#b-navbar { height:0px; visibility:hidden; display:none }

föstudagur, febrúar 27, 2004

Á hinn valinkunni andans maður að láta Konna sig? Ég bar fram spurningu til vefkalífans Konráðs Jónssonar um það hvað þyrfti að gera til að komast undir verndarvæng Konnaveldisins, í nethýsilegum skilningi. Ég fékk svar í símann minn: "Viltu verða konnaður?" Þar sem ég hef haldið nokkurri tryggð við bloggerinn og alls ekki talið það svo galið kerfi er ég ekki alveg viss. Ég er því að hugsa um að setja hér upp skoðanakönnun þar sem lesendur fá að ráða því hvort ég undirgengst konnun. Þetta veltur þó allt á því að Konráð sé til í að setjast við samningaborð, og hvað það felur í sér að ég gangist undir konnun. Kjósið! P.s. það verður að taka fram ég er ekki til í hvað sem er. Ég man t.d. hvað ég var hræddur þegar Eiríkur Hauksson var spúkaður. Hann kom í þáttinn til spúkanna, bara venjulegur með sítt rautt hár og í leðurfötum eins og venjulega. En svo var hann spúkaður, hann var settur í spúkavélina og honum breytt í spúka. Ég hef aldrei síðan verið jafnheillaður en jafnframt skelkaður. Síðan eru sennilega liðin 17 eða 18 ár. Þetta er ein af mínum fyrstu minningum. Spúkavélin var nokkurs konar reykspúandi þvottavél. Inn í hana fór hinn mennski Eiríkur Hauksson en út sté spúkinn Eiríkur Hauksson. Svo tóku þeir lagið. Ég er sem sagt ekki til í að fara inn í neins konar vél eða að láta breyta líkama mínum neitt (f. utan fitusog). Hvað segiði: Á ég að láta konna mig? Shall I undergo konnization? Skal jeg konanere?!

posted by Önundr @ 2/27/2004 02:28:00 e.h.

fimmtudagur, febrúar 26, 2004

Brjálaður Frakki - ólíkir menningarheimar mætast og sprenging verður Eftir skóla fór í í Bóksölu stúdenta til þess að kaupa mér bók. Bókin inniheldur barnalögin og greinargerð með þeim. Það gekk vel að kaupa bókina, en ekki jafnvel að finna stæði fyrir utan húsið. Ég lagði bílnum því upp á stétt fyrir utan Stúdentakjallarann. Þegar ég var kominn aftur út í bíl sigri hrósandi með bókina mína gerðist nokkuð óvænt. Fyrst sat ég þarna í rólegheitum og undirbjó mig fyrir bílferðina: Spennti beltið, stillti útvarpið, fór með ferðabæn o.s.frv. Skyndilega opnaðist afturhurðin á bílnum og svartfrakkaklæddur maður setti risavaxna hljóðfæristösku í aftursætið á bílnum. Hann var greinilega útlendingur en ég vissi ekki hverrar þjóðar kvikindi þetta væri. Í æsingnum sá ég ekki nákvæmlega hvernig taska þetta var en þetta var í minnsta lagi selló eða túba eða eitthvað í þá áttina. Ég missti málið af undrun og gat ekkert sagt nema "What the? What? What?" Svo settist maðurinn í framsætið á bílnum. Hann stóð greinilega í þeirri trú að ég vildi endilega keyra hann hvert á land sem væri. Brosið þurrkaðist þó fljótt af smettinu á honum þegar ég sagði: "What the hell are you doing man? Who are you?" Hann fór allur í hnút og byrjaði að tala ensku með frönskum hreim (skrollandi r táknað með #): "Úúú, zö###íííí, æ zoht jhú whö## goíng dú d#æf mí bödd zenn æ zoh zedd ze ga## vos nodd læk ze wonn æ gomm íe## inn. Mæ f#end iss inn ze ga## oveöur ze#, meibí æ gó dú imm ná? Æ em ve##íí zö##ííí" Hann bandaði höndunum út í loftið og yppti öxlum með lófana mót himnunum (eins og maður í Tryggingaauglýsingu úti í rigningu). Ég horfði steinrunninn á hann og gat ekki hugsað um annað en hversu miklu sprengiefni hlyti að vera hægt að koma fyrir inn í hljóðfæristösku sem þessari. Kannski væri þetta árás hryðjuverkamanns og ég fórnarlambið. Það verður líka að teljast líklegt þar sem ég var á Volvobifreið móður minnar, en amerísk stórfyrirtækjasamsteypa að nafni Ford keypti einmitt Volvo fyrir nokkru síðan og slíkt hlýtur að auka líkurnar á því að bíllinn verði fyrir árás. Maðurinn tók sem betur fer töskuna út úr bílnum aftur en flækti henni svo vandræðalega í hækjunni minni sem var þar líka. Og þar stundi hann nokkrum sinnum á frönsku við að reyna að ná töskunni út úr bíl manns sem hann þekkir ekki neitt. Ég horfði í geðshræringu á hann og fórnaði höndum yfir þessari herfilegu innrás í líf mitt. Svo skildust leiðir okkar og kannski sé ég hann aldrei aftur.

posted by Önundr @ 2/26/2004 12:58:00 e.h.

