.

Blogg á nýju ári Á maður ekki að fara að henda einhverju hérna inn? Ég gerði mikið og margt í jólafríinu, og mér leið óskaplega vel. En þetta voru kannski ekki mjög minnisstæðar athafnir. Ég gekk hvorki á fjöll né sigldi yfir höf. Hins vegar las ég dálítið, fór í veislur, át og drakk, naut lífsins. Á gamlárskvöld fór ég til Kalla og Sunnu í samansöfnuð fólks. Það var mjög skemmtilegt og átti ég þar góðar samræður við skemmtilegt fólk. Heim var komið um 8 á nýársmorgunn. Þegar ég fór á fætur klukkan 7 skellti ég mér í sturtu og svo í nýársveislu frænda míns, Péturs Rúnars. Þar var tekið betur á því en kvöldið áður, enda sérlega rausnarlega boðið af hvers kyns áfengi, mat og tóbaki. Heim var komið um 7 að morgni 2. janúar. Eftir þessar tvær nætur þurfti ég svo bara að jafna mig fyrir skólann. Ég fór eitthvað í bíó í fríinu. LOTR ROTK rann í gegn á því sem virtist vera hálftími, en var meira. Love actually kom mér í voðalega gott skap. Finding Nemo var nokkuð fyndin. Kannski ég drepi á því sem ég var að lesa á síðustu dögum. Stormur - Einar Kárason Það er langt síðan ég las bók eftir Einar. Ég man að ég las Þar sem djöflaeyjan rís, Gulleyjuna, og Heimskra manna ráð fyrir nokkrum árum. Einar er fínn rithöfundur. Hins vegar hefði þessi bók alveg getað verið betri, eða bara styttri. Hún var reyndar skemmtileg, mér leiddist aldrei og mér datt ekki í hug að hætta að lesa hana. Aðalpersónan kallar sig Storminn, en hann er í raun alger andstæða þess. Alger logmolla og ládeyða. Hann nennir ekki að vinna, lifir á sósíalnum í danmörku, skyldmennum sínum, konunni sinni og fjölskyldu hennar. Þetta er þessi dæmigerði aumingi sem allir þekkja. En hann er með vissa standarda. Hann telur sig alltaf hafa efni á því að setja út á aðra. Hann er á atvinnuleysisbótum því hann finnur ekki "vinnu við sitt hæfi", öll vandamál í lífi hans eru öðru fólki að kenna og það er sífellt verið að hlunnfara hann að hans mati. Stormurinn er hins vegar með samskiptahæfileika og mikla persónutöfra (ekki því það sjáist svo vel af lýsingum á honum sjálfum, heldur af því að höfundur bókarinnar lætur aðrar persónur segja að Stormurinn sé þannig) Stormurinn er bara "free rider" og ekkert meira en það. Ég hélt að meira yrði gert úr fólkinu sem umgengst hann, þ.e. að segja að það fólk væri aðeins merkilegri karakterar. Bókinni er lýst sem svo að í kringum Storminn séu pólitíkusar og listamenn og alls konar lið, en það er nú minnst þannig. Það er í rauninni mjög fátt merkilegt sem gerist í bókinni. Hún hefði vel getað verið styttri. Það breytir því samt ekki að hún var skemmtileg. Bettý - Arnaldur Indriðason Þessi bók var fín. Ég hef bara lesið eina aðra bók eftir Arnald, en það er Mýrin. Arnaldur er vel skrifandi og hugsar sínar bækur sennilega til enda áður en hann skrifar þær. Bettý er skipulega upp byggð, annars vegar hugsanir sögu"hetjunnar" þar sem hann situr í gæsluvarðhaldi, yfirheyrslur yfir honum og slíkt, en hins vegar upprifjanir hans um atburðarásina sem kom honum í gæsluvarðhaldið. Til að byrja með fannst mér sagan fyrirsjáanleg, hún stefndi í að verða svipuð og Mýrin. Mýrin var nefnilega þannig að hún náði aldrei virkilegri spennu. Hún leiddi mann rólega í sannleikann um það hvernig málinu var háttað og maður komst að því svona frekar átakalaust, fyrir utan smá senu í kirkjugarði í restina. Núnú lík undir gólfinu, jæja týndi sonurinn bara kominn í leitirnar. Hins vegar reyndist Bettý ekki vera fyrirsjáanleg, og mér fannst hún innihalda skemmtilegri karaktera en Mýrin. Erlendur í Mýrinni fannst mér klisjukenndur og hliðarsagan með dóttur hans enn klisjulegri. Nöfnin á persónum í bókum Arnaldar eru reyndar dálítið fyndin stundum. Bettý, Tozzi, Sylvía, Sara, Mínerva. Er þetta vegna fyrirhugaðrar sölu á alþjóðlegum markaði, eða bara til að minna mann á að þetta er skáldverk? Þessi nöfn gera það nefnilega, minna mann stöðugt á að þetta er uppskálduð saga sem maður er að lesa. Ég er ekki viss um að það sé kostur. Á sama hátt fannst mér nöfnin í Mýrinni líka fyndin. Þau voru svo hversdagsleg eitthvað að þau urðu skrýtin. Svipað og á www.baggalutur.is þar sem að mannanöfn eru höfð svo hversdagsleg að þau verða fáránleg. "Hermóður Sigurvinsson (32) verkfræðingur, breyttist í fisk á mánudagsmorgun." Kannski leiðir þetta mig að þeirri niðurstöðu að ég á bara erfitt með að "trúa" glæpasögum sem gerast á Íslandi, því þær gerast á sama svæði og ég lifi, en eru úr öllum samhengi við þá reynslu sem ég hef af því. Nú er ég ekki að segja að svona hlutir geti ekki gerst, eða hafi ekki gerst. Mér finnst þetta bara skrýtið. Leynilegir ástafundir á Hótel Sögu og í stóru húsi í Þingholtunum. Ég kaus að sjá fyrir mér gamla borgarbókasafnið. Ég veit ekki hvort það sem ég er að skrifa er í nokkru samhengi, en ég vildi segja að Bettý er nokkuð góð bók. Hún er tiltölulega óútreiknanleg, vel skrifuð og nokkuð spennandi. Hún teygir ekki lopann og er nokkuð hraðlesin. Hin sæmilegasta glæpasaga og gott ef ekki betri en Mýrin.

posted by Önundr @ 1/05/2004 09:39:00 f.h.