Þökkalega Nú eru össlidin i Möffaranum þökkalega sveitt á döfinni eins og feitur hamstur. Röðaraliðið er búið að vera geðveikislea sveitt á kjentinöm a hamast íessum fökking ræðum mar. Feitt spennandi helvítis helvíti mar. Djöll verða fökkings skitið í vösslarana á fösarann. Hatar ekki dellöna. Sleiktámjer pénginn, femmöööööö! Læknar eru vondir menn ...eða bara minn læknir. Hann hringir alltaf í mig og skellir á eftir tvær hringingar. Þannig næ ég aldrei að svara honum tímanlega. Svo reyni ég að hringja til baka en þá næ ég bara í skiptiborðið, sem er lokað. Símsvarinn gefur engar upplýsingar, vefsíðan gefur takmarkaðar upplýsingar. Maðurinn leikur sér að mér eins og mús að ketti. Hann vill kannski að ég setji nýtt heimsmet í æxlastærð. 90 kg æxli í sköflungi. Það væri nú ekki gaman, maður væri ekkert að fara í sund þannig. Ha?
.
mánudagur, mars 31, 2003
sunnudagur, mars 30, 2003
Samkynhneigður einokunarballettdansari af dönskum ættum Ef menn skoða blogg Friðriks Steins Friðrikssonar, og líta á tenglalistann sjá þeir tengil sem hefur titilinn Samkynhneigður einokunarballettdansari. Hann hefur þá sleppt því að setja inn danskan bakgrunn minn til enn frekari afskræmingar. Svona kemur maðurinn fram við mig í hvert skipti sem hann sér mig. Atyrðir mig og niðurlægir, níðir af mér skóinn. Vegna þessa hef ég sett upp tengil á hann hér til vinstri og heitir hann þar Friðrik eineltissinni. Þetta auðveldar lesendum mínum að fara reglulega yfir á síðu Friðriks til að athuga svívirðingar hans á hendur mér. Ég vil auðvitað að heimurinn viti af þeirri meðferð sem ég þarf að þola. Vinkvendi Friðriks, Sunna, er reyndar hið mesta gæðablóð og viðkunnanleg mjög. Þetta skil ég auðvitað ekki. Ég legg til að hún byrji með Helga Hrafni, Una segir að hann sé svo góður strákur.
laugardagur, mars 29, 2003
Gettu betur - 11.ár og svakalegt partý MR vann víst keppnina enn einu sinni í gær. Bráðum fer maður að vona að MR tapi til þess að keppnin leggist ekki af. Hún er ansi skemmtileg, og góður þáttur í félagslífinu hjá menntskælingum. Ef þessir þrír nenna að taka þátt í keppninni aftur á næsta ári eiga önnur lið ekki möguleika, ég held að það sé nokkuð ljóst. Og af hverju ættu þeir ekki að nenna því? Sólarlandaferð og fullt af góðum bókum í verðlaun. Snæbjörn Guðmundsson og Ormurinn bróðir hans héldu fögnuð á Lynghaganum í gær. Þar voru fleiri manneskjur en fermetrar, og þó allnokkuð af fermetrum. Fólk skálaði, húrraði, dansaði, hoppaði, æpti, öskraði, faðmaðist, lék á hljóðfæri, einhverjir rúlluðu og sumir kysstu konur annarra manna. Svona mætti lengi telja. Þetta var svakaleg teiti og drengirnir vel að sigrinum komnir.
Meiri fréttir úr Norðurárdalnum Magnús hefur á síðu sinni birt ígildi svars við færslu minni um kosningakönnun hans. Það uppnefnir hann mig og lætur öllum illum látum. Engu svarar hann þó um það hvernig hann hunsaði Þorvarð í könnuninni. Gilda ekki atkvæðin jafnt Magnús? Er Þorvarður eitthvað minni maður en við hinir. Ég segi nei! Hann er góður drengur, heiðvirður og hreystimenni mikið. Það er eitthvað minna sem Magnús hefur að segja um Þorvarð.
föstudagur, mars 28, 2003
Magnús Norðdahl Fer mikinn á bloggi sínu, en hann er ekki vanur að fara fetið sá maður. Nú hefur hann gert "könnun" innan hóps félaga sinna og bloggar svo um stjórnmálaskoðanir þeirra. Hann telur það greinilega ekki þess vert að nefna Þorvarð Atla Þórsson á nafn, en hann var á staðnum og lýsti því yfir hvaða flokka hann myndi líklegast kjósa. Einnig vil ég taka það fram að það er ekkert víst að ég kjósi sjálfstæðisflokkinn í vor. Ég er enginn sérstakur aðdáandi hans þrátt fyrir að ég sé frekar hægrisinnaður í hugsun. Ætli maður skili ekki bara auðu á þessa vitleysinga alla saman. Vill einhver segja mér það hvernig jafnir möguleikar fólks til náms eru tryggðir í einkavæddu skólakerfi?
Mogginn og Fréttablaðið Landsfundur Sjálfstæðisflokksins er um þessa helgi. Davíð Oddsson hélt auðvitað ræðu til að sparka þessu af stað. Morgunblaðið setur upp fyrirsögnina: ,,Erfða-, fjármagns- og tekjuskattar verði lækkaðir" og kjósendur klappa. Fréttablaðið setur fyrirsögnina: ,,Stríð í Írak réttlætt" og kjósendur hugsa ,,Ja hvílík mannvonska." Spurning hvort blaðið menn lesa á undan? Wall Street Journal „Ef almennir borgarar láta lífið, vegna þess að þeim var stillt upp framan við skotmörk, mun hin siðferðilega ábyrgð hvíla á þeim sem það gerðu," segir blaðið. „Þótt við þurfum án efa á næstunni að þola ljótar myndir í sjónvarpi mun staðfesta Bandaríkjanna á endanum bjarga lífum bæði Íraka og Bandaríkjamanna. Þýðum þetta svo yfir á íslensku: Ef ég hreyfi hendurnar svona, og hann heldur þér kyrrum og þú verður fyrir þá er það bara þér að kenna. Æ það er rosalega slæmt fyrir mig að þurfa að horfa á þessar myndir, en þetta er jú fyrir bestu, hmmm. Maður gæti ælt.
fimmtudagur, mars 27, 2003
Hví sumir Bandaríkjamenn kjósa ekki? Í SNA er dómskerfið þannig upp byggt að í opinberum málum eru kviðdómendur látnir meta sönnun. Það er samfélagsleg skylda fólks að sinna þessum störfum, að því skilyrði uppfylltu að það hafi hreint sakarvottorð. Fólk getur misst umtalsverðan tíma úr vinnu vegna þessa. Sumir reka eigin fyrirtæki og hafa fáa starfsmenn. Sumir eru einyrkjar. Í slíkum tilfellum getur það komið sér gríðarlega illa að þurfa frá að hverfa. Skiptir þá ekki máli hvort um er að ræða einn dag, tvo daga eða viku. Ég veit ekki hversu langan tíma þessir hlutir taka. Nú er það þannig í Sambandslýðveldi Norður-Ameríku að fólk getur ekki fengið að kjósa nema vera á kjörskrá. En öllu óvæntara er að þeir sem eru á kjörskrá eiga einir von á því að verða kvaddir til setu í kviðdómi. Þannig má hugsa sér, án þess að ég hafi nokkuð fyrir mér í því annað en ímyndunaraflið, að sumir kjósi að vera ekki á kjörskrá og sleppa við samfélagsskylduna. En núverandi og fyrrverandi afbrotamenn geta verið á kjörskrá án þess að þurfa að sitja í kviðdómi. Nú veit ég ekki hversu algengt það er að fólk sé kallað til, né heldur hvort þetta er eitthvað vandamál í raun. En mér finnst vafasamt að binda kosningarétt skilyrðum eins og þessu. Svo er það spurning hvort fleiri skilyrði í þessum dúr séu við kosningaréttinn... Bróðirinn kominn aftur í gang Eitthvað hefur raskað ró Þorgeirs. Hann hefur látið á sér kræla. Ég er reyndar að velta því fyrir mér hvort hann sé að lesa samheitaorðabókina eins og skáldsögu. Hann er farinn að slá um sig með frumlegum orðum og svona. "Mélkisulegt" og "hráskinnaleikur" eru orð sem mér eru hvorki kunnug né töm. Kannski er það bara ég sem er svona málhaltur og heftur.
