#b-navbar { height:0px; visibility:hidden; display:none }

fimmtudagur, október 31, 2002

Pigs in space Umfjöllun kennarans um Stjörnugrísdóminn var afskaplega súr, en hafði visst skemmtanagildi. Það er reyndar nokkuð skemmtilegt að fylgjast með þessum manni. Hann er alltaf að tala um einhverja þætti sem vegast á. Hagsmunir, kenningar, réttarheimildir. Hvað sem er. Hendur hans segja ekki minna en talfærin sjálf. Í fyrsta lagi lætur hann hvorn þátt umræðunnar á eina hönd sína fyrir sig. Hann heldur þeim lárétt út frá líkamanum með olnbogann í níutíu gráðum. Svo vegast þættirnir á og kennarinn vaggar með. Hann hefur enga stjórn á því sem er að gerast. Þessi þættir eru svo gríðarþýðingarmiklir eða stórir, og hann er fastur á milli þeirra. Jafnvel gerir hann þessa sígildu "hann vaggaði sér í lendunum" hreyfingu. Það er skemmtilegt. Inn á milli skýtur hann svo öxlinni fram í svona Michael Jackson hreyfingu og galopnar augun örskamma stund. Þegar hann hendir fram sterkri fullyrðingu eða e-s konar niðurstöðu gerir hann stutta hringhreyfingu með höndunum sem enda í hnattstellingu. Þá er hann virkilega búinn að segja eitthvað merkilegt. Stundum gengur hann fram og til baka eftir sviðinu, bregst ekki að hann hristir hægri höndina upp og niður í takt við talandann. Þá hlær hann stutt og brosir innilega en sér svo að sér og dettur niður í mikinn alvarleik. Jafnvel sorg. Tjáning þessa manns er stórfengleg. Hið alþjóðlega tungumál líkamans er honum svo tamt sem það er indíána að ríða berbakt. Ég hef enga þörf fyrir að fara á "Death of a salesman" í Borgarleikhúsinu. Ég fæ útrás fyrir allar mínar tilfinningar í þjóðaréttartímum.

posted by Önundr @ 10/31/2002 05:34:00 e.h.

Ætli Catherine Zeta Jones sé loðin á bakinu? Ætli Saddam Hussein hafi lesið Andrés Önd þegar hann var lítill? Ætli Jón Sigurðsson forseti hafi verið kitlinn? Stundum gerast vafaatriði tilverunnar áleitin. Þjóðréttarreglur, þjóðréttarreglur, þjóðréttarreglur!

posted by Önundr @ 10/31/2002 09:12:00 f.h.

miðvikudagur, október 30, 2002

Það sem gerðist í dag: 1. Stúlka prumpaði á bókhlöðunni, tvisvar. 2. Ég fékk 300 upphringingar frá móður minni vegna fyrirætlaðra dekkjaskiptinga á bílnum. 3. Heitar umræður spunnust um refsingar í nauðgunarmálum í kennslustund. Skúli Magg fór einhverra hluta vegna að tala um refsingar í nauðgunarmálum. Hann nefndi eitthvað að brotin geti verið misalvarleg. Sum eru hrottafengin og ofbeldisfull á hræðilegan hátt, en önnur eru ekki jafnhræðileg. Til dæmis þegar stúlkan gefur það ekki til kynna að hún sé ósamþykk fyrr en langt er liðið á "athöfnina" og stundum er jafnvel ekki víst að gerandinn hafi vitað að þolandinn var ósamþykkur. Kona ein í salnum virtist ekki geta meðtekið þessa staðreynd. Skúli var að tala um þetta frá hlutlæga kennarasjónarmiðinu. Hún tók þessu eins og hann væri karlrembusvín og honum fyndist bara að það væri stundum allt í lagi að konum væri nauðgað. Alltént var tónninn í henni þannig. Taka skal fram að orð Skúla gáfu það engan veginn til kynna. Svo var hún eitthvað að reyna að rökstyðja það sem hún var að segja, en hún var í rauninni bara með svo gríðarsterkar skoðanir á þessu að hún gat ekki fyrir nokkra muni greint á milli alvarleika nauðgana. Nauðgun fyrir henni er greinilega eitthvað eitt atriði sem er alltaf eins, og alltaf jafnhræðilegt. Þoli ekki svona. En það var líka pirrandi hvernig kennarinn reyndi ekkert mikið að skýra mál sitt. Hann sagði bara það sama aftur, sem konan greinilega skildi ekki. Þar endaði samtalið. Æ, það er bara pirrandi þegar fólk fer að tuða út af einhverju sem málið snýst í raun og veru alls ekki um.

posted by Önundr @ 10/30/2002 11:05:00 e.h.

Bleikt síldarsalat… …er mesta snilld í heimi. Það er svo frábært þegar maður kemst upp á lagið með að borða eitthvað nýtt. Ég verð alveg vitlaus í þetta salat næstu vikurnar. Nú er ég heldur mikill matmaður og ét flest sem að kjafti kemur, en þó eru nokkrar fæðutegundir sem mér líka ekki. Þar má nefna siginn fisk, sveskjusúpu og sveskjugraut (sálfræðilegar ástæður vegna atvika í æsku). Í sumarbúðum… …fyrir norðan, árið 1989 var mér gert að éta fullan disk af sveskjusúpu áður en ég mátti fara aftur út. Mér þótti hún viðurstyggileg og lá við að ég kúgaðist. Síðan þá hefur mér alltaf fundist slík súpa viðbjóðsleg. Þá vaknar spurning: Á að skikka börn til að borða allt það sem lagt er á borð fyrir þau ef þau eru matvönd? Ég held að ég segi já, upp að vissu marki. Ef krakkinn gersamlega þverneitar og ber fyrir sig trúarbragðaástæður, samdrætti í meltingarfærum eða ef það líður yfir hann ætti ekki að framfylgja átunni með valdi. Hins vegar hef ég orðið vitni að því þegar foreldrar hlýða börnunum þegar ákveðið er hvað skuli borða. Börnin vilja alltaf flatböku, það er alltaf flatbaka. Það er gaman að borða með öðrum. Fólk sem er matvant er tvímælalaust ekki jafnskemmtilegt til samsætis og aðrir. Og hana nú.

posted by Önundr @ 10/30/2002 01:29:00 f.h.