miðvikudagur, febrúar 25, 2004

Gömlu gildin Í dag átti ég smá dauðan tíma á milli kennslu og ferðar til læknisins. Ég kveikti á sjónvarpinu og við blasti titill bíómyndar sem verið var að sýna á Sky movies: ,,Tarzan and his mate!" eða Tarzan og maki hans. Myndin var frábær, eða það sem ég sá af henni. Jane var í skóginum með honum og var svo óskaplega ánægð með lífið. Þau sveifluðu sér á milli trjánna í þar til gerðum fimleikarólum (ekki hangandi í tágum) æpandi "Aúaúúaaaaa". Í skóginum voru ljón, fílar, simpansar, górillur, krókódílar og margt fleira. Englendingarnir voru stöðugt að reyna að fá Jane til að snúa aftur til hins siðmenntaða heims og skildu ekki alveg hvað hún sá við hinn fávísa rusta, Tarzan. Þeir höfðu keypt handa henni hatta í París og ilmvötn í Róm. Jane var hins vegar alveg sátt við Tarzan. Hann hafði útbúið fyrir hana einhvers konar hreiður uppi í tré þar sem hún lá og hafði það gott. Þangað færði hann henni kókoshnetur og fleira gott að borða. Hið fræga óp Tarzans virtist bara vera notað sem stríðsóp eða svona "ég er að koma að bjarga þér, vanmáttugi og einskis megnugi kvenmaður"-ópið hans. Jane hafði komið sér upp hjálparópi í stíl við Tarzan. Þannig vildi til að snaróður nashyrningur gerði aðsúg að Jane á meðan Tarzan fór að leiðbeina Englendingunum um skóginn. Jane gat ekki flúið, þar sem hún festi fyrst pilsið sitt í lítilli trjágrein og gat alls ekki losað sig. Þegar það loksins tókst festi hún fótinn "í glufu" og komst ekki burt. Þetta verður að teljast fullkomlega eðlilegt og viðbúið í ljósi algers skorts á líkamlegum gjörvileik kvenmanna. Hugumdjarfur simpansi reyndi að bjarga lífi hennar en var umsvifalaust sleginn rothöggi sem reyndist banvænt. Því notaði Jane hjálparópið. Hún söng ópið sitt í óperustíl. Tarzan brást fljótt við, stökk á bak nashyrningnum og stakk hann u.þ.b. 60 sinnum í herðablaðið með hníf sínum. Það var mjög löng sena. Jane fylgdist skelfd en hugfangin með og bar hendurnar fyrir munn sér vegna hræðslu. Það voru margar svona senur. Jane syndir í á og krókódíll lemur hana með halanum - Tarzan bjargar. Í því atriði var sérstaklega athyglivert að krókódíllinn snerist stöðugt í hringi í vatninu á skemmtilega vélrænan hátt. Ljón ræðst á Jane niðri við ána - Tarzan hrekur það á brott með fangbrögðum. Þetta fannst Jane alveg frábært. Þegar degi tók að halla tók Tarzan Jane svo upp eins og spýtu, sneri henni lágréttri upp í handarkrikann á sér og labbaði með hana heim án þess að mæla orð af vörum. Svo reif hann ballkjólinn hennar í tætlur og vildi hafa hana nakta. Það fannst Jane líka bara skemmtilegt. Skemmtileg mynd.

posted by Önundr @ 2/25/2004 03:07:00 e.h.

þriðjudagur, febrúar 24, 2004

Um málsnilld Jóhanns Alfreðs Kristinssonar og mína eigin málhelti Ég ráfaði inn á heimasíðu málfundafélagsins Framtíðarinnar fyrr í kvöld. Þar skoðaði ég sorpritið Loka Laufeyjarson og las árshátíðarávarp forsetans. Hann gerðist mjög háfleygur í byrjun ávarpsins og talaði þar um ,,andlegan fjörbaugsgarð janúarmánaðrs". Mér féllust gersamlega hendur vegna þessarar nýstárlegu fallbeygingar á orðinu mánuður og hætti lestri ritsins. Jóhanni óska ég sérstaklega til hamingju með þetta og vona að þetta hafi ekki afgerandi áhrif á framtíð hans, starfsumsóknir og stöðuhækkanir. En ég er ekki barnanna bestur hvað fallbeygingarnar varðar og sendi því út hjálparkall, enda nenni ég ekki fyrir nokkra muni að fletta fróðleiknum upp í orðabók. Betur vitandi smásálir og kverúlantar mega því segja mér eitt. Segir maður ,,strandir" eða ,,strendur" eða er hvort tveggja leyfilegt? Maður fer ekki á Hornstrendur, maður fer á Hornstrandir. Að sama skapi eru eiginlega ekki fallegar sólarstrandir við Miðjarðarhaf, heldur fallegar sólarstrendur. Þar sem ég var að velta þessu fyrir mér verandi ekki lærandi fór ég svo að hugsa hvort þetta væri mismunandi eftir föllum. Hér eru strendur - um strandir - frá ströndum....eða kannski hér eru strandir - um strendur - frá ströndum. En þetta hljómar nú ekki sennilegt. Af þessu má sjá að ég er kominn í eina hringavitleysu með þetta mál og veit ekki hvað snýr upp og hvað niður. Bjargið mér.

posted by Önundr @ 2/24/2004 09:48:00 e.h.

Tjáning Búja!

posted by Önundr @ 2/24/2004 09:36:00 e.h.