Ábending frá www.sjonni.net Frétt á CNN um dómsmál í Texas þar sem samkynhneigðir menn eru ákærðir fyrir "sodomy". Um 1960 var hvert einasta ríki Bandaríkjanna með lög gegn "sodomy" eða "ónáttúrulegu kynlífi" (stundum beinlínis meint sem endaþarmsmök). Í 37 ríkjum er búið að gera lagabreytingar eða búið að ógilda lögin í dómaframkvæmd dómstóla ríkjanna hvers fyrir sig. Af þeim 13 ríkjum sem enn eru með lög gegn þessu kynlífi eru fjögur: Texas, Kansas, Oklahoma og Missouri sem banna "afvegaleitt kynlíf", þ.e. munnmök og endaþarmsmök, hjá samkynhneigðum pörum einum. Þessi ríki leyfa svona kynlíf hins vegar hjá gagnkynhneigðum. Hin níu ríkin: Alabama, Florida, Idaho, Louisiana, Mississippi, North Carolina, South Carolina, Utah og Virginia banna hins vegar fólki af öllum kynhneigðum að stunda þessar athafnir. Þetta er gott dæmi um það hversu ruglaðir Bandaríkjamenn eru, og þá helst suðurríkjamenn. T.d. má sjá það af orðum dómaranna, sem þykjast vera að uphold the law, en eru í raun bara helvítis hommahatarar. Þannig er nú það krakkar mínir.
Lögskýringarsjónarmið Nú er ég að læra um þau, aftur. Það er ágætt. Það er fínerísdómar í þessum kafla, og má þar nefna Gullforðadóminn til sögunnar. Sjáum hvort ég man hann. Hann féll 1938. Maður var ákærður fyrir brot gegn auglýsingu frá 1919 sem átti stoð í lögum um heimild ríkisstjórnar til setningar banns við útflutningi á gulli. Maðurinn hafði flutt út með sér ca. 120 grömm af gullbútum, afgöngum og svarfi. Ætli hann hafi ekki verið gullsmiður eða eitthvað. Í dómnum var vísað til þess að aðdragandi og tilefni lagasetningarinnar gæfi vísbendingu um það að lögin væru sett í þeim tilgangi að hindra útflutning á því gulli einu sem væri myntað eða hæft til seðlatryggingar hjá þáverandi Íslandsbanka. Maðurinn var því sýknaður. Ég spyr allsólögfræðilegrar spurningar þegar ég les svona lagað. Hver var það sem sem vakti athygli á meintu broti mannsins og hvers lags eiginlega hvaða hvurslags? Heyrðu vinur minn, hvað ertu nú með þarna? Hmmm...nokkur grömm af gulldrasli. Þetta fer sko fyrir dómur góurinn! Þú ferð beint í steininn og færð engan þúsundkall þó þú farir yfir byrjunarreitinn! Behind The Music Jón Bjarni Pétursson hefur gefið út æviminningar sínar í kringum hljómsveitina Diktu. Kvikmyndagerðin Fræknir fálkar hefur keypt kvikmyndaréttinn að bókinni og er bíómynd væntanleg eftir 2-3 ár. Ingvar E. Sigurðsson mun leika Jón Bjarna en í öðrum hlutverkum verða Hilmir Snær Guðnason, Eggert Þorleifsson og Randver Þorláksson. Hugsanlegt er að Árni Sigfússon fyrrverandi borgarstjóri og núverandi bæjarstjóri á Suðurnesjum komi fram sem gestaleikari í myndinni. Hinn valinkunni andans maður mun halda uppi sterkri gagnrýni á myndina ef hún verður ekki í samræmi við fyrri fréttaflutning hans af Diktu. Hinn valinkunni andans maður er kyndilberi sannleikans!
miðvikudagur, mars 26, 2003
Breytingum lokið í bili Konráð Jónsson er gull af manni og hefur hann hjálpað mér mikið við þetta. Einnig var það Björn Flóki sem hjálpaði mér í byrjun, auk þess sem Sigurjón Örn Sigurjónsson hefur verið mér innan handar alla leið frá Bandaríkjunum. Þeim kann ég öllum þakkir fyrir, auk þess sem ég vil þakka foreldrum mínum, kærustunni minni, afa og ömmu og öllum sem hafa lesið síðuna síðan ég byrjaði. Án þeirra hefði draumur minn aldrei orðið að veruleika. Takk fyrir, takk kærlega fyrir.
Hér eru smá breytingar í gangi ...Björn Er langur Flóki Björnsson Hjaltested er hérna að hjálpa mér við að gera síðuna pínulítið...svona jah...örlítið viðmótsbetri.
Ég hvet fólk... ...til þess að láta ekki deigan síga þó Dikta sé hætt störfum. Lífið heldur jú einu sinni áfram, og áframhaldandi umfjöllum um málið er væntanleg á næstunni þar sem meðlimir hljómsveitarinnar hafa hótað kærumálum og ofbeldi vegna hlutlauss fréttaflutnings hins valinkunna andans manns. Sú hegðun dæmir sig auðvitað alveg sjálf. Skoðanakönnun ...um viðhorf við stríði er hér niðri til vinstri. Ég ætla að láta hana hanga uppi nokkuð lengi. Kjósið endilega.
þriðjudagur, mars 25, 2003
Sorgarfréttir - Dikta hætt störfum - Behind The Music með valinkunnum andans manni Hin unga og efnilega rokkhljómsveit Dikta hefur verið lögð niður vegna sífelldra deilu- og hneykslismála innan veggja hennar, auk persónulegra flækna meðlimanna. Sveitin hefur risið hratt upp á stjörnuhimininn í íslenskri tónlistarsenu og skinið skært. Henni var slitið endanlega síðasta laugardag með miklum látum, eftir því sem hinn valinkunni andans maður hefur frá vini söngvarans, Birni Björnssyni: "Ég meina, þetta var bara búið að vera rosalega erfitt undanfarið, eftir að Haukur braut á sér þrjá fingur á útgáfutónleikunum var mjög erfitt fyrir þá að æfa. Menn voru bara orðnir brjálaðir á þessu öllu saman, með allan þennan þrýsting frá umboðsmanni hljómsveitarinnar og frá yfirmönnum Eddu-miðlun um að koma með aðra plötu og með Nonna trommuleikara á leið inn á Kvíabryggju og svona...það getur enginn staðist svona álag." Björn segir að endanlega hafi soðið upp úr þegar Haukur Heiðar Hauksson viðurkenndi sokkabuxnaklámfíkn sína á æfingu og sagðist ekki geta komið fram á tónleikum lengur án þess að hljómsveitin væri förðuð og klædd í sérstaka búninga, eins og tíðkaðist á 9. áratugnum. Aðrar hljómsveitir sem voru í æfingahúsnæðinu þetta kvöld segjast hafa heyrt Skúla Gestsson, bassaleikara, æpa mjög hátt og reiðilega inni í herberginu þeirra og Jón Bjarni hafi hent ruslatunnu í gegnum rúðuna og út á bílaplan. Hann er sagður hafa verið mjög drukkinn, auk þess sem mikið af tæmdum magic-dósum voru í ruslatunnunni. Heyrðust meðal annars æpt skammaryrði og ekki fór á milli mála, að mati viðstaddra, að Skúli var nú að losa um mikið af upphlöðnum tilfinningum. Hann reifst mikið við Hauk um fingurbrotið, sokkabuxnafíknina og yfirgang Hauks við alla í sveitinni. Hinn valinkunni andans maður náði tali af Skúla í gær: "Já, þetta byrjaði nú rólega. En þetta hefur ágerst stöðugt og nú var svo komið að hann vildi að við hinir yrðum hafðir á bak við svart tjald svo að það liti út eins og hann væri einn á sviðinu. Hann var búinn að vera að tala um þetta rugl lengi. Hann sagði að það tæki hvort eð er enginn eftir því þótt við sæjumst ekki. Sjóvið snerist bara um hann. Nonni reifst mikið við hann um þetta, og talaði t.d. um það að fólk hefði fílað það geðveikt vel þegar hann var allsber á útgáfutónleikunum, og þegar hann rústaði bassatrommunni með haka og kínverjabelti og þegar hann ældi á fiðluleikarana. Fólk hefur mikið talað um það, það er alveg rétt hjá Nonna. Hann hefur hjálpað mikið við að gera tónleikana okkar að alvöru sjóvi. Ég er sjálfur búinn að láta skera á tunguhaftið í mér og tattúvera á mér andlitið fyrir næstu tónleika, ekkert alvöru tattú, bara svona þriggja ára...en það verður víst ekkert úr því fyrst Jón Bjarni er búinn að sprengja samstarfið endanlega í sundur." Aðspurður um málið á mánudag vildi Jón Bjarni Pétursson ekki tjá sig um málið en sagði þó: "Ég harma það sem gerðist með Hauk og gítarstrenginn, ég vona að hann sé góður í hálsinum. Stjörnur hrapa, það er bara þannig" Svo lagði hann á. Fréttastofa Hins valinkunna andans manns harmar þennan mikla missi úr íslensku menningarlífi og vonar að drengirnir geti séð sér fært að vinna aftur saman einhvern tímann í framtíðinni.