þriðjudagur, október 29, 2002

Kaffi Ég drakk tvo espressóbolla eftir matinn. Slappleiki minn í dag hefur verið niðurdrepandi og afköstin lítil. Því er nauðsynlegt að taka kvöldið með trompi og læra fram á nótt. Það er gaman, ég hef ekki gert slíkt lengi. Reyndar var það alltaf stefna mín að drekka ekki kaffi. Það gerir tennur víst gular og er ávanabindandi. En eins og annað fær sú hugsjón að víkja fyrir dýrslegum* hvötum. Ég veit að á endanum verð ég rykfallin lögfræðingsblók með skrifstofu í kjallara í Tryggvagötunni. Ég mun aldrei reka mál án þess að reyna að hanka ,,andstæðing" minn á formsatriðum. Þannig mun ég koma hórmöngurum, ofbeldismönnum og fjárglæframönnum frá viðulögum brota sinna. Til að lækna samviskuna mun ég þá gefa allar tómu viskýflöskurnar mínar til styrktar skátum og barnaspítölum, en eflaust einnig reka skaðabótamál gegn slíkum stofnunum (stúlknaskátarnir meðtaldir) vegna smásmugulegra atriða, upp á hunduð milljóna króna. Framtíð mín er ekki björt, sérstaklega ekki eftir dauðann! DAUÐANN ÓUMFLÝJANLEGA! ...jámm, ef ég ætla að láta þetta rætast þarf ég að fara að læra. *Spurning hversu dýrsleg sú hvöt getur verið að vilja drekka kaffi. Veit ekki til þess að dýr drekki kaffi. Aukaatriði.

posted by Önundr @ 10/29/2002 07:36:00 e.h.

Kvenfólk, furutré og rafræn hálfafgreiðsla. Ég er vondur maður. Í hvert skipti sem ég býð minni heittelskuðu heim fer hún illa út úr því. Þannig er mál með vexti að gríðarmikið* furutré stendur við bílastæði okkar hér í Háholtinu. Nálar þess standa í allar áttir og rista hvern þann sem nálægt kemur djúpum sárum, rífur föt hans og hluta af sálinni. Nýverið keypti ég mér bíl sem fengið hefur samastað upp við þetta tré. Kvenmaðurinn situr venjulega hægra megin í bílnum og þarf því að stíga út úr honum í fangið á trénu. Vil ég hér auðmjúklega biðjast afsökunar á þessu. Vonandi verður bót á. *Tréð er í raun ekki gríðarmikið, en þó er það burðugt vöxtum. Þessi stílfæring var ætluð til skreytingar frásögninni en var ekki ætluð til að særa blygðunarkennd lesenda eða raska hagsmunum þeirra. Stílfæring þessi á sér heldur enga stoð í raunveruleikanum og ef hún á sér samsvörun í furutré í eigu lesenda er það af hreinni tilviljun. Athugasemdir sendist á rafpósti til undirritaðs. Bankinn Ég fór í Búnaðarbankann áðan, litla útibúið í Fjarðarkaupum. Þangað þurfti móðir mín hin bíllausa að komast. Mér var gert að greiða símreikning minn. Þegar ég rétti afgreiðslufrúnni greiðslukortið afþakkaði hún það. Þótti mér það gleðiefni þar sem hún virtist ætla að bjóða úr eigin vasa. Það reyndist misskilningur. Ég átti sjálfur að renna kortinu í gegn um apparat eitt á borðinu, kvitta svo undir með einhvers konar guðlegum töfrapenna sem skrifaði á sjónvarp. Svo ýtti ég á hnappinn staðfesta. Prentaðist þá út kvittun. Frúin gerði sem sagt ekkert annað en að setja reikninginn í tölvuna og rétta mér útprentunina. Ætli hún telji hæfileika sína nýtast til fullnustu í þessari vinnu? Þegar ég sá tækið undraðist ég mjög og spurði hvort þetta væri það nýjasta. Neikvætt var svarið, gætti þar vanþóknunar. Þá leið mér eins og gömlum manni sem sér myndrita í fyrsta skipti.

posted by Önundr @ 10/29/2002 02:49:00 e.h.

Japanskur dómstóll… …dæmdi nýlega ríkisstjórnina ábyrga í máli. Þarf því að greiða bætur úr ríkissjóði til þeirra sem hlotið hafa tjón af olíumengun bíla. Þannig er að frá dieselvélum þjóta litlar agnir sem ekki hefur tekist að sía frá. Þær setjast svo í lungu fólks og valda heilsutjóni. Þetta var í fréttunum áðan. Ég verð reyndar að viðurkenna að þegar ég hlustaði á byrjun fréttarinnar: ,,Japanskur dómstóll dæmdi ríkisstjórnina til…” hélt ég að framhaldið yrði svona: ,,…dauða.” Alltént var það orðið sem kom upp í hugann, en það er auðvitað alveg glórulaust. Samt, ef slík firra ætti sér stað einhversstaðar í heiminum kæmi það ekki á óvart þó það yrði hinum megin á hnettinum. Japanskur dómstóll dæmdi í dag ríkisstjórn landsins til dauða vegna ósamræmis í fjárlagafrumvarpi fyrir næsta ár. Þótti hin sundurliðaða upptalning á tekjum ríkissjóðs ekki gefa rétta mynd af horfum í efnahagsmálum. Einnig féll dómur í máli sem ríkisstjórnin höfðaði gegn Japönsku þjóðinni fyrir að hafa kosið sig í embætti. Var Japanska þjóðin þar dæmd til dauða. Eftir uppkvaðningu dómsins framdi dómarinn sjálfsmorð.

posted by Önundr @ 10/29/2002 01:02:00 e.h.

mánudagur, október 28, 2002

Annað hljóðfæri... ...sem nota má til ills er saxófón. Sú uppfinning hefur oft framkallað ágæta tóna sem hafa sómt sér vel í vissum tónlistarstefnum. En nú er svo komið að hinn almenni neytandi heyrir þetta hljóðfæri oftar notað til góðs en ills. Í útvarpsspilun heyrist helst í því á þeim stundum þegar maður telur alla von úti. Lag hefur gengið nokkra stund og orðið til mikillar ógleði. Þegar hlustendur telja að botninum sé algerlega náð er gerð Evrósýnar-hækkun og stutt saxófónsóló tekur við. Þá byrja uppköstin og niðurgangurinn. Saxófón er varhugavert fyrirbæri.

posted by Önundr @ 10/28/2002 08:48:00 f.h.

Tvær martraðir Hryllingur ásótti mig í nótt og í morgun. Fyrri martröðin var á þessa leið: Ég var staddur á hóteli langt frá byggðum. Ég vissi að foreldrar mínir voru með í för, en þau sváfu í öðru herbergi. Skipti þá engum togum að gömul látin kona fór að ásækja mig. Ég vissi e-n veginn að lík hennar væri á hæðinni fyrir ofan, en gerði þó ekkert í málunum. Hún hafði allrotið andlit og hvöss augu. Ég vaknaði við þetta og hélt að ég væri á hótelinu. Horfði í kring um mig, áttaði mig þó fljótlega og leitaði huggunar í faðmi kvenmanns. Það var ágætt. Martröðin sem á eftir kom... ...var nokkuð annars eðlis. Þá var ég glaðvakandi og að borða morgunmat. Heimilið var að vakna til lífsins, fólk komið fram og farið að hafa sig til. Maður er nefndur Kári. Er hann Sighvatsson. Sá ágæti maður hefur hræðilega siði. Hann steig fram og kveikti á hljómflutningstækjum, hóf að leika tónlist þá er Ríkharður hinn hvítklæddi Kláðamaur hefur út gefið. Slagharpan er þar tekin í óæðri endann og hún notuð til ills. Lagið "Eg lífs eigi lengur verð, ef lifa á utan þín" hljómaði í slaghörpuútsetningu einni um húsið endilangt. Þótti þetta tíðindum sæta og var Kári níddur mjög og hafður að háði.

posted by Önundr @ 10/28/2002 08:40:00 f.h.

