Var hann ekki vinur minn? Dagurinn var næstum því ónýtur. Ég man líka eftir því hversu heimskir mér fannst sumir krakkarnir á leikskólanum vera. Sérstaklega stelpurnar. Ég man eftir því að eitt sinn voru við félagi minn að róla. Við róluðum hátt og af krafti en í hinum tveimur rólunum (þetta var allt ein samföst grind) voru tvær stelpur að róla sér. Hristingurinn frá okkur var mikill, enda róluðum við okkur afar karlmannlega. Þá heyrðum við þessar veimiltítur segja eitthvað á þessa leið "vá, VIÐ rólum okkur svo hátt að rólurnar hristast!" Hvað var að þeim? Áttuðu þær sig ekki á því að það vorum VIÐ EN EKKI ÞÆR sem róluðum okkur svo hátt að rólurnar hristust. Hvernig gat þetta farið framhjá þeim? Hvernig er það mögulegt að nokkur lifandi vera geti verið svona ómeðvituð um umhverfi sitt, svona....OOOHHH!!! Það vorum við sem hristum rólurnar en ekki þær. Annað er uppspuni og þvættingur. Þegar bróðir minn var í 6 ára bekk keypti móðir mín stílabækur fyrir hann. Á einni þeirra var mynd af Wham! en ekki bara einhverjir litir eða mynd af flottum leikfangabíl eða einhverju slíku. Bróður mínum fannst þetta skammarlegt. Mennirnir á myndinni voru skrýtnir, með andlitsfarða og furðulegar hárgreiðslur í asnalegum fötum. Það kom ekki til greina að skrifa í þessa fáránlegu bók. Hún fór ekki með í skólann og ekkert var skrifað í hana. Hvað var móðir hans að hugsa? Hvernig datt henni í hug að hann gæti fengið sig til að skrifa í svo ósiðlega bók? Mennirnir á forsíðunni voru óásættanlegir. Viðbjóðslega stílabók.

miðvikudagur, apríl 20, 2005

Debetyfirlit komið í hús ...ég mun greinilega lifa eins og Díógenes næstu vikurnar. Spurning hvort Díógenes hafi fengið sér yfirdrátt.

Vantrú.net Bitur síða. Sennilega bitrasti hópur manna á landinu. Það sem þeir skrifa um er oft áhugavert, en hvernig þeir skrifa. Það er mjög fráhrindandi. Þeir eru allir svo fúlir eitthvað og ofstækisfullir í trúleysinu. Svo eru nú umræðurnar á eftir hverri grein alveg kapítuli út af fyrir sig. Röklausir trúmenn að ræða við ofstækisfulla og fúla trúleysingja. Getur nokkuð verið meira fráhrindandi. Annars... ...skrifaði ég grein á Djöflaeyjuna fyrir daginn í dag. Hana má finna hér. Veit ekki nema að maður sé bara að detta út í biturleikann líka.

föstudagur, apríl 15, 2005

Getur einstaklingur með kvef verið kynvera? Já þið viljið ekki horfast í augu við það sem er óþægilegt, þið sem fallið inn í forskrift hins venjulega og eðlilega. Þið viljið ekki sjá eldra fólk fyrir ykkur sem kynverur, og ekki feitt fólk og ekki fólk með kvef. En við, fólk með kvef, erum hér og erum komin til að vera. Við höfum líka okkar þarfir og langanir! We're here we've kvef get used to it! We're here we've kvef get used to it!

fimmtudagur, apríl 14, 2005

Grein dagsins á djöflaeyjunni. Ég er með grein dagsins á djöflaeyjunni. Hún er um ást við fyrstu sýn, en örvæntið ekki, hún er ekkert væmin. Hér er hún. Segið mér hvað ykkur finnst. Umferðarstofa, umferðarstofa. Hvers á þetta batterí að gjalda? Lætur gera fyrir sig hverja snilldar auglýsingaherferðina á fætur annarri, og alltaf er einhver sem stekkur til og segir börnin sín gráta öll kvöld vegna þeirra, eða að þær séu óþarflega harkalegar o.s.frv. Mér finnst allar þessar auglýsingar bara ansi góðar. Sérstaklega þessar nýjustu, og sú með vísum Vatnsenda-Rósu. Ég veit um góða leið til að losna við svona auglýsingar. Hætta að vera eins og fífl í umferðinni. En jæja, ég veit nú alveg af hverju fólk lætur svona eins og nýjustu auglýsingarnar sýna. Það er vegna þess að við hlutgerum fólk í umferðinni. Við sjáum bara bílana fyrir framan okkur. Bíllinn er að gera eitthvað vitlaust. Stórt þunglamalegt járnstykki fyrir framan okkur sem er fyrir. Það er engin ástæða til að öskra ekki á það Og jafnvel þó við sjáum viðkomandi inn um gluggana, þá er jú tvöfalt gler og stál á milli og það heyrist ekkert sem sagt er. Ég hefði sjálfur viljað fá öðruvísi nálgun líka. Ég sé fyrir mér konur í matvörubúð með svona innkaupakerrur á einhverjum gangi. Ein fyrir aftan hina. Önnur stoppar eða leggur kerrunni eitthvað óþægilega, svo að sú aftari sturlast gersamlega og fer að blóta og ragna. Gæti komið skemmtilega út.