Staðfesting á skoðun Á leiðinni í skólann hlustaði ég á X-ið, Sigurjón og Dr. Gunni voru að tala við einhvern mann í síma þegar ég kveikti á tækinu. Af samtalinu heyrðist mér eftir smástund að viðmælandinn væri algert fífl. Hann talaði um það hvað "útlendingar" væri allir fáfróðir og heimskir og heyrðust setningar eins og: "Ég meina, þessir útlendingar eru alveg ótrúlegir fávitar maður." Þessu til stuðnings nefndi hann Jaywalking í The Tonight Show sem dæmi. Svo talaði hann um Araba og stríðið í Írak, skipti um skoðun á mínútufresti og hló eins og múlasni. Mjög asnalegur gaur. Nema hvað, í lok samtalsins kom það fram að þetta hefði verið Mikael Torfason "rithöfundur". Þarna fékk ég staðfestingu á því að skoðun mín á manninum er ekki bara byggð á hans ritstíl, útliti eða framkomu í sjónvarpi því ég vissi ekki að þetta væri hann fyrr en eftir að ég hafði myndað mér þá skoðun að viðmælandi S&Dr.G væri asni.
mánudagur, mars 24, 2003
Nostalgía - versta atriði kvikmyndasögunnar Ég og Þorgeir bróðir minn tókum á tímabili mikið af harðhausamyndum á leigu á Skítaleigu Garðabæjar. Ein þeirra var Commando með Arnold Schwarzenegger. Í þeirri mynd er að finna eitt hræðilegt atriði. Það atriði er ekki lýsandi fyrir myndina í heild, sem er afskaplega ofbeldisfull og heimskuleg á allan hátt. Söguþráðurinn er í stuttu máli sá að vondi maðurinn, Bennett, sem er svarinn óvinur Arnolds, rænir dóttur hans í einhverjum óprúttnum tilgangi. Arnold þarf að bjarga telpunni sinni, en fyrst þarf hann að sigra her Bennetts einn síns liðs. Leikstjóri myndarinnar, Mark L. Lester, hefur fundið hjá sér þörf fyrir persónusköpun áður en hasarinn hófst. Þar sem mikilvægur hluti af söguþræðinum er aðskilnaður feðginanna hefur hann talið heppilegt að sýna fram á traust og gott samband þeirra á milli. Þetta gerir hann í því atriði sem ég hef svo mikinn viðbjóð á. Það er sena sem sýnir Arnold (gríðarstóran, breiðan, ljótan, luralegan og asnalegan) ganga um með stelpunni (lítilli, sætri, saklausri og glaðri) og gera "skemmtilega fjölskylduhluti". Sena þessi skiptist í nokkur atriði sem eru misvond. Það versta fékk mig til að skrifa þessa færslu. Því atriði má lýsa þannig að þau sitja saman úti við og eru að borða ís. Hún brosir blítt til hans og tístir af gleði og hann hlær til baka og brosir (skögultennur og djúp rödd: HAAAHAAAHAAAAAAAA). Þá býður stelpan honum bita af sínum ís. Arnold gefur frá sér eitthvað samþykkis-ánægju-rumsk og brosir asnalega. Þegar hann nálgast ísinn til að taka bita ýtir stelpan ísnum svo hann klínist dálítið á nefið á Arnold. Þá hlær stelpan innilega og mjög væmið, en Arnold brosir eins og bolabítur og hlær: HaaaahaaaaaahaaaaAAAAAAA. Maður ælir.
Southern Baptists ...ég veit nú lítið um út á hvað Baptismi gengur, en mér er sagt að meðal Baptista leynist ansi mikið af ofstækisfullum kristnum mönnum og haldi þeir sig mikið í Suðurríkjum BNA. Á morgunvakt Rásar 2 í morgun var sagt frá því að vissir menn, þ.á.m. Cheney, Rumsfeld og Jeb Bush séu mikið fyrir þessar trúarkenningar, og séu jafnvel sannfærðir um að Múhameð spámaður hafi verið sendiboði djöfulsins. George Bush á víst að vera aðeins mildari en þeir og hefur hann skv. morgunvaktinni þurft að bera sumt af þessu til baka opinberlega. Ég var reyndar nývaknaður þegar ég heyrði þetta, en þetta heyrðist mér allavega. Leiðréttið mig ef ég er að bulla. Þessir sömu menn eru allir af vilja gerðir til þess að Bandaríkjamenn "libbe-reyti" ekki bara Íraka, heldur einnig Írana, Sýrlendinga, Líbýubúa, N-Kóreumenn og Kínverja. Já, Kínverja. Þeirra stefna er sú að koma eigi upp eins mörgum herstöðvum og miklum herafla og hægt sé í kringum Kína. Ég held að þeir vilji kenna stefnu sína við "algera yfirburði Bandaríkjanna yfir heiminum í það minnsta næstu 100 árin." Þá var það nefnt í Silfri Egils í gær, af Steingrími Hermannssyni fyrrverandi forsætisráðherra og vínarbrauði, að þeir væru mjög svo fylgjandi því að í kjölfar libbe-reytingar Íraka yrði þröngvað upp á þjóðina bandarísku siðferði, bandarískum gildum og Baptistakenningu. Ó, hversu illa hljómar þetta? Ég held að þetta hljómi verr en allt annað sem ég hef heyrt. Alger vanskilningur á menningu annarra þjóða, alger sjálfsdýrkun, alger eiginhagsmunagæsla, alger hernarðar-, kúgunar- og morðstefna. Eru menn virkilega svona veruleikafirrtir...eða var ég ekki nógu vel vaknaður uppi í rúmi í morgun? Ég er ekki að tala í kaldhæðni, látið mig vita ef þetta var misskilningur hjá mér. Svart og hvítt Viðhorf Halldórs Ásgrímssonar til stríðsins og nauðsyn þess að það sé háð með samstöðu þjóða og í gegn um Öryggisráð SÞ í janúar og núna er eins og fyrirsögnin við þessa færslu. Það er asnalegt af Halldóri.
sunnudagur, mars 23, 2003
Stríðinu mótmælt víða um heim - mbl.is fer á kostum Gríðarlega mikil mótmæli hafa verið gegn stríðinu víðs vegar um heim, og er það vel. Í Washington, New York, Róm, Jakarta, London og fleiri borgum komu hundruð þúsunda manna saman og mótmæltu þessari vitleysu sem stríðið er. Best fannst mér þó að sjá að Bandarískir þegnar mótmæltu fyrir utan höfuðstöðvar stóru sjónvarpsstöðvanna, enda leika þær mikilvægt hlutverk í þessu stríði. Mér hefur persónulegt fundist fáránlegt að fylgjast með þessum spesíalistum sem koma fram með tölvuteiknaðar myndir fyrir aftan sig af stríðtólum. Tólunum er þar snúið í hringi og þau höfð í grænu þrívíðu plani, til að gera þetta vísindalegt. Svo er útlistað hvað græjurnar eru rosalega flottar og kröftugar, og gerður samanburður við raunverulega hluti. "Þessi sprengja gæti sprengt þrjár forsetahallir Saddams í tætlur!" - Applause skiltið blikkar. En sprengjan getur líka sprengt þrjár íbúðarblokkir eða þrjú sjúkrahús. Það kemur ekki fram. Sú upplýsingaflóðbylgja sem við fáum af þessu stríði er algerlega einhliða, í það minnsta í sjónvarpi og útvarpi. Íslensku miðlarnir segja ekkert nema það sem þeir bandarísku og bresku segja, en þess á milli fáum við beinar útsendingar CNN og BBC. Persónulega legg ég engan trúnað á það að tvær breskar herþyrlur hafi lent í mid-air-collition, þær hafa bara verið skotnar niður. Þessir fjölmiðlar hafa sagt okkur að fólk í Bagdad hafi ekki verið mjög stressar fyrir stríðið og bara mest vonað að það yrði stutt og Saddam yrði fjarlægður. Það eina sem ég hef heyrt, sem ekki var runnið frá þessum fjölmiðlum, var viðtalið við íslensku konuna sem talaði við vinafólk í Bagdad, en þar var mikil hræðsla í gangi og allt annar tónn en áður. Þó svo að maður viti ekki neitt um hvað er að gerast þarna býst ég nú frekar við því að það verði helvíti ljótir bardagar inni í Bagdad. Þar verður hinn raunverulegi her Saddams, hann er ágætlega búinn og vel þjálfaður. Þeir ætla að berjast inni í hverfunum með skæruhernaði, dreifa sér mikið. Mbl.is fjallar um málið og birtir nokkrar myndir frá stærstu mótmælunum, m.a. frá Ítalíu. AP Börn gengu með mótmælaborða í miðborg Rómar í gær. Colusselum er í baksýn. Eehh, Colusselum? Eitthvað að mis...