Í gærkveldi virkaði þetta hvígindis rusl eigi. Því varð sú ritsnilld eigi birt sem skrifuð var.

posted by Önundr @ 10/28/2002 08:28:00 f.h.

sunnudagur, október 27, 2002

Veisla Ég fór í slíka samkundu áðan. Þar var mannmergð mikil. Þó vakti athygli mína (og fleiri góðra manneskja) hversu kynjaskiptingin var misjöfn. Af hverjum hundrað gestum í veislunni má áætla að 85 hafi verið stúlkur. Gott ef þetta voru ekki sömu stúlkurnar og eru alltaf í gleðsköpum (gott orð) þessa ákveðna veisluhaldara, þær dansa allan tímann en drekka eigi. Til að bæta gráu ofan á svart æfa þær víst allar dans svo að ef ólærður maður reynir að dansa við þær stimplast hann eymingi. Mikið er ég feginn að vera lofaður og hamingjusamur þessa dagana. Húsráðandinn var Hannes Þórður Hefner, en þetta var haldið heima hjá föðurbróður hans. Sá maður hefur nú bætt enn einni viðbyggingu við húsið. Hún er á að giska 20 fermetrar og stækkar því stofuna mikið. Á neðri hæðinni er svo komið gufubað og heitur pottur. Glæst mjög. Í gleðskapnum hitti ég svo ágætan Einar. Einar þessi vildi eiga við mig nokkur orð og játti ég því. Hins vegar sá tilveran við mér með hverfulleika sínum og svo fór að ég yfirgaf svæðið án þess að kasta á hann kveðju. Bið ég Einar því auðmjúklega afsökunar á því.

posted by Önundr @ 10/27/2002 01:12:00 f.h.

laugardagur, október 26, 2002

Verra Diskurinn Ágætis byrjun með Sigur Rós var mjög góður. Ég hlustaði mikið á hann á tímabili og líkaði vel. Mér fannst samt alltaf mjög stutt í "of mikið drama" tilfinninguna. Platan var svo óskaplega hástemmd og ójarðbundin. Það var eitt einkennið á henni.Nú hef ég heyrt eitt nýtt lag með Sigur Rós. Ég veit ekki hvað það heitir, en textinn er eitthvað á þessa leið: ,, Í særó, í særó, í særó ó hóhó ó" Línan er svo endurtekin 150 sinnum. Lagið finnst mér leiðinlegt. Það er ekkert sérstaklega eftirminnilegt við það, það er einsleitt í gegn og vekur engar sérstakar tilfinningar hjá mér. Samt er ,,textinn" það eina sem beinlínis fer í taugarnar á mér. Maðurinn segir það sama aftur og aftur allan tímann. Það tvöfaldar einsleitnina á allan hátt. Hann telur víst textagerð óþarfa eða eitthvað álíka... Ég vona bara að fólk tilbiðji þá ekki í mörg ár fyrir það eitt að vera með stórar húfur og dálítið inn í sig.

posted by Önundr @ 10/26/2002 05:44:00 e.h.

föstudagur, október 25, 2002

Ef… …djöfullinn sjálfur í heitasta helvíti drykki ælu úr hýenurassgati, fengi af því í magann og drullaði því í pott, í pottinn yrði svo bætt ammóníaki, sál Eiríks Jónssonar og sveittum drullutussum með smjeri undan úldnum bavíanaforhúðum yrði útkoman: Shaggy. Ég hata Shaggy…eða bíddu ég elska hann. Nei, nei. Ég hata hann alveg örugglega.

posted by Önundr @ 10/25/2002 10:02:00 e.h.

Alladín Litli frændi minn kom í heimsókn. Við settum teiknimynd í tækið fyrir hann. Þá yfirgaf hann svæðið og við horfðum á teiknimyndina ein. Arnar Jónsson talar snilldarlega fyrir Jafar. Þegar að er gáð er Arnar alveg ótrúlega líkur Jafar í útliti. Ég þekki Arnar hins vegar ekki nógu vel til að segja til um persónuleikann. Arnar Jónsson er annars ótrúlega góður í talsetningum. Hann ber af í þessum myndum, sem vondi karlinn yfirleitt. Í myndinni Pöddulíf fer hann á kostum sem engispretta ein ógurleg mjög. Meira ógnandi karakter hef ég sjaldan séð. Röddin í manninum er mögnuð.

posted by Önundr @ 10/25/2002 09:19:00 e.h.

Njósnir Í gærkveldi setti ég upp teljara á síðuna. Hann er nú farinn að nálgast töluna hundrað. Þykja mér það góðar fregnir. Hróður minn hefur víða borist. Frá þessari tölu má auðvitað draga nokkrar heimsóknir sem ég á sjálfur, vegna uppsetningarvandræða og slíks. Engu að síður er slóð mín engin gömul reiðleið heldur Ártúnsbrekka alnetsins í öllu sínu veldi. Auðvitað er svo rétt að vara fólk við að koma inn á síðuna héðan í frá. Teljarinn er í raun dulbúið njósnatæki sem RLR hefur sent út til að fylgjast með daglegum athöfnum ykkar og á einhvern undraverðan hátt ná DNA-sýnum. Allt er þetta svo vandlega skrásett og fært í kerfi sem sér fyrir aðgerðir ykkar og viðbrögð við ívilnunum ríkisvaldsins.

posted by Önundr @ 10/25/2002 02:24:00 e.h.

fimmtudagur, október 24, 2002

Furðuleg blanda Ég horfði á þáttinn ,,Konungur drottninganna" áðan. Þar var slegið saman í einn þátt persónum úr tveimur. Aðalpersónurnar voru í matarboði með Rjáfurmundi og Döpru úr þættinum ,,Allir elskast við Rjáfurmund". Þátturinn þótti mér annars ekki forvitnilegur. Mér datt þó í hug að það gæti verið skemmtilegt að slá saman persónum úr öðrum þáttum. Kannski gæti verið sniðugt að setja Alex úr Piparsveininum, þeim viðurstyggilega þætti, í Stiklur með Ómari Ragnarssyni. Hann væri þá skilinn einn eftir við Kárahnjúka, brosandi sínu smeðjulegasta.

posted by Önundr @ 10/24/2002 09:43:00 e.h.

Röfl Í dag var rætt um stigagjöfina á prófinu í Inngangi að lögfræði. Mér skildist á öllu að það sé gefið þannig fyrir að ef einn kross er vitlaus fáist ekkert fyrir spurninguna. Þ.e. þó hinir 3 séu réttir. Slíkt eykur tvímælalaust líkurnar á því að ég sé fallinn. Ég veit þó ekkert um það. Ég velti því bara fyrir mér hvernig sú stigagjöf sé réttlætt sem getur í einhverjum tilfellum gefið einkunnina 0,0 fyrir úrlausn sem hefur 75% rétta krossa. Vonandi var ég bara að misskilja.

posted by Önundr @ 10/24/2002 08:03:00 e.h.