miðvikudagur, apríl 13, 2005

Hannibal the cannibal Ég horfði á framhaldið af Silence of the lambs í gær. Þetta var bara alveg ágætis mynd. Þó svo að Hannibal sé ekki jafnógnandi og í Lömbin þagna er hann bara nokkuð góður. Það má með sanni segja að atriðið þegar hann gefur aumingja Ray Liotta heilann úr sjálfum sér að borða sé... miður geðslegt. En ég meina hey, shit happens. Texta biflíunnar breytt Fróðir menn mega gefa mér upplýsingar um þetta mál. Nú ætlar biblíufélag hér í bæ að breyta þýðingunni á biblíunni svo að ekki sé í henni svona niðrandi orðalag um samkynhneigða eins og hefur verið. Er þarna verið að breyta textanum vegna þess að (1) hann hefur verið ónákvæmlega eða rangt þýddur úr öðru máli fyrir margt löngu síðan, (2) vegna þess að umræddu orðalagi hefur verið skotið inn í einhvern tímann en finnst ekki í fyrri textum... (3) eða vegna þess að menn eru farnir að sætta sig við samkynhneigð og finnst ekki lengur að hin heilaga ritning ætti að tala gegn hommum og lesbíum?

fimmtudagur, apríl 07, 2005

Hah Eitt sinn var ég tímavörður í ræðukeppni. Á meðan ræður voru fluttar las ég sögu tímans, eftir Stephen Hawking. Ótrúlega involveraður tímavörður eitthvað...Held ég hafi samt ekki lesið bókina nógu gaumgæfilega samt, gæti ekkert tjáð mig um hana hér og nú.

miðvikudagur, apríl 06, 2005

Það er erfitt að vera fáviti Stundum fær maður lög á heilann. Þá er það sjaldnast allt lagið, heldur yfirleitt einhver hluti úr því sem er grípandi. Það getur verið fyrsta lagið sem maður heyrði í útvarpinu um morguninn, eða það sem maður hefur mest verið að hlusta á undanfarið. Ég varð fyrir því óláni um daginn að heyra Fugladansinn í útvarpinu. Síðan þá hefur það lag ekki farið úr höfðinu á mér. Ég sit kannski til dæmis og er að gera einhverja auma tilraun til að klára að lesefnið um eignarnám, í eignarétti. Þegar ákvörðun eignarnámsbóta fer skv. vatnalögum, getur farið fram bæði undir- og yfirmat eignarnámsbóta. Undirmat er ýmist framkvæmt af úttektardada dada dada da! Dada dada dada da! Dada dada dada da! Dada dada dada da! klapp - klapp - klapp - klapp Dada dada dada da! Dada dada dada da! Dada dada dada da! klapp - klapp - klapp - klapp Daaaadaaaadaaaa - daa daa daaa da daa daaaaa da - da -da Daaaaa daa daaaa da daaaaaa o.s.frv. Þetta gerir mér mjög erfitt fyrir. Annars sá ég... ...Ívar Pál Jónsson og Arnar Eggert Thoroddsen um daginn. Ég sjálfur sko, með eigin augum. Þeir voru að labba úr kringlunni yfir í Moggahúsið með einhverri stelpu. Það sem kom mér mest á óvart var hversu alþýðlegir þeir virtust vera. Þeir t.d. biðu á meðan ég keyrði fram hjá, en fóru ekki beint út á götuna. Ég sá að Ívar Páll hafði keypt sér einhvern alþýðumat á stjörnutorginu. Þeir voru mjög alþýðlegir.