laugardagur, mars 22, 2003
"Önundur klúðraði þessu" Ég var að lesa snilldarumsögn um keppnina í gær á www.byssan.blogspot.com. Þar fjallar Ingvar Örn Ákason á hlutlægan, en jafnframt einlægan hátt um keppnina í Bláasal í gær. Mér fannst mjög gaman að lesa það sem hann skrifaði um orð mín undir lok kvöldsins. Önundur oddadómari (fyrrverandi MR-ingur), dæmdi með tveimur fyrrverandi Flensborgurum, Kristmundi og einhverjum öðrum. Önundur klúðraði reyndar dálitlu þegar hann var að tilkynna úrslitin. Hann sagði nefnilega fljótlega uppi í pontu að það væru allir að mótmæla hinu og þessu í heiminum í dag og að hann hefði komist að því að Íslendingar væru mjög lélegir í að mótmæla og þegar hann sagði það þá hélt ég að hann myndi klárlega fara að tilkynna það að Verzló hafi unnið en hann dró það eitthvað á langinn og fólk virðist almenn ekki hafa tengt mótmælasöguna hans við það að FB hafi tapað keppninni en ég gerði það og var nánast byrjaður að fagna eftir að hann sagði að Íslendingar væru lélegir að mótmæla!!! Ingvar fær 9,3 fyrir frumlega túlkun á orðalengingum mínum, en þær gegndu þeim tilgangi einum að tefja tímann. Mér fannst ég þurfa að njóta augnabliksins og þagnarinnar aðeins lengur, og fór því að tala um þetta. Flestir hljóta að vera sammála um að sú þögn sem ríkir síðustu andartökin áður gríðarlegur hávaði fyllir loftið og ærir hlustirnar í manni er verðmæt þögn. Hennar ber að njóta. Það er alveg rétt hjá Gvara að fólk var almennt ekki að tengja mótmælasöguna við úrslit kvöldsins, enda heldur langsótt tenging. Ég tel að Gvari hafi setið á sínum óþægilega stól með litað hugarfar, sem er eðlilegt, og vonað með öllu sínu hjarta að skólinn hans ynni keppni. Það hefur auðveldað honum að túlka orð mín á þennan hátt. En enginn skaði er orðinn. Þetta sýnir bara hversu óskipta athygli oddadómari fær eftir spennandi keppni. Hið ómerkilegasta rugl sem upp úr honum vellur er túlkað og skýrt á allan mögulegan og ómögulegan hátt.
Orðlaus? 4.tbl. kvennablaðsins Orðlauss kom út í byrjun mars. Þar er viðtal við Davíð Oddsson, en búast má við því að viðtalið hafi verið tekið nokkru áður en blaðið kom út, sennilega í febrúar. Davíð, og ríkisstjórn hans, eru fylgjandi stríði í Írak á núverandi forsendum Bandaríkjamanna. Hér er ein spurningin og svarið við henni: 10. Ef til stríðsyfirlýsingar kæmi gegn Írak, myndir þú styðja hana eða ekki? Það liggur nú ekki fyrir að það komi stríðsyfirlýsing en það sem ég styð og ríkisstjórnin er að ályktun Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna nr. 1441 standi og verði fylgt eftir. Það er mjög mikilvægt að þeir erfiðu atburðir sem hugsanlega munu eiga sér stað í Írak séu byggðir á ákvörðun Sameinuðu þjóðanna. Mjög mikilvægt. Einhver skoðanaskipti orðin á þeim bænum?
Keppnin í gær var frábær ...og það var andskoti erfitt að dæma hana, en ég tel mig hafa dæmt eftir minni bestu samvisku og af heiðarleika. Ég dæmdi FB 9 stiga sigur. Skv. mér hefði FB því átt að vinna með 9x3=27 stiga mun. Hins vegar var þetta svo jafnt að það hefði getað brugðið til beggja vona. Meðdómendur dæmdu báðir sigur á Værtslóv og fór svo að VÍ vann þetta með 23 stiga mun. Í rauninni var þetta mjög heppileg keppni til að frumreyna sig sem oddadómara, því úrslitin voru svo spennandi. Aðeins eins stigs munur á stuðningsmönnum liðanna og svona. Meðmælandi værtslinga var afskaplega fyndinn í fyrri ræðu sinni og baunaði á salinn ódýrum fimmaurabröndurum með aðstoð trommara. Það virkaði gríðarvel, enda kom hann því mjög vel frá sér. Breki var með fínar ræður og mér fannst vera mikið um góð svör í þessari keppni. Bragi Páll stóð sig frábærlega og gerði mikla lukku, stóð sig eins og hetja. Sterk keppni. Þ.a.l. MR-ví í úrslitum...djöfull verður það svakalegt. Sætasti sigurinn eða sárasta tapið?
föstudagur, mars 21, 2003
VÍ-FB Mér hefur verið úthlutað starf oddadómara í undanúrslitum MorfÍs í kvöld. Þetta verður ábyggilega mjög skemmtileg keppni enda liðin að sögn bæði mjög sterk. Þá er bara spurning hvern fjandann ég á segja þarna uppi í pontu. Sjitt, ég klúðra þessu ábyggilega, reikna stigin vitlaust saman og segi svo hvaða lið vann áður en ég tilkynni ræðumann kvöldsins! Þetta verður hræðilegt, 800 manns munu standa upp og benda á mig, hlæja, hrækja, kasta eggvopnum og múna á mig. ...nú eða þá að maður reddar sér með einhverjum ógeðslega lélegum krádplíser...eða að maður leikur ógeðslega vana gaurinn sem kemur upp segir eitthvað eins og: "Öh, ég hef nú staðið aðeins of oft í þessari pontu til að geta haft gaman af því ennþá...öööhhh. Best að tilkynna bara úrslitin strax. VB vann, bæjó."
Biopferden Lífrænt ræktaðir hestar? Nei, bíóferðir. Tvær síðustu myndir sem ég fór á í bíó voru Solaris (í WB-cinema við Leicester square) og svo Adaptation (í Álfabakkanum). Solaris fannst mér lofa ágætu af trailernum að dæma, en mér skjátlaðist. Þessi mynd er undir svakalegum áhrifum frá 2001: A Space Odyssey. Hún gerist í óskilgreindri framtíð, þó ekki svo fjarlægri. Myndin er að mestu leyti mjög hæg og hljóðlát, þunglyndisleg. Það kannski ekki svo skrýtið þar sem karakterarnir í henni eru flestir þunglyndir. Mér fannst eins og þetta væri tilraun til að koma einhverra voðalega djúpri pælingu til skila. Efasemdir um tilvist okkar sjálfra, lífsins. Skiptir það einhverju máli hvort það er konan þín sem er hjá þér eða bara eitthvað sem lítur út eins og hún, talar eins og hún, hugsar eins og hún og hefur sömu minningar og hún? Er það þá ekki hún? Er í lagi að farga henni ef hún birtist bara aftur næsta morgun í rúminu þínu? Hvernig getum við vitað að við sjálf erum við? Erum við ekki bara eftirlíkingar af okkur sjálfum? Hver sem er getur spurt sig að svakalegum spurningum án þess að svara þeim. Þessi mynd gerir einmitt það og ekkert meira. Hún var líka frekar leiðinleg og ekki eftirminnileg, að minnsta kosti ekki fyrir leikinn. Mæli ekkert sérstaklega með henni, því til stuðnings má nefna að Sigurjón Kjartansson er voðalega hrifinn af þessari mynd. Ein og hálf stjarna Adaptation er öllu betri. Hún er frumleg og ófyrirsjáanleg með mjög skemmtilegu plotti. Nicolas Cage er alveg að tvöfalda orðspor sitt sem leikari með því að leika í þessari mynd. Aðalpersónan og bróðir hans Donald eru snilldarkarakterar, bróðirinn alveg frábær. Það er svosum fátt hægt að segja, Þrjár stjörnur
miðvikudagur, mars 19, 2003