Ógn og skelfing í Virginíu Haukur Heiðar átti góðan punkt í samræðum okkar um daginn. Talið barst að fjöldamorðingja sem nú hrellir íbúa Washington og Virginíu í BNA. Af hverju í ósköpunum er ekki tekið viðtal við Charlton Heston núna? Af hverju er hann ekki spurður ráða um hvað eigi til bragðs að taka? Charlton Heston er einn helstu formælenda byssueignar í Bandaríkjunum. Orð hans um byssuna sína: "they'll have to pry it from my dead hands" eru mörgum í minni. Ég býst fastlega við því að Heston mæli með því að allir kaupi fleiri byssur. Fólk á jú rétt á því að vernda líf sitt og limi. Heppilegast væri að allir íbúar fylkjanna tækju með sér 12 gage magnum haglarann sinn út í búð. Ef skothríð hefst er þá gott að allir skjóti á ljósleita sendiferðabíla, rútur, flugvélar, og póstmenn. Ef það er skotið á mann verður maður að geta svarað fyrir sig. Það eru sjálfsögð réttindi. Charlton Heston finnst eflaust ekkert að því að fjöldamorðinginn hafi aðgang að leyniskytturifflum og vélbyssum, svo lengi sem aðrir hafa hann líka. Gamli bjáni. Hann gleymir að reikna með mikilvægasta þættinum: Fólk er vitlaust, fólk er kærulaust, fólk er vont.

posted by Önundr @ 10/24/2002 09:06:00 f.h.

Sjonni... ...hefur nú ritað á síðu sína um ómeðvitað næturbrölt sitt. Ég get bætt við þá umræðu. Ég var í sveit þegar ég var 13-15 ára á Grund í Skorradal. Morgun einn er ég vaknaði leið mér ekki sem best. Mig klæjaði óskaplega um miðhlutann aftan- og framanverðan. Býsnaðist ég yfir þessu nokkra stund. Ekki leið þó á löngu þar til ég kannaði málið. Ég lyfti sænginni og leit niður. Sá ég þá hvar heystrá stóðu til allra átta út úr nærbrókum mínum. Ég rannsakaði þetta þá til hlítar og kom í ljós allnokkuð magn af þurrheyi. Það er alveg víst að ég var ekki svona þegar ég fór að sofa. Ekki var Guðjón frændi minn að troða þessu inn á mig, hann sofnaði á undan mér og vaknaði á eftir mér. Þegar hann sofnar þá er hann ekkert að vakna aftur í bráð sjáiði til. Aðrir heimilismenn eru ekki líklegir til þess arna. Langlíklegasti möguleikinn er sá að ég hafi gengið í svefni út í fjárhús eða fjós um nóttina, troðið heyi í nærbuxurnar mínar, gengið aftur inn og farið í rúmið. Ég þakka almættinu fyrir að ég vaknaði ekki þarna úti. Ég býst við að skelfing hefði gripið um sig.

posted by Önundr @ 10/24/2002 08:37:00 f.h.

miðvikudagur, október 23, 2002

Hvenær, ó hvenær? Hæstvirtur bróðir minn, Þorgeir, hefur lýst því yfir að hann ætli að hefja skrif á netið. Nú er hins vegar liðin vika á viku ofan síðan þetta gerðist. Því segi ég: Þorgeir, drífðu nú í þessu! Una sagði brandara Hvað segir maður við konu með glóðarauga? - ekki neitt, það er greinilega búið að tala við hana. Í huga mér... ...er ég að semja smásögu. Kannski klára ég hana áður en ég dey. Það gæti orðið skemmtilegt. Málið er að ég er kominn með umgjörðina, ég þarf bara að finna það rétta til að hafa sem fyrirmynd þess sem gerist í sögunni. Kannski er ég að gera þetta vitlaust. Kannski ættu þeir hlutir að koma fyrst, þá fyrst er hægt að fara að líkja þeim við eitthvað. En hugmynin kom bara ekki þannig. Já, kannski klára ég hana og birti í einhverju skítablaði og verð svo kallaður á fund forsætisráðherra. Ég samdi smásögu þegar ég var í 10.bekk. Hún fjallaði um geðsjúkan forstöðumann geðveikrahælis. Hún var ágæt. Jú, vissulega bar hún þess merki að vera skrifuð af unglingskjána, en engu að síður menningarlegt afrek.

posted by Önundr @ 10/23/2002 10:44:00 e.h.

Magaverkur Mér er illt í kviðarholinu. Það hvorki gengur né rekur að losna við eymslin. Ekki þýðir að fara á salernið, og ekki dugar að borða mat. Ekki ætla ég að reyna að borða salernið... Annars gekk ég á milli bókahillna áðan og rak við svo undir tók í fjöllunum. Hjálmar MA-ingur og ræðuskörungur stóð þar og gluggaði í bók. Ekki tók hann eftir neinu. Ég get því enn flutt til Akureyrar ef ég vil. Hinn háttvirti prófessor... ...sem talaði yfir okkur litlu ormunum í dag var hógvær mjög. Hann líkti sér við Jesú Krist. Ekki í útliti, heldur í því að þeir hefðu báðir þurft að bera syndir heimsins á bakinu. Ekki getur þetta talist ótrúlegt.

posted by Önundr @ 10/23/2002 06:05:00 e.h.

Þór, Týr og Hirðfíflið Í nýjustu en jafnframt næstfyrstu færslu sinni skrifar Hirðfíflið: "...Önundur er mjög svo fyndinn og sniðugur maður. Því er bloggið hans [...] einnig mjög svo fyndið og sniðugt. Hefur hann því hlotið góðan orðstýr fyrir það." Auðvitað færi ég því bestu þakkir fyrir smeðjuleg orð í minn garð. Hins vegar vil ég benda því á að orðið "orðstír" er rangt notað í setningunni. Það veit hver heilvita maður að ekkert er ypsilonið í orðinu. Til yndisauka hefur það svo fallbeygt orðið á framúrstefnulegan hátt. Ætlunin með þessu er ekki sú að niðurlægja eða særa. Heldur byggja upp og fræða. Sá er tilgangur vefsíðunnar.

posted by Önundr @ 10/23/2002 08:59:00 f.h.

þriðjudagur, október 22, 2002

Glöggir lesendur... ...sjá að hlekkirnir hafa verið uppfærðir. Þeir eru því öllu hressilegri en fyrr. En fyrst ég er nú að skrifa get ég alveg minnst á eitt. Þess ber að geta að ég er á bókhlöðunni. Ég sit hér og sinni mínum málum í tölvuverinu, en hvað blasir við mér? Er það hrein og snyrtileg tölva sem ber vott um snyrtimennsku almúgans og kurteisi? Eru það þvegnir fletir og blik á tölvuskjá? Nei, það er tyggjóklessa á tölvunni. Hvað er að þeim sem skildi hana eftir? Hver var hugsunin þegar hann ákvað að klína tyggjóinu á tölvuna? Hún gæti hafa verið: "Oooojjj hvað ég er asnalegur og ljótur. Ég ætla að klína tyggjóinu mínu á tölvuna til að sýna öllum hvað ég er ömurlegur og heimskur.” Hugsunin gæti þó allt eins hafa verið: “Hmmm, í hreinni illsku minni og þörf fyrir að eyðileggja það sem aðrir hafa búið til með hugviti sínu og dugnaði ætla ég að maka þessa tölvu út í tyggjói. Þannig ætla ég að svívirða alla sem sjá tölvuna og sverta mannorð þeirra sem standa að ræstingum í húsinu. Ég er djöfullinn sjálfur.” Þetta tel ég nokkuð nærri lagi. Enn eru þó fleiri möguleikar á því hver hugsunin var: “Ööööhhh, kannski verða aðrir jafnóhamingjusamir og ég ef ég klíni þessu ógeðslega tyggjói hérna á tölvuna. Kannski tekst mér að færa sjálfan mig ofar á hamingjulistann. Ég er svo ömurlegur að ég gæti ælt.”

posted by Önundr @ 10/22/2002 07:48:00 e.h.