DV Snepillinn kom inn á heimilið um daginn. Eins og í hin skiptið sem ég hef séð þetta blað var næstum því ekkert áhugavert í því. Greinarnar voru illa skrifaðar og vaðandi í innsláttar og stafsetningarvillum. Blaðið hafði mikið af "krassandi" fyrirsögnum en engar áhugaverðar greinar. Reyndar skil ég ekki hvernig fólk getur haldið áfram að kaupa þetta blað dag eftir dag, hvað þá að haldast í áskrift að því. Ég upplifi lesturinn nefnilega sem stöðug vonbrigði. Athygli manns er vakin með því að setja gífuryrta fyrirsögn í rauðu letri og maður heldur að kannski ég textinn sjálfur skemmtilegur. En það er næstum undantekningarlaust ekki þannig. Þess vegna er sífellt verið að gefa manni hint um að "hérna sé eitthvað skemmtilegt" og svo nokkrum sekúndum síðar verður maður fyrir vonbrigðum með lélega grein. Svo flettir maður og nákvæmlega það sama gerist aftur. Þegar maður er kominn í gegnum blaðið er ekki annað hægt en að andvarpa og henda blaðinu í körfuna. Ég fatta semsagt ekki hvernig svona blað getur selst vel í einhvern tíma. Fólk hlýtur að hætta að nenna að elta fyrirsagnirnar á endanum, eða hvað? Bjúgur, eymsli og kvef Ég er með skemmtilegan bjúg á fætinum. Verandi hallærislegur maður geng ég stundum í sportsokkum (ekki hvítum þó) og hafa þeir teygju efst. Teygjan þrýstir á löppina og svo að segja ýtir bjúgnum frá sér. Þegar sokkurinn er tekinn niður er löppin fáránleg í laginu, með þykktarbreytingum mjög áhugaverðum. Svo er mér ill í mjöðminni núna og ég er að verða rótkvefaður. Hnerra eins og ég veit ekki hvað. Samt er svo rosalega vorlegt um að litast úti og morgunbjart að ekki er hægt að leggjast í þunglyndi yfir þessu. John Edwards Hann var í Jay Leno í gær. Auðvitað er "Í kvöld-þátturinn" ekki vettvangur alvarlegra umræðna en mér fannst þessi Edwards eitthvað hálfólíklegur. Ekki bara af því að Kerry er að taka þetta, heldur var hann svo smeðjulegur og brosti svona eins og gúmmíkall. Hann hló voðalega mikið og var frekar hyper. Einhvern veginn ekki týpan sem maður sér fyrir sér á forsetastóli. Ekki nógu yfirvegaður og of mikið að rembast við að vera frábær náungi í augum áhorfenda. Ekki að maðurinn sé eitthvað slæmur...

posted by Önundr @ 2/24/2004 11:04:00 f.h.

mánudagur, febrúar 23, 2004

Að lesa mér til um þjóðhetjurnar Skemmtilegt þótti mér að lesa um ferð Jónasar Hallgrímssonar um Sjáland, í ævisögu hans eftir Pál Valsson. Í ferð þeirri komst hann í kontakt við maddömu nokkra Schäffer. Hún rak "veitingatjald" úti í skógi, hversu ósennilega sem það hljómar. Af bréfaskriftum Jónasar og Konráðs vinar hans Gíslasonar reynir höfundurinn svo að ráða frekar í samband þeirra Jónasar og maddömunnar, og renna þá á lesandann tvær grímur. Í bréfunum er talað um að maddaman eigi níu dætur, í veitingatjaldinu þarna úti í skógi. Það hljómar grunsamlega. Einnig kemur fram að Jónas skuldaði henni peninga og þurfti að senda vin sinn, Konráð eða Brynjólf ég man ekki hvorn, til hennar að borga skuldina. Í ferðinni hripaði hann líka niður þennan kvæðisbút: Nóg er í Nörskógi, nýtar gæsir, prjónameyjar og píknafjöld. Af hverju fengum við ekki allar Séð & heyrt ("Heyrt ellegar lesið í sendibréfi nokkrum misserum eftir að atburðir áttu sér måske stað" hefði blaðið getað heitað á nítjándu öld) sögurnar af gömlu köllunum í sögukennslunni í menntó? Það hefði nú gert námsefnið svolítið meira djúsí, þó svo það hafi reyndar verið mjög skemmtilegt eins og það var.

posted by Önundr @ 2/23/2004 09:40:00 f.h.