London - ferðasögubrot II Það var tvímælalaust einn af hápunktum ferðarinnar að fara inn á tjallaþingpalla. Tvöföld vopnaleit var framkvæmd á okkur áður en við fengum að fara inn, enda heldur óheppilegt ef þingmenn væru iðulega skotnir til bana við störf sín. Þinghúsið er fáránlega stór bygging með ótrúlegum skreytingum jafnt að innan sem utan. Þar varð bruni á nítjándu öld og minnir mig að 1860 hafi verið búið að gera við húsið eftir brunann. Fyrst var farið inn í The House of Commons, neðri deildina. Indverskur öryggisvörður lét okkur ekki komast upp með neitt kjaftæði og hlýddum við eins og leikskólabörn. Það var svo sem ekkert leiðinlegt að vera í biðröðinni. Maður fékk sér sæti frammi á gangi og horfði upp á risastór málverk á veggjunum og gríðarvaxna steinda glugga fyrir ofan þau. Gluggarnir höfðu að geyma skjaldarmerki allra héraðanna í Englandi, eftir því sem við komumst næst. Inni í neðri deildinni var ekki eiginlegur þingfundur í gangi, heldur einhvers konar umræður milli tveggja manneskja. Mjög fáir aðrir voru í salnum fyrir utan þingforseta (ætli hann sé kallaður það?) og þingritara. Mr. Lammy sat fyrir svörum hjá Söndru Gillespie, og ræddu þau um lyfjafyrirtæki sem hafði "possibly endangered the lives of 800 patients". Ég hafði mikið gaman af þessu. Forsetinn (sem var draugfínn gamlingi í Jacket-fötum) nöldraði alltaf nafn þess sem átti orðið. "Mr. Lammeeeeee" og "Zondra Gillespeeee" gólaði hann til skiptis. Þingritaranum dauðleiddist og hefur henni eflaust liðið eins og asna með þessa parrykhárkollu á höfðinu. Sérstaklega þar sem hún var síðhærð og alvöruhárið kom niður undan hárkollunni. Hún sat hokin og andvarpaði. Þarna horfði maður upp á mikið skemmtilegri reglur um skoðanaskipti. Inni í ræðu hjá Mr. Lammy gat Sandra beðið um orðið með því að snúa lófanum upp, og þá settist Mr. Lammy snarlega niður og heyrði athugasemd hennar, sem varðaði þá einmitt það atriði sem hann var að fjalla um í ræðu sinni. Það tók yfirleitt mjög stuttan tíma og Mr. Lammy svaraði þá áður en hann hélt áfram með ræðuna. Þetta fannst mér þjóna umræðunni mjög vel og miklu auðveldara var að halda þræðinum en oft þegar maður horfir á Alþingi. Hér eru menn að æpa fram í í ræðum hver hjá öðrum og framsögumaður kemur upp í pontu til þess að svara mörgum þingmönnum í belg og biðu. Það finnst mér ekki nærri jafnsniðugt og það sem ég sá í neðri deild enska þingsins. Það sæist alltént betur hverjir gætu svarað fyrir sig og hverjir ekki. Mr. Lammy talaði gríðarlega menntað mál, og vandaði sig mjög. Ég man einhverjar setningar frá honum: "Aaaa, aaaaa, we can certainly looked into this matter, and we have. Aaaa, aaaa, we do have the resources, we do have the methods. Aaaaa, aaaa and I hope that my noble friend Mrs. Gillespie knows that i would very much like to act on this aaaa, aaaa within the law, within the law. Because as you know aaaa, aaaa in a former life i was a lawyer." Á þessum tímapunkti hlógu þau bæði voðalega lágt og vinalega, óskaplega fáguð bæði tvö. Reyndar voru þarna aðstæður sem ekki hefðu sést fyrir nokkrum áratugum inni á þessu þingi, kona og blökkumaður að þræta. Þingfundi átti að slíta klukkan 15.00. Og honum var slitið á sekúndunni 15:00:00. Um leið og tölvuklukkan á plasmaskjánum breyttis úr 14.59 í 15.00 spratt gamla karluglan upp úr hásætinu sínu og æpti "Order!" (lesist: "Ooooooodaaaaaaaaaa") Hann þreif öll skjöl sín upp í handarkrikann og stóð teinréttur. Mr. Lammy og Mrs. Gillespie fóru í einhvers konar salutestellingu og inn gekk annar gamall karl í Jacket, og sá var með sverð. Hann tók upp gullsprotann af borðinu í miðjum salnum (þið vitið, þennan ljóta sem Betakerling notar til að setja þingið) og strunsaði með hann út. Þá dreif forsetinn sig út og allir máttu byrja að anda aftur. The House Of Lords Þar voru gamlir karlar. Einn var sofandi. Hann var feitur. En burtséð frá því á hvaða aldri menn voru þá er mjög asnalegt að efri deild þingsins sé frátekin fyrir fólk sem mjög vel efnað, því vinnan við að sitja í deildinni er ólaunuð. Mér er sagt að þessi deild sé stundum meira til skrauts en löggjafarstarfs, og að hún samþykki undantekningarlítið það sem kemur frá neðri deildinni. Ef það er svo er þetta svo eins konar umræðuklúbbur fyrir billjónera í andskoti flottum húsakynnum. Þarna var það kvenmaður sem stjórnaði þingfundinum. En óháð því hvað menn gera þarna er þetta nú samt efri deild þjóðþingsins í landinu og mér finnst fáránlegt að slíkt sé frátekið fyrir ákveðna þjóðfélagshópa, sem eru fámennir í þokkabót. Salurinn var yfirþyrmandi. Hásæti drottingar stóð við endann fyrir innan grindverk svipað og grátur í kirkju og sú hlið salarins var öll klædd skínandi gulli og eðalsteinum. Alveg fáránlegt. Gullið í loftinu var svo heldur ekkert lítið. Rétt við hásætið sat lítill drengur í fínum skóladrengsjakkafötum, kannski úr Eaton. Hann var að fylgjast með og hagaði sér ágætlega...en hugsa sér muninn á lífi hans og einhvers krakka sem væflast um úti á götu. Alveg magnað.
þriðjudagur, mars 18, 2003
London - ferðasögubrot Ég held ég verði að bíða þar til filmurnar koma úr framköllun þangað til ég kem með alla söguna. Tímaröðin á atburðum er eitthvað í ólagi hjá mér. Svo gæti ég líka setið heilan sólarhring og skrifað um ferðina. Kannski er bara best að ég komi með þetta í hlutum. Núna get ég t.d. sagt frá sköllóttu konunni sem ég sá. Hún var sköllótt. Einnig sá ég nokkra hressa menn sem stóðu uppi í áltröppum og predikuðu. Þetta var við hornið á Hyde Park, ég man ekki nafnið á staðnum í svipinn. Þarna var einn marxisti sem talaði rólega og yfirvegað um stefnu marxista og ítrekaði mjög að hann væri ekki Stalínisti. Hann var ágætur, var með vatnsflösku til að fara vel með kverkarnar og svona. Þá var þarna blökkumaður vöðvamikill í þröngum bol með gullkeðju um hálsinn, sólgleraugu og alpahúfu. Hann talaði um illvirki breska heimsveldisins á fyrri tímum í sambandi við fyrirætlaða innrás í Írak. Fólk hvatti hann mjög, klappaði og fagnaði. Hann var aðalmaðurinn. Á móti honum stóð u.þ.b. fimmtugur maður í teinóttum jakkafötum og hvítri skyrtu, með conservativerautt bindi. Hann öskraði stanslaust. Með Biflíuna á lofti í hægri hönd æpti hann setningar eins og "YOU ARE ALL GOING TO HEEEEEELLLLL!!!" og benti á mannþröngina, augnaráð hans var nettsturlað. Ræða hans naut ekki vinsælda, en það var greinilegt að það voru bara fífl sem nenntu að svara honum. Þannig var ágætt að horfa á þessi fífl rífast. Aðrar setningar sem ég man frá honum voru: "YOU CAN NEVER ENTER THE HOLY KINGDOM OF GOD ALMIGHTY WITHOUT BEING BORN AGAIN IN JESUS CHRIST AND LIVE A NEW LIFE THROUGH GODS MAGNIFICENCE, YOU ARE ALL GOING TO BURN IN THE FLAMES OF HEEEEEEEEEEEELLLLLLLLL!!!" Fólk sagði honum að vitna í Biblíuna sér til stuðnings en það vildi hann ekki gera, hann sagði bara: "YOU ARE STUPID, YOU WILL BURN IN HEEEEEEELLLLLLLLL!" Lesendur eru sennilega farnir að átta sig á hans ræðustíl. Gamall maður með sítt grátt hár og skegg stóð uppi á litlum kolli. Hann sagði ekki neitt en horfði á fólk sem labbaði fram hjá. Hann var með skoska húfu með dúski á höfðinu og reykti hann stóra pípu. Við byrjuðum að horfa á hann á móti og þá spurði hann okkur hvað við vildum vita. Ætli hann hafi ekki litið á sig sem fræðara, frekar en áróðursmann. "Anything" var svarið. Þá byrjaði hann: "Well you know how the earth goes around the sun and the moon goes around the earth. It's all a big program. The sun comes up, you come up. The sun goes down, you go down. You are a part of the program, you think that you are in control, but the program is in control. Do you understand?" Hann olli nokkrum vonbrigðum. Norðdahl hafði orð á því að þarna væri mögulegt að tjasla saman ansi skemmtilegu MorfÍsliði. Því er ég hjartanlega sammála. Ég myndi setja Marxistann í frummælandann, svertingjann með gullkeðjuna í stuðningsmanninn og trúarofstækismanninn í meðmælandann. Liðsstjórinn yrði að sjálfsögðu gamli maðurinn sem taldi sig vita allt. Þetta lið væri ósigrandi.