Viðtal Ég var að lesa viðtal við mann á netinu. Það skemmtilega er að viðtalið er upp sett eins og hann sé frægur og eigi að baki langan feril sem athafnamaður. Hann er ekki sérlega frægur og er of ungur til að geta átt langan feril að baki. Í lokaorðum viðtalsins segir hann svo að málefnaleg og heiðarleg kosningabarátta sé skemmtilegur hluti af því samfélagi sem við búum í og hvetur hann svo fólk til þess að hafa samband ef það hefur einhverjar spurningar eða hugmyndir sem það vill koma á framfæri við hann. Ég hefði gaman af því að vita hvort einhver hefur ákveðið að leita svara hjá þessum manni við spurningum þeim sem vakna um málefnalegar og heiðarlegar kosningabaráttur sem hluta af því samfélagi sem við búum í. Annars er síðan hans bara skemmtileg og ekkert út á hana að setja.

posted by Önundr @ 10/22/2002 02:59:00 e.h.

Rauði drekinn Ég fór í bíó í gær. Kæruleysið tók völdin. Afturhaldsmynd (ekki framhaldsmynd) Silence of the lambs varð fyrir valinu. Hún er ágæt. Ónefndur kvenmaður kaus þó að horfa á meirihluta hennar með lokuð augu, ef það er yfirleitt hægt. Keitel, Hopkins, Norton og Fiennes eru allir að leika listavel í myndinni. Byrjunaratriðið er sérstaklega skemmtilegt, og raunar má segja að öll þau atriði sem Hopkins á þátt í standi upp úr í myndinni. Hann er svo ógnvekjandi sem þessi ofurgáfaði geðsjúklingur. Aðeins eitt stakk í augun í myndinni, og það bókstaflega. Það var í atriði þar sem hús brennur og tvær persónur eru inni. Háir veggirnir loga og gólfið mest allt líka. Þó tekst annarri manneskjunni að vera með augun galopin í mjög langan tíma. Slíkt er nokkuð erfitt í raunveruleikanum, vegna hitans sjáið þið til. Hins vegar skipti þetta litlu máli og myndin er fín. Haukur er kominn með rafbók. Sem bakgrunn hefur hann valið þann ljótasta sem boðið er upp á. Til hamingju með það Haukur. Ég hlakka svo til að lesa allt ruglið sem vellur út um vit mannsins.

posted by Önundr @ 10/22/2002 11:46:00 f.h.

mánudagur, október 21, 2002

Viðbjóðslegur maður Sá heitir Sigurður Arent Jónsson, en á síðu hans er tengill hér til hliðar. Í nýlegri færslu sinni skrifar Sigurður: "ég var að lesa ágætis pælingu. hún hljómaði svona: pældu í því að vera síamstvíburi, sem er allt í lagi... nema að tvíburabróðir þinn er hommi og þið eruð bara með eitt rassgat." Nei Sigurður, nei. Þetta er ekki ágætis pæling. Ekkert við þessa pælingu er ágætt. Ekkert jaðrar einu sinni við að vera gætt, hvað þá ágætt. Hugsanir Sigurðar hljóta að koma niður á hæfni hans í samfélagi við aðra.

posted by Önundr @ 10/21/2002 05:57:00 e.h.

sunnudagur, október 20, 2002

Góð ferð Nú hef ég snúið heim úr reisu minni um Suðurland. Förunautur minn og ég fórum víða. Við áðum í Hvammi, rétt hjá Laugalandi, en þar eiga foreldrar Unu jörð ásamt skyldmennum. Það er indæll staður og ekki væsti um okkur. Hrossin tóku vel á móti okkur og nöguðu bílinn minn vinalega. Bílinn var geymdur fyrir utan hlið í nótt. Vikublöð voru lesin, matur borðaður, rauðvín drukkið...og sitthvað fleira. Í dag fórum við í bíltúr. Við keyrðum inn eftir frá Hvammi og upp að Heklurótum. Þar sáum við á sem hafði hætt að renna. Hún var þó full af vatni. Hún rann bara ekki. Bíltúrinn varð lengri en ætlað var í fyrstu og komumst við alla leið upp á Sprengisand. Þá snerum við við. Vatnsfellsvirkjun var augum barin, hún er náttúruperla hin mesta og prýðir umhverfi sitt með glæsileika. Fátt er fallegra en gráir veggir. Þar rétt fyrir neðan hana keyrðum við yfir brú. Brúin lá yfir steyptan stokk sem leiddi fallvatnið frá virkjuninni. Straumurinn og aflið voru ógurleg. Ég stöðvaði bílinn á brúnni og við horfðum niður. Áin rann svo hratt að maður missti jafnvægisskynið af því að horfa á hana. Við stóðumst ekki mátið, fórum út og lögðumst fram á kantinn með höfuðin út fyrir og horfðum niður. Meltingarfærin mótmæltu þessari háttsemi. Einnig sáum við Hrauneyjarfossvirkjun og Búrfellsvirkjun. Má því segja að við höfum verið að auðga skilning okkar á rafmagninu sem við búum við í daglega lífinu, en hugleiðum ekki frekar. Náttúran var auðvitað í aðalhlutverki. Mikilfenglegar auðnir Íslands eru besta tækið til að skilgreina smæð mannskepnunnar. Á leiðinni til baka fórum við niður í Þjórsárdalsmynni og virtum fyrir okkur Þjóðveldisbæinn. Hann er glæsilegur og ber einangrunarplastið í þakinu á honum skýran vott um framsækni Íslendinga á sviði efnaverkfræðinnar á þjóðveldisöld. Eftir þetta fundum við skilti sem benti á Selfoss, 66 km. Við keyrðum þá leið til baka. Ég þakka Unu fyrir samveruna. Una er góð. Slæmi hlutinn Við borðuðum á Kentucky Fried Chicken á Selfossi. Við lesendur segi ég: Aldrei á ævinni skuluð þið stíga fæti ykkar inn á þennan ömurlega stað. Starfsfólkið er forheimskt og dónalegt, maturinn er viðbjóðslegur, borðin óhrein, læti eru í fólkinu á bakvið sem þykist vera að "vinna" og síðast en ekki síst að ef maður biður um þjónustu er henni hent í mann. ALDREI FARA ÞANGAÐ.

