#b-navbar { height:0px; visibility:hidden; display:none }

fimmtudagur, febrúar 24, 2005

Britney Spears - Toxic Hennar allra besta lag á ferlinum, á því leikur enginn vafi. Enda stend ég sjálfan mig að því þar sem ég sit á bókhlöðunni og mig "sundlar af leiðindum" yfir bókinni Þinglýsingalögin - skýringar, að ég raula viðlagið stöðugt í höfðinu á mér. Það gengur þó ekki sem skildi enda kann ég textann ekki almennilega. Ég veit að hún segir þetta: And the taste of your lips like paradiiiiiiiiiise [og svo] you're toxic [og svo það sem ég man ekki hvað er, en það er sagt frekar hratt]. Maður lætur svona lagað samt ekki stöðva sig. Nei, ég er ómeðvitað og sjálfkrafa kominn með minn eigin texta og hann er svona: END ÐÖ TEIST OFF JOR LIBBS LÆK PERUDÆÆÆÆÆS, JOR TOGGSIK TOGGSIGGALOGGSIK. Ég meina, það liggur nokkuð beint við að hún segi þetta. Hún gæti alveg eins verið að segja þetta. Er það ekki? Mér er eiginlega orðið alveg sama um hver upphaflegi textinn er. Minn er bara betri. Held mig bara við hann.

miðvikudagur, febrúar 23, 2005

Myndatökur á djamminu ...eru alveg í góðu lagi. En þegar ljósmyndarinn gerir sér sérstakt far um að taka aftur og aftur og aftur mynd af þér beint ofan í andlitið á þér, með flassið beint í augun á þér, snöggt þannig að þér bregður, og heldur því áfram þó að þú sért búinn að gefa það til kynna að þér finnist þetta ekki skemmtilegt...þá er það alveg ótrúlega, ótrúlega pirrandi. Takk fyrir.

Var ég búinn að minnast á þetta? http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com http://djoflaeyjan.com

laugardagur, febrúar 19, 2005

Ný síða Ég og þrír vinir mínir höfum nú opnað nýja vefsíðu. Það verður því eflaust áfram lítið að gerast hér á þessari síðu. Bloggið var nú bara bóla hvort eð er, ha? Þessir vinir mínir eru Árni Helgason, Magnús Davíð Norðdahl og Sverrir Ingi Gunnarsson. Við ætlum að reyna að hafa þessa síðu aðeins íburðarmeiri en venjulegt blogg, og ætlum að leggja vinnu í hana. Á síðuna skrifum við daglegan pistil (aðalvinnan liggur í því), og svo fáum við annað fólk til að skrifa eitthvað, auk þess sem þarna birtist gagnrýni á hitt og þetta, tenglar út á netið og svo eitthvað meira grín á formi frétta og hljóðskráa. Þetta á að verða svona blanda af "alvarlegu" efni og gríni. Þetta heppnast auðvitað misvel og svona, stundum eru menn í stuði og stundum ekki. Svo er bara að sjá hvort einhverjir aðrir en kunningjar okkar nenna að skoða þetta! Auðvitað verða einhverjir byrjunarörðugleikar, ég efast ekki um það, en lengi býr að fyrstu gerð og við erum búnir að vera að pæla í þessu nokkuð lengi. Hún er nokkurn veginn tilbúin. Hérna er í það minnsta slóðin á síðuna: http://www.djoflaeyjan.com