sunnudagur, mars 16, 2003
Jaeja, karlinn staddur a hinu storglaesilega Generator-hotel vid Tavistock Pl. i London. Tetta er alveg magnad hotel sem Norddalurinn pantadi fyrir okkur, og hofum vid reynt ad eyda sem allra minnstum tima a tvi. Her eru veggir allir neonlystir og litrikir, eins og allt er i tattunum Biker Grove sem voru syndir a RUV fyrir ekki alls longu sidan. Eitt steikt hotel, med nokkrum steiktum hollenskum paunkurum. Vid erum buin ad skoda allan andskotann her i bae, t.a.m. Houses of Parliament, St. Pauls Cathedral, Tower of London, Tower Bridge, British Museum, Tate Gallery, Design Museum auk tess sem vid hofum farid i bio og leikhus. Ta kiktum vid a djammid a Leicester Square og Picadilly Circus. Allar "kerlingarnar" ganga i orstuttum pilsum tratt fyrir gridarmikinn kulda og er tad nokkud vist ad i forgangsrodinni er sexynessid mikilvaegara en almennt medmaeltur likamshiti. Grey stelpurnar, taer eru flestar svo ofridar...Hmm...Enskurinn. Eg reyni audvitad ad blogga almennilega ferdasogu i rettri timarod tegar heim verdur komid a manudag en tangad til aetla eg ad reyna ad nyta timann vel. A morgun forum vid i Buckingham Palace, Hyde Park, kannski Westminister Abbey, Trafalgar Square o.fl. Eg verd ad segja ad London er furdulega hrein borg og madur filar sig bara mjog oruggan a gotum uti, og i Undergroundinu lika. Tessar nedanjardarsamgongur eru snilld. Madur tarf aldrei ad bida lengur en ca. 3 minutur eftir lest. Fyndid hvad folk hunsar umhverfi sitt herna, les bok i lestinni og horfir svo beint fram fyrir sig allan timann sem tad labbar a milli stada. Eg gaeti vel hugsad mer ad bua i London um akvedinn tima, en til lengdar myndi eg ekki fila tad ad vera i svona algerlega manngerdu umhverfi of lengi. Tad er ekki alveg minn tebolli. Jaeja, sofa eg verd nuna. Bless. P.s. eg las faerslu a www.stuna.blogspot.com tar sem sagt er fra hittingu hennar vid fraegan leikara. A moti get eg sagt ad eg hef ekki tekid neinu af ollum teim gyllibodum sem eg hef fengid fra stulkum allra kyntatta og tjoderna. Nei og aftur nei, eg vil ekki geta barn titt kona! ...tetta tarf eg ad segja allan daginn i utlondum. Tough.
miðvikudagur, mars 12, 2003
Blossinn ...heitir bók sem Una keypti sér um daginn. Hún inniheldur frásagnir nokkurra manneskja sem lifðu af kjarnorkusprenginguna í Hiroshima. Ég las aðeins í henni í gær og þótti hún mjög áhugaverð. Að geta fengið frásögn af því hvernig sú upplifun er að sjá heiminn lýsast upp í einn stóran blossa og hverfa svo, ranka við sér eftir að hafa tekist á loft og fokið tugi metra og lent í braki úr húsum nágranna sinna sem allir voru lifandi fyrir nokkrum sekúndum, en eru nú dánir. Samt sprakk "Litli drengurinn" í nokkurra kílómetra fjarlægð frá flestum þeim sem segja sögu sína í bókinni. Þetta er einn viðbjóðslegasti stríðsglæpur sögunnar. Í bíómyndunum sér maður alltaf það sama, heilaþvegna kamikaze-japana sem sigla mönnuðum tundurskeytum á skip og drepa sjálfa sig, á meðan Bandaríkjamennirnir eru góðir og flottir. Það var einmitt í 60 mínútum fyrir nokkrum árum að tekin voru viðtöl við nokkra gamla jaxla sem börðust í stríðinu fyrir hönd Bandaríkjanna. Þar heyrðust orð eins og: "The A-bomb was a beautiful thing". Ég get ekki sagt að ég sé sammála þessu!
The Catcher In The Rye Ég las þessa bók um daginn. Ég hafði heyrt þennan titil svo oft að mig var farið að langa til að lesa bókina, svo ég fékk hana lánaða hjá Birni Erlingi Flóka Björnssyni Hjaltested og las. Höfundurinn heitir (eða hét) J.D. Salinger og skrifaði hann bókina að mig minnir 1948. Bókin fjallar um 16 ára gamlan dreng, Holden Caulfield. Honum gengur illa í skóla og er hann allkomplexaður náungi. Hann segir frá atburðum í lífi sínu á stuttu tímabili en rifjar stundum upp atburði úr fortíðinni. Þetta er hraðlesinn og fínn texti, skemmtilegt málfar og fínir karakterar. Ég var samt ekki alveg að fíla hana eins og ég hafði búist við, því þetta er víst óskaplega vinsæl skáldsaga og hefur selst í óskaplegu upplagi. Eintakið sem ég hafði í höndum var úr 40.útgáfu eða eitthvað álíka. Holden talar mikið um hluti sem hann þolir ekki. Hann talar um að fólk sé svo "phony" og asnalegt. Allir í skólanum hans eru phony, kennararnir, stúlkur sem hann þekkir, menn sem hann hittir. Næstum allir nema litla systir hans Phoebe og Jane Gallagher, vinkona hans sem lesendur fá aldrei að kynnast. Hann er nýfallinn í skólanum sínum, Pencey, en það er annar skólinn sem hann fellur í. Það mætti segja að það verði einhvers konar klímax þegar Holden ætlar að hlaupast á brott og gerast verkamaður í vesturríkjunum (hann er frá NY). Það verður hins vegar lítið úr þeim áformum þar sem Phoebe heimtar að fá að koma með, búin að pakka niður í töskuna sína. Bókin endar á því að hann segir foreldrum sínum frá því að hann hafi fallið aftur og þau einfaldlega skrá hann í annan skóla. Síðustu orðin voru ágæt, þar sem hann talar um það að maður ætti í raun aldrei að segja neinum frá hlutum og persónum sem maður þolir ekki. Því ef maður gerir það byrjar maður að sakna einmitt þeirra hluta og þeirra persóna. Hann orðaði þetta auðvitað betur, en mér fannst það ágætis pæling. Bókin var fín, en ekkert mindblowing.
þriðjudagur, mars 11, 2003
Magnaðar draumfarir Í nótt dreymdi mig að ég var staddur á skemmtun. Hún var haldin í kjallaranum heima hjá Jóhanni Alfreð Kristinssyni (MR-ingur). Kjallarinn var gríðarlega stór og hafði þann óvenjulega eiginleika að vera einnig skip. Skip þetta var á siglingu og veislan var í góðum gangi. Þá man ég næst að nokkrar manneskjur sátu í sófum í einu herbergjanna, þ.á.m. ég og einhver stelpa. Stelpan lenti í þeirri óþægilegu aðstöðu að reka við af sérlega miklum krafti. Þetta þótti mjög vandræðalegt, en í þann mund sem fólk var að jafna sig á hljóðinu rifnaði gat á skrokk skipsins og ég og þessi prumpustelpa soguðumst út. Ég náði af miklu harðfylgi að bjarga henni með því að ná taki á hjólabúnaði skipsins um leið og ég náði í hönd hennar. Þá breyttist skipið að sjálfsögðu í risastóra þyrlu og flaug til Reykjavíkur. Við dingluðum þarna í hjólabúnaðinum alla leiðina, það var furðulega hlýtt. Á lágflugi yfir höfuðborgarsvæðinu man ég eftir að hafa séð heimili mitt, hús Hæstaréttar, MR og Alþingishúsið. Reyndar var flogið lágt framhjá MR svo ég sá Bjarna Gunnarsson enskukennara inn um gluggann. Hann veifaði mér. Ég gat ekki veifaði til baka því þá hefði ég dottið. Því næst flaug þyrlan í nokkurra metra hæð yfir Austurvöll. Þar stóðu brúðhjón við styttuna af Jóni Sigurðssyni. Brúðguminn sagði við mig grafalvarlegur: "Þú átt að gifta okkur." Nú hóf þyrlan sig upp og flaug út í Skerjafjörð þar sem hún lenti. Mikill mannsöfnuður var þar samankominn til að taka á móti okkur eftir þessa hræðilegu lífsreynslu. Þar hitti ég Pétur Rúnar frænda minn og sagði honum frá öllu sem gerst hafði. Hann var mjög áhugasamur um þetta. Næst var farið inn í hús og fólk fékk sér hressingu. Þar hitti ég stelpuna aftur, þá sem ég hafði bjargað. Hún þakkaði mér fyrir að hafa bjargað sér og féllumst við þá í faðma. Þegar ég faðmaði hana prumpaði hún aftur. Það þótti henni mjög leiðinlegt og lét þessi orð falla: "Æ, ég er bara heimsk." Þá sagði ég: "Neinei, þú ert ekkert heimsk, þú ert bara eitthvað skrýtin í maganum í dag." Svo man ég ekki meira, nema hvað Örn Bárður Arnarson (MR-ingur) var á staðnum að spila lottó. Hann vann 200.000 kall í lottóinu og heimtaði að fá að gefa mér 7.500 krónur. Ég afþakkaði það hins vegar því ég vildi ekki gera sjálfan mig skuldbundinn honum á neinn hátt. Svona var nú það.