posted by Önundr @ 10/20/2002 10:41:00 e.h.

laugardagur, október 19, 2002

Prófið... ...reyndist svo nokkuð sanngjarnt, ekki of langt, ekki of stutt. Það var algerlega sett upp sem krossapróf og voru krossarnir mjög miserfiðir. Sumir voru gríðarerfiðir. Aðrir léttir. Ég gef enga opinbera yfirlýsingu út um gengi mitt. Enda ekki gott að gera slíkt þegar allt gæti farið á versta veg...eða ekki. "Raunhæfu" verkefnin á prófinu voru mjög skemmtilegt. Best fannst mér það sem fjallaði um Róðrígó Tortilla frá San Theódór. Einnig var mjög skemmtilegt að leysa verkefnið um húsið í Hafnarfirði sem var hannað af frægum arkitekt, en svo leigt Sponz ofursta sem hóf að mála húsið í felulitum. Gekk verkefnið út á réttarstöðu arkitektsins. Það þótti mér mjög skemmtilegt. Fólki gekk misvel, sumum vel öðrum illa. Það er aldrei skemmtilegt þegar fólki gengur illa á prófi. En enginn ætti að missa vonina eða dampinn. Það verður bara að halda áfram og gera sitt besta...eða allavega næstbesta. Ef þetta dugir ekki til þá tekur maður það bara aftur.

posted by Önundr @ 10/19/2002 02:57:00 e.h.

föstudagur, október 18, 2002

Allt fram líður endalaust Það styttist í prófið. En ég bóka samt eins og vindurinn. Ekkert má trufla miðlun hugsana minna til almennings. Það er óþægilegt hversu hratt tíminn líður. Hann ætti að líða svona 30% hægar. Þá væri allt gott og fallegt. En það fer æ minnkandi efnið sem ég á eftir að læra. Vafamálið er bara hversu miklu af því verð ég búinn að gleyma í prófinu. Kjarnorkustríð II ...mér sýnist samt allt stefna í kjarnorkustríð fyrir próftíma svo þetta reddast allt saman. Það bara hlýtur að gerast. Bandaríkin og Írak, Indland og Pakistan eða Norður- og Suður-Kórea. Ég meina það þurfa ekki allir að fara í stríð. En einhver af þeim hlýtur að gera það.

posted by Önundr @ 10/18/2002 09:36:00 f.h.

fimmtudagur, október 17, 2002

Kjarnorkustríð Prófið er á laugardaginn. Það eitt og sér er alls ekki svo slæmt. En í samhengi við það að nú er fimmtudagur er það heldur slæmt. Ég á eftir að fara yfir ó svo mikið efni. Það er ekkert grín. Ég held þó enn í vonina um að Bandaríkjaher geri mistök og varpi kjarnorkusprengju á Bagdad sem leiðir til þess að Írakar svara fyrir sig og sprengja allar Natóstöðvar í loft upp, sem aftur hefði í för með sér að ég þyrfti kannski ekki að taka prófið og allir segðu: "Ja, Önni minn þú ert nú búinn að vera svo duglegur. Prófið fellur niður. Segjum bara að þú hafir náð." Og svo yrði garðveisla.

posted by Önundr @ 10/17/2002 04:49:00 e.h.

Snillingur Fyrirsögnin vísar í mig. Hafið þið pælt í því. Fyrirsögnin á bloggsíðu Skúla Gestssonar er "Skúli pælir". Ef maður snýr þessu við fæst út "Púli skælir". Getur þetta verið vísbending úr undirmeðvitund Skúla um að hann sé alltaf að reyna í lífinu, en takist aldrei, og því sé hann alltaf að grenja? Spurning. Ég skal ekki segja.

posted by Önundr @ 10/17/2002 12:36:00 f.h.

Viðrekstur Um daginn talaði ég um lystisemdir þess að hnerra. Í dag hef ég upplifað gnægð þæginda við að reka við. Ég rek afskaplega mikið við. Því getur reynst erftitt fyrir mann eins og mig að ganga í skóla. Ég get ekki leyst um, hvenær sem. Það er allt morandi í tjellingum í lögfræðinni sko. Abbabb, mátti ekki segja þetta. Sumir verða alveg spindegal. Staðreyndin er þó sú að fólk ætti ekki að þurfa að skammast sín fyrir þennan eiginleika. Minn viðrekstur ber einungis vitni um heilbrigða kviðaholsstarfsemi mína og holla matarlyst. Héðan í frá mun ég freta á félaga mína í lögfræði. Prump, prump, prump.

posted by Önundr @ 10/17/2002 12:00:00 f.h.

miðvikudagur, október 16, 2002

Besta bloggið Ég hef velt því fyrir mér undanfarið hvaða íslenska blogg sé best. Ég hef komist að því að blogg Margrétar Erlu Maack er besta blogg á Íslandi. Þar fjallar hún á skeleggan hátt og gagnrýninn um málefni er varða okkur öll. Sjálfa sig, líf sitt og kærasta sinn. Vil ég óska Margréti til hamingju með þennan titil. Megi hún lengi lifa. Húrra, húrra, húrra, húrra.

posted by Önundr @ 10/16/2002 11:52:00 e.h.

Fótbolti Nú rétt í þessu unnu Íslendingar Litháena 3 - 0. En frábært. Æðisgengið. Eitthvað segir að nú komi þeir spekingar aftur í fjölmiðlana sem röfluðu hvað mest eftir leikinn við Skota. Ég sé þetta fyrir mér: "Íslenska liðið var að spila þetta mjög örugglega, Litháenarnir áttu aldrei möguleika, Atli var þarna að gera hárrétta hluti, Hermann var að sýna hvað hann er hættulegur, blablabla". Það er bara staðreynd með þessa fótboltaspekúlanta að þeir vita ekki rassgat um hvað þeir eru að tala. Alltaf þegar Íslendingar tapa segja menn að þetta og hitt hafi verið of lélegt og hitt og þetta. Alltaf sömu frasarnir. Svo spila Íslendingar við lélegt lið næst og vinna. Þá er Íslenska liðið allt í einu orðið það besta á Norðurlöndum, þjálfarinn snillingur og leikmennirnir allir bestir. Aldrei virðast þeir skilja að það er erfiðara að vinna góð lið en léleg lið. Fávitar allir saman. Svona er þetta bara.

posted by Önundr @ 10/16/2002 08:29:00 e.h.

Fréttir Saddam Hussein hefur verið endurkjörinn sem forseti Íraks til næstu 7 ára. Hann hlaut glæsilega kosningu, eða 100% atkvæða. Allir kusu Saddam. Allir. Hann var einn í framboði. Þetta verður að teljast mjög góð kosning og ber þess greinilega vitni hversu góður stjórnandi hann hefur verið síðustu 23 árin. Fólkið elskar hann. Hinn valinkunni andans maður segir þá bara: Til hamingju Saddam!

posted by Önundr @ 10/16/2002 09:12:00 f.h.