sunnudagur, febrúar 22, 2004

Along came Polly Alveg magnað hve Bandaríkjamenn eru duglegir við að framleiða keimlíkar gamanmyndir. Þessi mynd var ekkert slæm, ég er ekki að segja það. En hvað ætli sé langt síðan maður sá Bandaríska gamanmynd sem hafði kaldhæðinn húmor? Þeir virðast bara ekki skilja annað en eftirfarandi: 1. Hann datt! Það virkar alltaf að láta fólk detta eða reka sig í hluti. ACP byrjar einmitt þannig að Philip Seymour Hoffman gengur inn í veislusal og dettur á rassgatið. Það er fyndið. Þetta er oft uppistaðan í gríninu og ef þetta væri tekið út úr myndunum væru þær bara svona ágætar litlar sögur um fólk. Þær eru hins vegar ágætar fyndnar sögur um fólk sem er alltaf að detta og reka sig upp undir. 2. Prump Í ACP var mikið prumpað. Ben Stiller var með Irritable bowel-syndrome og þurfti að borða mikinn kryddaðan mat. Hann prumpaði því töluvert. Það var líka fyndið. Þetta hefur mikið verið notað í flestum Hollywoodgrínmyndum, maður hlær jú að þessu. Það er fyndið að prumpa. 3. Að pissa mjög lengi Einhverra hluta vegna virðist það vera algjört möst að hafa samræðuatriði í grínmyndum Bandaríkjamanna þar sem samræðendur eru að hafa þvaglát í svona veggskálar. Annar (sá lágvaxni) á þá yfirleitt erfitt með að pissa og gjóar augunum á vininn á hinum. Hinn (sá stóri) talar mikið og klappar hinum á bakið og pissar alveg endalaust. Svo þegar hann loksins hættir að pissa þá svona fer hann að hrista á sér vininn og það heyrist hvernig alltaf skvettist aðeins meira og meira úr honum. Svo byrjar hann oft að pissa aftur og svo framvegis og svo framvegis. Það er líka bara nokkuð fyndið. 4. Embarrasing situations Í þessari mynd var einmitt eitt svona atriði. Þar sem að Ben Stiller fer á klósettið og það er enginn klósettpappír og blindur mörður er að áreita hann. þetta endar svo á því að hann skeinir sig á bróderuðum klút frá ömmu konunnar sem hann er að deita, og stíflar klósettið með honum, sem flæðir svo yfir barma sína. Sturtan er auðvitað í gangi svo að herbergið fyllist af gufu og þá er gengið inn á hann. Þetta var fyndið. Svona atriði eru í öllum bandarískum gamanmyndum. There's something about Mary atriðið með punginn og rennilásinn var sennilega það besta, en mörg fleiri má nefna. American Pie (lím í staðinn fyrir sleipiefni), Dumb & dumber (með laxerolíuna) og margt fleira. 5. Ridikúlös húmor Svo koma allar Leslie Nielsen gamanmyndir fyrr og síðar, og dæmi þá hver fyrir sig hvort þær eru eitthvað fyndnar. Nokkurn tímann. Jæja, mikið hlýtur að vera gaman að fara með mér í bíó á gamanmyndir.

posted by Önundr @ 2/22/2004 01:11:00 f.h.

laugardagur, febrúar 21, 2004

Ávísun frá Tryggingastofnun ríkisins - valinkunnur andans maður sviptur hjálp samfélagsins með valdi Eins og dyggir lesendur vita hef ég átt við gríðarleg heilsufarsvandamál að stríða undanfarið. Af því hefur staðið nokkur kostnaður. Búandi í samfélagi jafnaðarmennsku fékk ég senda heim til mín ávísun í pósti. Hljóðaði hún upp á 8.661 krónu, sem á að vera endurgreiðsla vegna tiltekins kostnaðar sem stafaði af vandamálum mínum. Þar sem ég sat í sakleysi mínu, heilsuveill og aumur og undi mér við að opna gluggaumslög kom móðir mín auga á mig. Hún flýtti sér til mín og spurði hvað væri eiginlega í þessu umslagi frá TR. Ég sagði það vera ávísun sem ég hefði fengið sérstaklega frá Jóni Kristjánssyni, og ætti að leysa öll mín vandamál. Hún krafðist þess þá að ég léti ávísunina í hendur henni en nefndi engin sérstök rök fyrir þeirri afstöðu. Ég neitaði, en vanmáttugur gat ég ekki varist árásum hennar og lét hana fá ávísunina. Hún leit aftan á snepilinn og sagði svo að ég ætti að skrifa aftan á hann og framselja henni ávísunina. Og hvað ef ég geri það ekki? Sagði ég þá. - Þá tek ég hækjurnar þínar. Svaraði hún til baka. Svo fór hún og náði í penna og vék ekki frá mér fyrr en ég hafði skrifað nafnið mitt aftan á snepilinn. Snöktandi lét ég frá mér himnasendinguna frá Jóni og hvíslaði: Hvað með það þó ég hafi borgað fyrir lækniskostnaðinn með kreditkortinu hennar mömmu. Hvað með það.

posted by Önundr @ 2/21/2004 11:48:00 f.h.

Mannanöfn Snjólaug, Sigurlína og Sigurlaug eru sennilega allt nöfn sem eru samþykkt af mannanafnanefnd, þeirri háæruverðugu samkundu. Ég mun því, um leið og ég eignast dóttur, krefjast þess að fá að skíra barnið mitt Snjólínu.

posted by Önundr @ 2/21/2004 11:27:00 f.h.

föstudagur, febrúar 20, 2004

Jesús, Múhameð og skilningsrík kerrukona Eitt sinn vann ég í frystihúsi. Þar undi ég mér stundum við að slá frystar fiskblokkir úr pönnum og setja þær í kassa. Samstarfsmenn mínir við þennan starfa voru Jesús og Múhameð. Jesús var lítill og þrekinn með breitt og stórt nef. Múhameð var hins vegar mjór og skrapleitur og mjög dökkur í kringum augun. Þetta voru fínir náungar. Einhverju sinni vorum við Jesús að taka út úr frystitæki þegar það streymdi að ein kona. Sú var ljóshærð mjög með hárnet og í hvítum sloppi. Hún rúllaði á undan sér lítilli kerru sem í skrölti ógnvænlega á fölgulu flísagólfinu. Konan var með hvella rödd og linmælt var hún. Kerrukona: Jóseb! Ég þarf að fá sýni úr þessu tæki, ætlarðu að redda því fyrir mig, ha? Jesús: Ég heiti eggi Jósep, ég heiti Heyzeus, þú veist eins og Jesús í Biblían? Kerrukona: Um hvað ertu að tala Jóseb?! Ég sagði að ég þyrfti að fá sýni úr þessu tæki og ætlaðu ekki að redda því eða þarf ég að biðja Múhameð um að redda þessu?! Jesús: Nei sko, eggi Jóseb. Jesús, eins og í Biblían. Kerrukona: Biblían? Hvað ætlar þú að fara að tala við MIG um Biblíuna Jóseb minn? Ætlarðu að drífa í þessu núna! Jesús: Já.

posted by Önundr @ 2/20/2004 11:10:00 f.h.