mánudagur, mars 10, 2003
Meira um Lundúnir Mér hefur áskotnast firnagóð leiðsögubók frá Fjölva, sem gefin var út 1983, og fjallar um London. Ég ætla að setja nokkuð traust á hana, enda alls óvíst að göturnar í miðborginni hafi verið færðar mikið til á síðustu 20 árum, já eða hallirnar. Gárungarnir hafa haldið því fram að stríðið hefjist á næstu dögum, svo það er spurning hvort ferðin sé ráðleg. Spurning hvort Saddam geri eldflaugaárás á hótelið og geri þannig út um okkur. Það kemur í ljós...eða ekki?
Slæmur dagur í skólanum Oft lendir maður í vandræðalegum kringumstæðum á lífsleiðinni. Slíkar aðstæður komu upp í dag. Þannig var mál með vexti í tíma að SM var að tala um John Austin og Herbert Hart, vildarréttarmenn. Hann var eitthvað sjokkeraður á því að enginn svari spurningum hans, eins og svo oft áður. Hann spurði (skilst mér eftir á) því um afstöðu Harts til ákveðins atriðis. Mér misheyrðist og taldi að hann væri að spyrja um afstöðu Austins til sama atriðis, til að tyggja það ofan í nemendur, til að athuga hvort þeir væru nokkuð sofandi. Í flónsku minni ákvað ég að svara eftir því sem ég heyrði. Þetta svar mitt þótti það fáránlegt að kennarinn fórnaði höndum og nemendur hlógu. Það í sjálfu sér er ekki svo slæmt, en þegar það gerðist hafði ég ekki hugmynd um af hverju allir voru að hlæja. Það er aftur á móti alveg gríðarlega óþægilegt, og leið mér þá heldur illa. Ég kaus að vekja ekki frekari athygli á mér þennan daginn, en Bjarni hinn margslungni sagði mér eftir á hvað ég hefði gert af mér. Þannig hefur þessi misheyrn mín komið kennaranum á þá skoðun að ég fylgist ekkert með í tímum, vanvirði þá vinnu sem hann leggur í kennsluna og etc. etc. Það er stórfenglegt. Skv. nytjastefnumönnum hefði þétta ó-svo-slæma svar mitt þótt nokkuð gott svar. Þar sem það varð til skyndilegrar og almennrar hamingjuaukningar hjá meginþorra viðstaddra, en hamingjuaukningin var eflaust nokkuð meiri en sú vanlíðan sem af hlaust hjá svaranda og lærimeistara. Eða hvað, kannski ekki?
sunnudagur, mars 09, 2003
Lundúnaborg Hún bíður mín. Fyrir nokkrum dögum fór ég í bíltúr með vinum mínum. Í þeim bíltúr var ákveðið að fara til London. Brottför er á fimmtudag og aftur komum við næsta sunnudag. Dajöfulli verður þetta skemmtilegt. Söfn, leikhús, krár, Burger King. Hvað meira er hægt að biðja um? Það er bara spurning hvort ekki séu flest stærstu leikhúsin upppöntuð fram í tímann...en það er eflaust hægt að finna eitthvað skemmtilegt! London baby, yeah.
föstudagur, mars 07, 2003
Þrennan? MR-ingar unnu FG í Mörfaranum í gær og eru því komnir í úrslit. Það hefur ekki gerst síðan 1997, og er gleðiefni. Þetta var kannski ekki sterkasta keppni MR liðsins í ár, en þeir sluppu þó nokkuð vel frá þessu og verðskulduðu sigurinn. FG-ingar voru samir við sig og voru einstaklega leiðinlegir sem áhorfendur. Það er eitthvað með þá, geta ekki alveg hagað sér á viðeigandi hátt. Ræðumenn þeirra voru með nokkra mömmubrandara sem þeim fannst mjög fyndnir. Raunin var hins vegar sú að þeir voru sérlega ófyndnir og þeim einungis til ógagns. Sérstaklega þar sem Pajdakinn afgreiddi allan þann pakka í einu svari á mjög snyrtilegan hátt. Jóhann var enn einu sinni ræðumaður kvöldsins og átti það skilið. Þannig eygja MR-ingar þá von að vinna MorfÍs og Gettu betur í ár, enda með mjög sterkt Gettu betur lið, auk þess að hafa unnið MR-ví daginn. Mikið væri það skemmtilegt að sjá þá taka þrennuna.
fimmtudagur, mars 06, 2003
Æ já ...svo setti ég upp nýja skoðanakönnun sem þjónar ekki nokkrum tilgangi og er gersamlega gagnslaus. Kjósið samt hér niðri til vinstri! Linkalistinn er eitthvað tregur til að birtast.
Tenglalistinn uppfærður Hann er nú orðinn miklu pólitískari. Ég reyndi að skipta þessum vefritum upp eftir hægri-miðja-vinstri eftir því sem mér sýndist best. Er ekki samfylkingin farin að skilgreina sig sem miðjuflokk, þ.a.l. læt ég pólitík.is bara í miðjuna með samfylkingunni. Þægilegt að hafa allt þetta drasl svona á spássíunni svo maður þurfi ekki að leita langt yfir skammt.
miðvikudagur, mars 05, 2003
Glasnost Þeir Einar Örn, Grétar, Oddur, Gvendur (sem ég þekki reyndar ekki) og Snæbjörn hafa opnað vefritið Glasnost. Glasnost var einkennisorð þeirrar stefnu Sovétstjórnar að stuðla að opinskárri umræðu, hlutleysi og einlægni í umræðu um félagsleg mál og galla á kerfinu. Orðið er oftast notað í samhengi við peristrojka (perestroika...eða hvernig er þetta stafsett?) sem átti að vera endurskipulagning hagkerfisins og stjórnkerfisins. Leiðréttið villur ef rangt er farið með. Þeir ætla ekki að hanga á blogspot að eilífu heldur stofna www.glasnost.is og halda áfram. Það er aldeilis. Þetta eru lestrarhestar sögufróðir svo þeir eru líklegir til að skrifa fræðandi pistla, þó svo maður þurfi ekki endilega að verða sammála lokaályktunum í hvert einasta skipti. Maður hatar ekki helvítis glasnostið. Svo dæmdi... ...ég Sólbjartskeppni niðri í MR í gær. Hún var á einstaklega lágu plani, átti sína fyndnu spretti en tók einnig mjög djúpar lægðir með einstaklega lélegum bröndurum. Haraldur heitir drengurinn sem var ræðumaður skammdegisins og þótti hann ágætur. Mér er sagt að hann sé eitthvað skeptískur á minn persónuleika, þ.e. hann heldur víst að ég sé illmenni hið mesta. Það þykir mér leitt þar sem ég reyni yfirleitt að haga mér vel í kringum annað fólk...kannski maður ætti að bjóða honum heim í heitt kakó og svona...ræða málin. Nei.