þriðjudagur, október 15, 2002

Prófið… …nálgast. Ég þoli ekki próf frekar en Kötturinn. Það gengur svo hægt að læra. Andskotinn. Efnið er nefnilega svo lúmskt mikið. Manni finnst þetta alls ekkert mikið. En það er aldeilis að koma í ljós að það tekur sinni tíma að læra þetta kjaftæði utan að. Helgin… …nálgast einnig óðfluga. En það er ófrávíkjanlegur fylgifiskur þess að prófið er að nálgast. Helgin fer þó ekki öll í próftaugaveiklunarmóðursýkismók. Því strax að loknu prófinu mun ég halda austur á land í einn og hálfan sólarhring. Mun ég þar njóta lífsins til hins ýtrasta. Jafnvel fara í sund. Ég get varla beðið. Rafbókunaræðið …er að líða hjá. Margar ræfilstuskur byrjuðu að rafbóka eins og óðar væru hér fyrir nokkrum vikum. Er nú farið að hægjast mjög á nokkrum þeirra. Engin nöfn verða nefnd. Þeir taki til sín sem eiga. Þrátt fyrir þetta er von á öflugasta bókaranum hingað til. En hann hefur enn ekki komið sér upp síðu af þessu tagi. Sá er afarmenni. Hann er illt að egna.

posted by Önundr @ 10/15/2002 02:31:00 e.h.

mánudagur, október 14, 2002

Fyndnasti brandari í heimi Björn Erlingur Flóki Björnsson sendi mér eftirfarandi brandara á vefpóstformi. Þessi brandari er nú minn uppáhaldsbrandari. Ég hló upphátt í tölvuverinu á Bókhlöðunni. Æ, djöfullinn nú er ég búinn að gera hjá ykkur of miklar væntingar. Hann er ömurlegur. Lesið: A dustman is going along the street picking up the wheely bins. He gets to one house where the bin hasn't been left out so he has a quick look for it, and then knocks on the door. Eventually a Japanese man answers... "Harro", he says. "Alright mate, where's your bin?" asks the dustman. "I bin on toiret" replies the Japanese bloke, looking perplexed. "No mate, where's ya dust bin?" "I dust bin on toiret I told you" says the Japanese man. "Mate", says the dustman..."you're misunderstanding me... Where's your wheely bin?" "OK, OK", says the Japanese guy. "I wheely bin having wank".

posted by Önundr @ 10/14/2002 02:22:00 e.h.

Réttarfar Nú er komið að því. Stóra stundin er runnin upp. Önundur lærir um réttarfar í hnotskurn. Utanbókar. Dada! Daddaddadaaaaa! Svefninn... ...í nótt var óvenjulega góður. Ætli það hafi ekki verið stellingin sem ég sofnaði í. Svona með aðra löppina fyrir aftan hnakka og hina aftur fyrir bak, og svo tærnar læstar saman. Ótrúlega þægileg stelling og blóðstreymisaukandi. Ég er endurnærður. Hvernig er það, þessar endur á tjörninni, ætli þær séu endur nærðar? Harharhar. Guðni Ágústsson Hann var í símaviðtali á rás2 í morgun. Þar var hann að furða sig á því að konur væri hlédrægar þegar kæmi að málefnum bænda. Þ.e.a.s. konur í sveitum auðvitað. Hann talaði um það hve virk kvenfélögin eru, hvernig konurnar taka virkan þátt í félagslífinu í sveitunum og halda því í raun uppi. En þegar kemur að framboðsmálum og búnaðarsamböndum og slíku, þá héldu þær sig til hlés. Ég held að svarið við þessu sé ekki ýkja flókið. Það er nú bara þannig í sveitunum að hlutverkaskiptingin miðast ennþá að miklu eða öllu leyti við kyn fólks. Konurnar eru miklu meira inni að elda og karlarnir úti. Það er nú bara þannig. Svo það er kannski líklegt að þær aðstæður geri konurnar heimakærari, karlarnir eru alltaf að flækjast eitthvað á milli, heyja hver fyrir annan og svona. Ég vil nú ekki alhæfa, en mér þætti merkilegt að sjá bóndabæ þar sem karlinn væri alltaf að elda og svona. Það er kannski einhvers staðar. Ég veit það ekki. Guðni var hins vegar enn sem fyrr með hreint ótrúlegan talanda.

posted by Önundr @ 10/14/2002 08:46:00 f.h.

sunnudagur, október 13, 2002

Hnerri Að hnerra er yndisleg athöfn. Sér"fræðingar" hafa látið það út úr sér að við hnerra fáist 1/8 úr fullnægingu. Ég fæ mikið meiri ánægju út úr hverjum hnerra en svo. Fólk þarf einfaldlega að læra rétta hnerrtækni. Þegar maður áttar sig á því hvað er í uppsiglingu er best að draga andann eins djúpt og hægt er, halda svo hnerranum inni eins lengi og hægt er. Þegar hnerrinn kemur svo á endanum á að öskra af öllum lífs og sálarkröftum. Kærustur og aðrir aðiljar geta tekið þetta nærri sér, en það skiptir ekki máli. Hnerrinn gengur fyrir.

posted by Önundr @ 10/13/2002 11:39:00 e.h.

laugardagur, október 12, 2002

Ljóðaþýðingar... ...eru mikil list og erfiðar viðfangs. Það vinnuframlag sem Helgi Hálfdanarson og fleiri góðir menn hafa innt af hendi er ómetanlegt. Þetta hefur nú verið gert öllu auðveldara. Það er komin þýðingarvél á netið sem m.a. þýðir á íslensku og af henni á önnur mál. Hún er stórkostleg. Hér hef ég sett 23. sálm Davíðs, Drottinn er minn hirðir, því til sönnunar. Í engu er þýðingin skert þeirri fegurð sem frumútgáfan hefur til að bera. Tæknin getur jú gert svo mikið fyrir menninguna. Ég þarf vart að setja íslenska textann inn þar eð allir kunna þetta ljóð. Lesið og njótið. Lord is my herdsman myself mun ekkert crack. RIVER grænum meadow candied he myself rest tiredness myself snuggle up to imbibition where I analogous privacy enjoy. He vivacious soul mína tiredness myself about straighten vegu for the sake of name síns. Even though I gone about get dark dal, be afraid of I ekkert illt, accordingly snuggle up to you art with myself, shoot thy and stick tranquillise myself. You býr myself table frammi fyrir pay lip service to fjendum minus, you smyr sconce my with oleaginous, beaker my is overflowing. Yes, providence and rest filly myself allir lifetime mína, and into húsi Queenly bý I yearn lifetime

posted by Önundr @ 10/12/2002 11:19:00 e.h.