Þrír nýir tenglar og einn næstum nýr Já um daginn bætti ég semsagt við hérna tengli á Ljenzherrann af Kaffisterku, en þar má finna daglega hressingu. Nú bætti ég líka við tengli á Heiðar og Fríðu og falla þau í fylgifiskaflokkinn þar sem að Heiðar er æskuvinur bróðurins. Heiðar þessi hefur bjargar mér úr margri lífshættunni. T.d. þegar ég var að bursta í mér tennurnar í Maríubúð á Ástjörn í Kelduhverfi árið 1989 og óprúttinn aðilji sem ekki verður nefndur hér á nafn, árinu eldri en ég, gekk aftan að mér og togaði niður um mig náttbuxurnar þar sem ég stóð í sakleysi mínu. Hefði ég sennilega látist á staðnum ef Heiðar hefði ekki verið mér til halds og trausts á þessari stundu. Hvlílík niðurlæging. Þá tengdi ég á ofurmennið Hróar son Hugos en hann virðist blogga af einhvers konar ofurmætti. Síðast en ekki síst er það Jóhann. Það kannast nú allir við hann: Abraham gat Ísak sem gat Jakob sem gat Júda sem gat Peres sem gat Esrom sem gat Ram sem gat Amínadab sem gat Nakson sem gat Salmon sem gat Bóas sem gat Óbeð sem gat Ísaí sem gat Davíð sem gat Salómon sem gat Róbóam sem gat Abía sem gat Asaf sem gat Jósafat sem gat Jóram sem gat Ússía sem gat Jóhann. Ég bendi sérstaklega á myndina af mér á síðunni hans Jóhanns. Þetta er nokkuð skemmtileg mynd ekki satt. Það er þarna tengill á mig og myndin birtist ef músin er sett á hann.

posted by Önundr @ 2/20/2004 09:53:00 f.h.

fimmtudagur, febrúar 19, 2004

Gettu betur Hraðbraut vann FG í Gettu betur og er því komin í undanúrslit, þökk sé hinum eiturhressa miðjumanni liðsins. Í lok keppninnar kom Logi Bergmann með nokkuð góða athugasemd. Hann taldi að enginn hefði komist svona langt áður í fyrstu tilraun, þ.e. án þess að hafa tekið þátt áður. Dómarinn tók undir það, en mér verður hugsað til fyrstu keppninnar. Það var þá væntanlega bara hætt eftir 8 liða úrslitin.

posted by Önundr @ 2/19/2004 09:14:00 e.h.

Blogg fyrir læknanema Aðgerðin var semsagt þannig að ég var skorinn á innanverðum fótleggnum rétt fyrir neðan hné. Þaðan var tekin burt skemmdin/æxlið (góðkynja) og það sett í röntgenmyndatöku til að sjá hvort ekki væri allt farið. Kálfavöðvinn var eitthvað glenntur frá til að komast að þessu og kannski er það þess vegna sem ég er svona stífur og aumur í honum. Jæja, svo var skorið í vinstri mjöðmina á mér og þaðan tekinn biti og honum bætt í sköflunginn. Svo var sett málmplata yfir og hún fest við beinið til að halda þessu nú öllu á sínum stað. 12 spor á leggnum og 12 spor á mjöðminni. Ég er hættur á verkjalyfjunum og er því nokkuð aumur. Ég er farinn að fá aftur afl í síðuvöðvana, sem þurfti greinilega eitthvað að glenna til og frá fyrst að þeir voru allir í fokki fyrst um sinn, þannig að nú get ég meira að segja lyft löppinni pínulítið. Ég ætlaði að drulla mér í skólann í gær en svo þegar á hólminn var komið treysti ég mér ekki í það. Var að drepast. Svona er þetta. En ég er mjög svo feginn að þetta 2 ára vandamál er búið (7, 9, 13) og ég get nú farið að vakna á morgnana án þess að vera með nístandi verk í löppinni. Þetta litla próblem sem á víst að heita "osteoma osteosis" eða eitthvað álíka hefur leitt mig til þriggja bæklunarlækna, látið mig fá mér rándýr innlegg í skóna mína sem gerðu ekkert gagn og sent mig í tvær aðgerðir. Ef ég hefði fæðst á nítjándu öld hefði ég drepist úr þessu! Þetta hefði vaxið og vaxið og vaxið þangað til að það hefði komið sár og svo hefði komið sýking sárið og drep í fótinn í kjölfarið á því. Og í ævisögu einhvers merks manns hefði verið ein lína um mig: ,,Fátt er vitað um þennan bekkjarbróður hans, en hann lést úr óskilgreindu fótameini u.þ.b. 25 ára gamall." Gott að vera 21.aldar maður.

posted by Önundr @ 2/19/2004 12:18:00 e.h.

sunnudagur, febrúar 15, 2004

Glaði maðurinn á hækjunum Jæja, þetta versta er búið og nú er hinn valinkunni andans maður farinn að staulast um á stultum blótandi og ragnandi. Þetta er búið að vera mikið upplifelsi, hjúkrunarkona kom í heimsókn til mín að skipta um umbúðir á mér, bróðir minn hjúkraði mér í einn dag, Una er búin að vera mikil gersemi o.s.frv. Frank Cassata fær sérstakar þakkir fyrir lán á DVD safni og Björn Erlingur Flóki Björnsson fær þakkir fyrir kók, snakk og nokkrar DVD myndir. Páll Valsson fær síðan þakkir fyrir ritstörf sín. Parkódín forte fær heiðursverðlaunin að þessu sinni, algjört knockout stöff eins og maður segir. Jæja, ég nenni ekki að skrifa meira, mig svimar.

posted by Önundr @ 2/15/2004 04:38:00 e.h.