mánudagur, febrúar 14, 2005

Takk Dr. Atkins Um jólin var ég 103 kíló. Nú í morgun mældist ég 96,4 kíló. Stefnan er sett á 90 kíló. Atkinsaðferðin er magnað tæki sem maður fær upp í hendurnar til þess að takast á við svona verkefni eins og fitutap er. Svipað og gemsi eða MSN-skilaboðaskjóðan í mannlegum samskiptum. Einfalt tæki sem virkar. Alltént ef það er Nokia sími. Coca Cola light - can't beat the feeling Ég er búinn að smakka þetta. Nú hættir fólk alveg að kaupa Diet-Coke (enda er það hrikalega vondur drykkur) og Coke-light tekur yfir sykurlausa hlutann af þessu. Það gerist hins vegar aldrei að fólk skipti úr sykraða kókinu yfir í light, enda er það alls ekki bragðið sem fólk sækist eftir þegar það drekkur kók, heldur sykurinn. Það eru ekki sömu áhrif af því að fá sér pilsner og að fá sér bjór...þess vegna fer maður ekki í bæinn að fá sér pilsner. Sykurvíman er svo djöfulli góð. Það skal enginn segja mér að Coca Cola sé að reyna að drepa fólk úr offitu vegna hamslausrar bræði sinnar gagnvart gervöllu mannkyni og vilji okkur ekkert nema illt. Þeir eru greinilega að reyna það sem þeir geta til að búa til gosdrykk sem er góður en samt sykurlaus. Auðvitað er þetta fullt af litar-, rotvarnar- og gerviefnum, en það breytir því ekki að þetta er minna óhollt en kókið. Það þýðir ekki að benda á kókakóla kompaní þegar lappirnar fara að brotna undan fólki eftir nokkur ár. Helvítis helvítin ykkar! Brjálaði maðurinn... hér á bókhlöðunni er ennþá brjálaður. Það er langt síðan ég hef séð hann strjúka borð af ákafa eða skrifa í örsmáu dagbókina sína sem hann geymir í hörðu skjalatöskunni sinni. Hann er vel gyrtur og vel greiddur sem endranær. Alltaf jafngrafalvarlegur á svipinn. Nú er hann í tölvunni að skoða barnaland.is af ákafa. Vel rakaður og vel gyrtur.

Óstjórnleg þörf fyrir að fara úr fötunum Já, svona er þetta með sumt fólk. Alveg sama hvað á að gera, hvernig á að skemmta sér eða hvar fólk er, alltaf skal það rífa sig úr fötunum. T.d. á spilakvöldi heima hjá Koðráni Jónssyni. Þar er ekki sest niður og byrjað að spila Catan. nei. Þar er fyrst farið úr að ofan og farið í tómatsósukappát þar sem notkun handa er bönnuð. Að sjálfsögðu. En ég náði myndum af þessu. Margrét var þó ekki ber að ofan, hún var í einhverjum pjötlum. En við náðum varla að halda Konna í buxunum. Nú prýða þau forsíðuna á símanum mínum. Margrét klípandi í geirvörtu Konráðs.

þriðjudagur, febrúar 08, 2005

Slæm skipti Una var fjarverandi í nótt. Það þótti mér svo sem ekkert hræðilegt. Í gærkvöldi komu bróðir minn og kona hans í mat og tóku þau með sér barnabarn móður minnar, köttinn Freyju. Freyja er félagslega vangefinn og morðóður köttur sem breimar 3/4 hluta ársins, en klórar og bítur þess á milli. Freyja var ekki í miklu stuði og lét sig hverfa mest allan tímann sem þau voru í heimsókn. Svo fóru þau og ég hélt að allt væri í himnalagi. Ég fór að sofa, skreið upp í minn hluta rúmsins og breiddi yfir mig. Og ég svaf. Ég svaf í fullvissu um að allt væri í himnalagi. Mig dreymdi fallega drauma um skip og flugvélar og vaknaði í sólskinsskapi. Ég dreif mig fram úr og dró frá glugganum, hleypti yndislegri birtunni (frá ljósastaurunum) inn í herbergið og sneri mér svo við. Og hvað sá ég? Ég sá rúmið mitt útatað í kattaskít. Þar voru vel á annan tug sparða á víð og dreif í rúminu, en þó blessunarlega öll í Unuhelmingi þess. Helvítis kattarskarnið hefur skitið í rúmið mitt á meðan ég var að borða kvöldmatinn í gær. Og hún lét sér ekki nægja að skíta ofan á rúmteppið, nei hún fór undir það og undir sængina og gerði stykkin sín. Hún framdi myrkraverk. Ég svaf í kattaskít í nótt. Má ég þá frekar biðja um Unu Sighvatsdóttur en kattaskít. Frábær mynd Mæli með Sideways við alla. Hún er ótrúlega fyndin, með góðum samtölum, vel leikin og dramatísk á köflum. Paul Giamatti stendur fyrir sínu, en senuþjófurinn er vinur hans leikinn af Thomas Haden Curch. Ég hef ekki séð hann áður svo ég muni. Ætli hann sé ekki svona "frægur í Ameríku en ekki víðar" týpan.