þriðjudagur, mars 04, 2003
Gamlir karlar í umferðinni ...eru margir hverjir alger plága. Þeir eru gæddir þeim óheppilegu eiginleikum að: 1. Vita ekki neitt, sjá ekki neitt og geta ekki neitt. 2. Halda að þeir viti allt, sjái allt og geti allt. Í gær var ég að keyra vestríbæ og nam staðar í bílaröð á rauðu ljósi við Hringbraut. Gatan sem ég var á hafði aðeins upp á að bjóða eina akrein í hvora átt. Ég var annar í röðinni. Þar sem ég ætlaði að beygja til vinstri stillti ég bílnum upp við miðlínu götunnar og nam staðar aftan við fremsta bílinn. Þá kom aðvífandi eldgamall mannfjandi á stórum amerískum kagga frá lokum 9. áratugarins. Hann renndi sér upp með bílnum mínum í svona 4 cm fjarlægð svo við vorum hlið við hlið á akreininni. Þá byrjaði hann að rúlla niður rúðunni og æpa eitthvað á mig og benda. Ég opnaði hurðina og hann var að röfla eitthvaða í reiðilegum tón, ég skildi þó ekki orð af því sem hann sagði. Við horfðumst djúpt í augu og ég hristi hausinn framan í hann. Þá gaf hann mér þennan "hrokafulli og fávísi ún-glíngur, ég er sko búinn að keyra bíl í 105 ár" svip. Svo kom græna ljósið og ég keyrði af stað út á gatnamótin en hann beygði til hægri. Gamla fífl. Þetta gildir auðvitað ekki um hvern einasta gamla karl.
Ég hef verið... ...að skoða kommentin við færslur mínar undanfarið og séð að Albína Hulda Pálsdóttir er sífellt að babbla eitthvað þar. Hann er haldin einhverri heift gagnvart hægrimönnum og getur ekki nefnt þá á nafn án þess að bæta við orðum eins og "pungur", "súrsaður" o.fl. Þá er hann aðdáandi Ingibjargar Sólrúnar nr.1 og hefur haft uppi alhæfingar um að enginn geti verið ungur og hægrisinnaður ásamt því að vera heill á geði. Hann bloggar einhvers staðar en ég man ekki slóðina enda les ég aldrei síðuna hans. Þetta er skemmtilegur karl samt.
mánudagur, mars 03, 2003
Úbbosí Davíð var í viðtali á morgunvaktinni spánýju í morgun. Persónulega trúi ég orðum Davíðs Oddssonar frekar en Jóns Ásgeirs Jóhannessonar. Hins vegar veit ég ekki hversu smart pólitískt múf þetta var hjá honum Davíð, burtséð frá siðferðilegu hliðinni. Það sem hann segir er mjög alvarlegt og hann hefur í raun ekkert til að styðja það en sín eigin orð og trúverðugleika. Sumum finnst það eflaust nóg, en öðrum ekki. Hin hliðin á málinu er allt öðruvísi og meint ummæli Jóns Ásgeirs eru allt öðruvísi skýrð í því ljósi. Óháð því hvor segir satt, þá getur vel verið að Davíð þurfi að draga til baka eitthvað af því sem hann sagði til að forðast að tapa meiðyrðamáli. Það er ekkert sérstaklega sterkt fyrir hann svona rétt fyrir kosningar. Kannski lætur hann svo bara dæma sig fyrir meiðyrði og heldur áfram. Ekki sýnist mér Árni Mathiesen hafa goldið afhroð vegna dómsins sem hann fékk í héraði. Það þótti ekkert frétt aldarinnar. Samt hefur ráðherra ekki verið dæmdur fyrir meiðyrði síðan Ólafur Jóhannesson var það á sínum tíma. En við sjáum hvað gerist þegar Hæstiréttur kemst að niðurstöðu í því máli. Persónulega held ég að það yrði óttalega asnalegt fyrir kallinn Oddsson að þurfa að standa í einhverjum afsökunum og úrdrætti á því sem hann sagði. Þá kemur hann út eins og auli. Svo er Sólrún byrjuð að hreyta í hann og það vantar bara að Saddam byrji að beina sprengjum að stjórnarráðinu. Samfylkingin Einnig finnst mér Ingibjörg Sólrún mjög hallærisleg þessa dagana, en í dag sé ég hana fyrir mér pínulitla á Sigmund-teikningu að skýla sér á bak við Baugsdrengina, að hrópa ókvæðisorð í átt að Davíð, skelkuð á svipinn. Ef það er "aðalmeinsemd" íslensks atvinnulífs að Davíð Oddsson sé eitthvað að hnýta út í Baug þá er ég ekkert að missa svefn á nóttunni. Er Ingibjörg eitthvað að öskra í sömu átt og Baugsmenn til þess að bæta upp fyrir gloríur bréfritarans kinnamikla? Er hún í fúlltæm djobbi við að leiðrétta mistök gamla trúðsins sem nú er búinn að gráta af sér allan andlitsfarðann? Er henni að takast að troða kinnar hamsturins svo út af sagi að hann geti ekki talað? Það heyrist ekkert mikið í honum allavega... Og af hverju... vill Fréttablaðið ekki upplýsa um eigendur sína strax? Af hverju vill það gefa einhvern frest til þess svo allir geti beðið í ofvæni? Getur verið að eigendur séu eitthvað að breytast? Ég spyr...ef það væri ekkert undarlegt við þetta myndu þeir bara gefa upp eigendur sína, þeir þyrftu engan frest! Eða ætla þeir að birta upplýsingarnar við hátíðlega athöfn á Þingvöllum og svona? Kosningabarátta Framsóknarflokksins er hafin ...þeir eru að rúlla einhverri auglýsingu í sí og æ þessa dagana. Ég hef aldrei náð að heyra meira en "Framsóknarflokkurinn er breiðfylking..." því þá fer ég alltaf að hlæja og missi af restinni af auglýsingunni. Nema hvað ég sé einhvern ungliða þarna sem var í sama árgangi og ég í Garðaskóla. Hann brosir til mín eins og hann elski mig. Ég man ekki hvað hann heitir sá. Garðskælingar bara orðnir pólitíkusar. Hvað við Framsóknarflokkinn heillar annars ungt fólk? Hvað í ósköpunum? Er ekki ungt fólk alltaf svo róttækt og fullt hugsjóna um einhverja skýra stefnu sem leysir öll vandamál. Þetta eru ekkert nema harðir vinstrimenn eða harðir hægrimenn, bara allt anarkistar og níhílistar svo aðeins sé fært í stílinn. En Framsókn? "Ja...við viljum smá svona...og svo smá svona...og ekki mikið af þessu...og pínulítið af þessu...en ekki mikið...og svo erum við eiginlega þeim megin við miðjuna sem hinn stjórnarflokkurinn er..." Í þessari blessuðu auglýsingu sést allt þetta fólk brosa svo undurblítt að það gæti brætt hvaða hjarta sem er. Annars sést þessu fólki aldrei stökkva bros. Vinstri-grænir... ...eru svo eitthvað sem ég nenni bara ekki að skrifa um.
DV - sorpblaðamennska Ef einhver efast enn um að DV sé sorprit vil ég benda viðkomandi á dálítið sem styður þá skoðun að DV sé sorprit. Margir kannast við dagblaðið The Sun sem gefið er út í Englandi. Blað þetta er eitthvað það viðurstyggilegast sem þekkist þar. Ef lesendur líta á síðuna www.dv.is og svo á www.thesun.co.uk sést að þessar síður eru eins. DV er sorprit og er stolt af því. Takið því öllu með fyrirvara sem stendur þar, ef þið gerið það ekki nú þegar.
Athafnir helgarinnar Föstudagur: Fór í afmæli til Steinunnar Þyri vinkonu Unu. Hitti þar Braga Pál Sigurðarson (eða Sigurðsson?) og spjallaði við hann. Spúsa hans var þar einnig stödd en stærðarmunur á þeim var allnokkur og vekur hann upp margvíslegar spurningar sem ekki eiga rétt á sér. Það var pizza í kvöldmat. Laugardagur: Svaf ansi lengi út og fór svo á eitthvað ræðukjaftæði. Ég spilaði þar hinn göfuga leik herramannsins, borðtennis, við liðsmenn og lagði þá alla að velli. Einar Odds, Einar Örn, Jóa. Ég rústaði þeim öllum. Enda eru þeir allir aumingjar. Það má svo nefna að ég borðaði pizzuafganga í morgunmat, borðaði pizzu með ræðuliðinu og borðaði svo pizzuafganga í kvöldmat. Maður er það sem maður borðar. Sunnudagur: Fór á bókamarkaðinn í Smáralind. Þar var greinilega búið að kaupa þær bækur sem ég hefði getað hugsað mér að kaupa. Úrval af barnabókum var mikið og gott. Ég upplifði þar vægt nostalgíukast við að skoða bækur eins og Græna hattinn, Skoppu, Bláu könnuna, bækurnar um Blástakk liðsforingja o.fl. Annars voru þetta mest allt heldur óáhugaverðar bækur. Öll rauða serían og svo borgfirzkar æviskrár og svona. Sámur frændi og Betty Crocker komu svo í kvöldmat. Eftirrétturinn var afar áhugaverður. Heit ostakaka með engum viðbættum sykri. Ég kláraði ekki það sem ég fékk mér á diskinn, en það er mjög sjaldgæft.