þriðjudagur, febrúar 10, 2004

Drusla Bíllinn minn vildi ekki í gang fyrir utan syndibaðsængina áðan. Það tók klukkutíma að komast af stað. Frábært. Sérstaklega í þessu veðri. Ný skoðanakönnun Kampalampakönnunin stórskemmtilega og vinsæla er farin og ný komin í staðinn. Helstu niðurstöður voru þær að fjölmargir telja kampalampa hafa verið lampa sem voru notaðir til að lýsa upp kampa, en það fólk hlýtur auðvitað bara að vera með óráði. Kampalampi er auðvitað rækja, og var hún kölluð þetta á Vestfjörðum áður en byrjað var að veiða hana fyrir alvöru. En þetta hafði aðallega sést í iðrum fiska sem menn veiddu og var lengst af ekki talið mannamatur. En þangað komu svo einhverjir nojarar sem fóru að veiða þetta og kölluðu það raj, eða eitthvað slíkt. Þá fóru íslendingar að kalla þetta rækju. Þetta var nú skemmtileg saga. Nýja könnunin er ótrúlega skemmtileg og fjölbreytt. Ég hvet ykkur til að hunsa ekki þetta mikilvæga mál sem ég er að kanna. Upp á hól stend ég og kanna. Flottur bíll Í sundi var maður. Hann talaði um bílinn sinn. Mikið óskaplega gat þessi maður talað um bílinn sinn. Gömlu karlarnir hlustuðu rólegir og þolinmóðir á hann og hlógu sín á milli að því sem hann sagði. Þetta er vís 12 strokka kvikindi sem dælir svo úr sér bensíninu að maður þarf að taka bensín ef maður keyrir út á Keflavíkurflugvöll og til baka. Heyrðu, svo er svo lítið veghljóð í honum að maður bara heyrir engan mun á því hvort maður er kyrr eða að keyra. Svo er þetta náttúrulega allt með fínasta plussi að innan fyrir ameríkumarkað, og hvað haldiði nema að hnotan í mælaborðinu sé ekki bara beint úr Skírisskógi. Svo eru svo þægileg sætin í kvikindinu að maður ætlar bara að fá sér skjávarpa og tjald í bílskúrinn, og sitja í aftursætinu með koníak og horfa á góða ræmu með kærustunni. Bara út í gegnum framrúðuna maður bara eins og í bílabíói maður. Ha. Heyrðu þetta eru svo þægileg sæti að þegar maður fer með krakkana í bíltúr þá bara sofnar öll familían, ha, henni líður svo vel. Sérstaklega þegar við keyrum á eftir skrúðgöngunni 1.maí. Þá bara lullar maður þetta svona, það er ekkert skemmtilegra maður. Yap yap yap yap yap yap yap. Svo var hann allt í einu farinn að tala um barnaníðinga með einhverri fáránlegri tengingu frá bílnum og yfir í það málefni.

posted by Önundr @ 2/10/2004 01:46:00 e.h.

mánudagur, febrúar 09, 2004

Skandinavíski maðurinn ...er hér á hlöðunni í dag. Rosalega er þessi maður skandinavískur. Hann er það skandinavískur að ef hann yrði skandinavískari myndi hann springa. Það geislar af honum svona "Ég veiði krabba í Dale"-stemning. Það er svona einhvers konar skíðagöngumannsfas á honum. Ótrúlegur maður. Ofurmenni.

posted by Önundr @ 2/09/2004 03:32:00 e.h.

sunnudagur, febrúar 08, 2004

Víðförull? Jæja, þetta er í fyrsta sinn sem mynd birtist á þessari síðu, en þó hefur hún verið starfrækt síðan þarsíðasta haust. Þetta eru því viss tímamót. Ég segi ekkert hvað ég var lengi í þessum löndum sem ég tiltek á kortinu. Maður tekur náttúrulega allt með.
create your own visited country map or write about it on the open travel guide

posted by Önundr @ 2/08/2004 02:14:00 e.h.

laugardagur, febrúar 07, 2004

Nú eru allir vinir mínir í útlöndum Íslenskir karlmenn mega ekki sýna af sér nein veikleikamerki, svo sem sorg eða depurð. Slíkt yrði þeim til minnkunar. Þess vegna kýs ég að tjá mig um brottför vinar míns með því að kveða kvæði undir fornyrðislagi. Vinar áttk vænu vinir láni fagna, vorat sorgir né sút en saddir ætíð. Fannst í röðum fjenda fátt ek ei mátti. Farinn er félagi ferð heims um kringlu. Særðr halr í húmi liggur hyggju undum. Betrungur branda brást og fór af landi. Era þó svo illt at æva skyli híma. Kerskir aftur knerri keyra af hafi bræðr. Skýring Vænu (kæru) vinir, vinar láni átti ég að fagna, voru hvorki sorgir né sút, en (við vorum) ætíð saddir (ánægðir). Fannst (ég) í röðum fjenda fátt ek ei mátti (ég var öruggur með sjálfan mig). Farinn er félagi ferð um heimskringlu (í heimsreisu) Særður hyggju undum (sárum hugans) liggur halur (maður, ég) í húmi (rökkri). Betrungur branda (sá er sigrast á vopnum, Magnús) brást og fór af landi. Er (þetta þó) ekki svo illt að æva (alltaf, að eilífu) skyli híma (skuli syrgja). Kerskir (kátir) keyra (sigla) bræður (félagar, vinir) knerri (skipum) aftur af hafi (heim).

posted by Önundr @ 2/07/2004 02:20:00 e.h.

föstudagur, febrúar 06, 2004

Gallup hringdi Ekki var hún Guðríður mín hjá Gallup mjög áhugasöm um könnunina sem hún var að framkvæma. Hún tuldraði spurningarnar þvoglumælt í símann svo ég varð oft að biðja hana um að endurtaka. Hún dæsti og stundi. Svo talaði Guðríður líka alltaf eins og vélmenni, með engum áherslum svipað og "fitter happier"-röddin. Sennilega var hún búin að framkvæma könnunina 100 sinnum, komin með varaþurrk og hæsi. Auk þess var hún að framkvæma könnun um álit neytenda á tryggingafélögunum þremur, og hefði mögulega verið hægt að biðja um skemmtilegra viðfangsefni. Eftir u.þ.b. 3 klst. af spurningum áttaði ég mig á því að hún var farin að spyrja mig að sömu spurningunum aftur (bara umorðuðum) og í byrjun könnunarinnar. Ég fór þá að berjast við að muna hverju ég hafði svarað í byrjun könnunar, enda hafði ég gerst svo óprúttinn að svara nokkrum þeirra algerlega eftir geðþótta og án rökhugsunar. Ég fór þá leið á endanum að svara bara því til sem ég taldi líklegast, og vona að það hafi stemmt við það sem ég sagði í fyrra skiptið. Hvaða firra er það annars að spyrja endalaust að áliti manns á hinum og þessum þáttum í þjónustu tryggingafyrirtækja sem maður er búinn að sverja fyrir að eiga engin viðskipti við? Hvernig á ég eiginlega að svara þessum spurningum? Ég veit þetta ekkert! Í lokin var hún svo elskuleg að spyrja mig hvort mér hefði fundist þessi könnun of stutt, hæfileg eða of löng. Ég kaus möguleikann alltalltallltalltof löng og velti því nú fyrir mér hvort einhver hafi nokkurn tímann svarað því til að könnunin hafi verið of stutt. Nema kannski Randver Þorláksson.

posted by Önundr @ 2/06/2004 06:40:00 e.h.

Já og á meðan ég man... ...fólk er ókurteist nú á dögum, allar útvarpsstöðvar eru leiðinlegar, í sjónvarpi er eintóm kanavella, loftið er mengað, fólkið er heilsulaust, gömlu góðu fjölskyldugildin eru farin fyrir ofan garð og neðan...og það er ekki hægt að anda.

posted by Önundr @ 2/06/2004 12:00:00 e.h.

Glæpur gegn mannkyni Cocoa Puffs inniheldur 87,5 grömm af sykri á hver 100g. Þetta er glæpsamlegt á allan hátt nema kannski lagalegan. Foreldrar sem láta börnin sín snæða þetta í morgunmat á degi hverjum eru að bregðast skyldum sínum sem uppalendur (upp-alendur, ekki uppa-lendur eða yuppiepastures eins og einhverjir gætu haldið). Börn eiga að fá reyktan magál á rúgbrauði, harðfisk með smjeri, lýsi og mjólk að drekka með í morgunmat, en ekki þennan kakómassa.

posted by Önundr @ 2/06/2004 11:56:00 f.h.

fimmtudagur, febrúar 05, 2004

Sjonni.net snýr aftur Sjonni.net hafði ekki bloggað í einhverja mánuði, þegar hann gerði það loksins í dag. Ég óska Sjonna til hamingju með þetta og vona að hann sé nú snúinn aftur til fyrri ritstarfa. Ég bendi annars á færslu hans um yfirlýsingu Mínus-manna í Morgunblaðinu í dag. Hún er skemmtileg, þ.e. færsla Sjonnans, ekki yfirlýsingin. Hvað þessa Mínus náunga varðar þá er ég ekki alveg að skilja þá. Mér sýnist að þeir séu helst með eitt atriði á hreinu, þ.e. að skapa sér ímynd. Ég held að þeir telji sig og sína tónlist til jaðarsins á tónlistarheiminum. Hjá þeim hópi er vinsælt að vilja teljast hvað lengst staðsettur frá poppinu, menn eru að skapa sína list og er alveg skítsama um allt annað og hvað fólk segir um það. Kannski er það ekki þeirra skoðun, en mér hefur þó fundist þeir vera á þeirri línu. Þetta tvennt stemmir ekki. Eins og ég sagði finnst mér þeir vinna stöðugt að því að skapa sér ímynd. Ég er semsagt að segja að mér finnst þeir frekar tilgerðarlegir. Þeir tala mikið um eiturlyf, að þeir noti þau og svo framvegis, á verðlaunaafhendingum segja þeir hluti eins og "satansatansatan" og fleira skemmtilegt. Í einhverju myndbandi segir söngvarinn "áttu sígó? hehe gemmér", en það fannst mér vera skemmtilega hallærislegur frasi hjá honum. Þá sérstaklega hvernig hann sagði þetta. Eins og það væri alveg ótrúlega svalt að fá sér sígó, þó flestir telji það nokkuð hversdagslegan atburð. Þetta er gert til þess að fá á sig eitthvað sérstakt orðspor, það er semsagt tilgerðarlegt. Mér finnst þeir vera mjög mikið að reyna, í staðinn fyrir að gera bara. Sveit eins og Sigur Rós finnst mér til samanburðar vera einungis að gera, en mjög lítið að reyna (rembast). Jæja þið skiljið hvað ég meina. Líkingin með Hitlersæskuna hjá Mínusmönnum var líka nokkuð hlægileg.

posted by Önundr @ 2/05/2004 04:24:00 e.h.

miðvikudagur, febrúar 04, 2004

Hvað er að gerast? Sólin skín, fuglarnir syngja, það er ekkert svo kalt, fólk brosir og valhoppar, tónlist ómar í fjöllunum og hafið leikur sér við máða steina í fjöruborðinu. Hver veit nema þetta svartnætti taki enda áður en yfir lýkur.

posted by Önundr @ 2/04/2004 11:42:00 f.h.

þriðjudagur, febrúar 03, 2004

Sumt fólk er bara meðvitundarlaust á nóttunni Í nótt bjó ég í stórum kastala. Ég var góður. Nú svo komu auðvitað fullt af vondum karakterum sem reyndu að myrða mig og vini mína með einhverjum djöfullegum fyrirætlunum. Ég varð því að berjast við illþýðið með gullsverð að vopni og náði þar að vega nokkra Nazgúla og eins og einn dverg. Svo tók ég lyftuna heim í Garðabæinn. Þegar þangað var komið var útidyrahurðin opin og mig grunaði einhver væri í húsinu sem ekki ætti að vera þar. Það reyndist jú vera rétt. Það var stúlkan úr Bend it like Beckham. Hún var með eitthvað í höndinni fyrir aftan bak. Ég spurði hana hvað hún væri að gera þarna og hvort hún væri að stela úr húsinu. Hún játti því að lokum og sýndi mér hvað hún var með í höndinni. Það voru túlipanafræ og eitthvað fleira sem ég man ekki hvað var. Hún sagði að það væru fleiri í húsinu og ég ætti bara að passa mig. Svo bara man ég ekki meir. En þetta var svona tiltölulega spennandi nótt hjá mér.

posted by Önundr @ 2/03/2004 12:00:00 e.h.

mánudagur, febrúar 02, 2004

Nýja Sjáland Í tilefni af því að góður vinur minn Magnús Davíð Norðdahl heldur nú í langferð á hina hlið heimsins ætla ég hér að birta litla skrýtlu. Það geri ég til þess að Magnús átti sig á því að heimurinn getur verið hættulegur og betra er að vita hvaða mann Nýsjálendingar hafa raunverulega að geyma. Skrýtluna þýddi ég sjálfur af Ástralskri netsíðu. Ástralskur búktalari var á ferð um Nýja Sjáland og gekk inn í lítinn bæ. Þar sá hann heimamann sitja á verönd fyrir utan húsið sitt og klappa hundi. Hjá stóð hestur bundinn við staur en kind beit gras í garðinum. Búktalarinn: Hey mate, þetta er flottur hundur. Er þér sama þó ég spjalli dálítið við hann? Nýsjálendingurinn: Hundurinn talar ekki, heimski Ástrali. Búktalarinn: Heyrðu hundur, hvernig hefurðu það gamli minn? Hundurinn: Ég hef það ágætt. Nýsjálendingurinn er gersamlega þrumu lostinn þar sem að hundurinn svaraði spurningunni. Búktalarinn: Er þessi gaur eigandi þinn? Hundurinn: Jamm Búktalarinn: Og hvernig kemur hann fram við þig? Hundurinn: Mjög vel, hann fer reglulega með mig í göngutúr, gefur mér góðan mat og fer með mig að stöðuvatni einu sinni í viku til þess að leika við mig. Nýsjálendingurinn getur sig nú vart hreyft fyrir undrun. Búktalarinn snýr sér nú aftur að manninum. Er þér sama þó ég spjalli aðeins við hestinn þinn? Nýsjálendingurinn: Hesturinn getur sko ekki talað! Búktalarinn: Hey hestur, hvernig er lífið? Hesturinn: Bara svona þú veist, áhyggjulaust og rólegt. Búktalarinn: Er þessi náungi eigandi þinn? Hesturinn: Jámm, það er víst. Nýsjálendingurinn gapir nú af undrun. Búktalarinn: Og hvernig kemur hann fram við þig? Hesturinn: Nokkuð vel þakka þér fyrir. Hann fer á bak af og til, burstar mig reglulega og leyfir mér að vera í hesthúsi á nóttunni. Búktalarinn snýr sér nú að Nýsjálendingnum og segir: Er þér sama þó ég spjalli aðeins við kindina þína? Svitinn sprettur fram á enninu á Nýsjálendingnum og hann hann verður skyndilega mjög stressaður: Kindin er helvítis lygari! Nú má hlæja.

posted by Önundr @ 2/02/2004 11:57:00 f.h.