Spaugstofan Fyrsti þáttur í nýrri röð var sýndur nú rétt áðan. Spaugstofumenn hafa nú verið í fríi í nokkur ár. Ég gerði mér því veikar vonir um nýjan og endurbættan húmor. Ef ekki það, þá einungis að fríið hefði verið nógu langt til að safna saman nokkrum ásættanlegum bröndurum. Þátturinn var stuttur. Efni hans var rýrt. Kímnin var illsjáanleg. Þó virtist örla á stefnubreytingu hjá þeim. Þetta var sett fram frekar eins og þjóðfélagsádeila á léttu nótunum, sem fyrr sagði, illa heppnuð. Allur þátturinn fjallaði um Davíð Oddsson. Rauði þráðurinn var "Davíð er alls staðar". Enginn Davíðsbrandari var fyndinn. Einn þeirra var beinlínis niðurdrepandi. Hann var þannig að Davíð steig í pontu í þingsal til að flytja stefnuræðu sína. Þá komu náttúruverndarsinnar og vöfðu hann í álpappír. Halldór Blöndal þingforseti sagði stefnuræðuna þá frestast af þeirri ástæðu, svo spurði hann: "Af hverju voru þeir að þessu, ætla þeir að grilla hann?" Þetta var hræðilegt. Þeir brandarar sem ekki fjölluðu um Davíð fjölluðu um menn tengda honum. Mjög lélegt. Einnig var þátturinn öðruvísi settur upp. Örn og Karl Ágúst voru í aðalhlutverki sem dagblaðaskoðandi kynnar, samtöl þeirra voru mjög svo leikin. Auk alls þessa hæfði þessi húmor engum aldurshópi. T.d. var gert grín að Kára Stefánssyni með eftirhermu á nýju myndbandi Eminem við lagið “Cleaning out my closet”. Lagið hefur enginn miðaldra Íslendingur heyrt því það er bara spilað á PoppTíví (þeirri drullugu stöð). Þeir sem hafa heyrt lagið eru svo aftur á móti ekki líklegir til að hlæja að Kára Stefánssyni og ríkisábyrgðinni. Það er lægð í gamanmálum Íslendinga. Spaugstofan er enn sorgleg, Tvíhöfði varð leiðinlegur og lést. Eftirstöðvar hans, þátturinn Sigurjón Kjartansson og co. er svo leiðinlegasti afrakstur íslenskra fjölmiðla frá upphafi. Dauði og djöfull. Gísli Marteinn Baldursson Sá svo um fyrsta laugardagsþáttinn sinn í kvöld. Það var ágæt skemmtun. Hin hræðilega hljómsveit Írafár steig á stokk og söngkonan var til viðtals ásamt Erni Arnarsyni og Guðna Ágústssyni landbúnaðarráðherra. Guðni var skemmtilegur. Hann fékkst meira að segja til að flytja hræðilegt ljóð eftir Birgittu Haukdal. Höfðum við af því allnokkra skemmtan. Próflesturinn… …gengur of hægt. Kannski er það vegna þess að ég rafbóka* allan daginn. *Sögnin að rafbóka er fengin af nafnorðinu rafbókun. Þykir mér það ágætt orð yfir það fyrirbæri sem “bloggið” er.

posted by Önundr @ 10/12/2002 09:23:00 e.h.

föstudagur, október 11, 2002

Óþolandi Maðurinn sem talar inn á nýju útvarpsauglýsingarnar frá McDonald's. Þessi maður er með óendanlega steiktan talanda. Lesendur góðir, þið hljótið að hafa heyrt þetta. Sami maður talar inn á auglýsingar á Radio-X, þar sem hann auglýsir hvaða hljómsveitir spila hvar um helgina. Hann er að herma eftir auglýsingaröddum fyrir Hollywoodmyndir. Minnir þetta mig á ágætan uppistandsgrínista sem hugleiddi ágæti kynmaka við slíka menn. Hér verður ekki frekar rætt um það. Ég spurði… …kennarann minn í gær hvort að prófið yrði í lögbergi og hvort um það bærist tilkynningi á netinu. Ég gerði ráð fyrir því að hann vissi það, enda sá maður sem hvað lengst hefur starfað við deildina. Hann fór strax að tala um prófsvindl og það hvernig ekki mætti segja nemendum frá prófstað svo þeir kæmu ekki upp svindlkerfi. Svo fór hann að tala um það hvernig fólk gæti nú bara ákveðið fyrir sjálft sig hvort það vildi svindla. Því næst fór hann að tala um þetta eins og að ég hefði spurt til þess að geta sett upp svindlkerfið mitt. Það var heldur óþægilegt. Hann svaraði því ekki spurningunni en sagði mér óbeint að ég þyrfti að gera það upp við sjálfan mig hvort ég ætlaði að svindla eða ekki. Það voru þær upplýsingar sem fengust frá honum. Nú er ég ekki að heimta einhverja virðingu af hans hendi fyrir mér. Mér hefði bara fundist nóg að svara spurningunni þannig að hann vissi ekki svarið. Ég er ekkert að fara að svindla á neinu déskotans prófi. Hársöfnun Nú er stefnan sú að verða æ líkari herramönnunum í ZZ-Top með hverjum degi sem líður. Þeir hafa auðvitað alltaf verið fyrirmyndir mínar í einu og öllu. Það var auðvitað alltaf draumurinn að læra á gítar. En ég var of heimskur...

posted by Önundr @ 10/11/2002 12:09:00 e.h.

fimmtudagur, október 10, 2002

Ég legg til... ... að stud. jur. Páll Heimisson verði héðan í frá kallaður Palli fulli. Eða Palli drulluþunni. Eða Palli útdjammaði. Eða Palli cool. Lesið fyrir ykkur sjálf. Rakarinn í Sevilla? Er það ekki um gaurinn þarna sem rak skapahárasnyrtistofu á Spáni og lenti svo í dópinu? Af heimasíðu þinni Páll má draga þá einu ályktun að þú sért skemmtanasjúkur á við Commodus keisara. Öll vitum við nú hvernig fór fyrir honum, hann dó!

posted by Önundr @ 10/10/2002 11:34:00 f.h.

Geðsýki og viðurstyggð... ...hafa náð tökum á heiminum. Alls staðar er fólk sem álítur heiminn geðveikan og ógeðslegan. Allt sem það sér fellur undir þessa lýsingu. Sjálfur komst ég að nokkru í þennan hóp fólks. En nú verður gert átak. Ég mun reyna að skipta út orðunum “ógeðslega” og “geðveikt” fyrir stórfenglega og gríðarlega eða önnur hliðstæð orð. Gífuryrði eru ágæt ef þau eru vel valin. Próflestur... ...hefst eftir skóla í dag. Þetta verður að öllum líkindum nokkuð strembin vika. Mér hefur þó verið heitið rausnarlegum verðlaunum að henni lokinni. Hvað um það, ég hlustaði á færeyska tónlist í bílnum í morgun. Fyrst var það Smellimystur (Clickhaze) og svo var það gamli söngvamaðurinn Hanus. Ég kunni vel að meta hans stíl. Gamall maður sem raular/vælir á færeysku og hummar svo viðlagið. Hanus ku vera síðgráhærður og síðskeggjaður. Ekki skemmir nafnið heldur fyrir. Eitthvað segir mér... ...að sambandshangikjöt sé bragðmikið ilmandi og gott. Ég veit ekki, ég hef þetta bara á tilfinningunni. Svo er ég þess einhverra hluta vegna fullviss að jólamaturinn alltaf góður sé. Furðulegt.

posted by Önundr @ 10/10/2002 10:18:00 f.h.

miðvikudagur, október 09, 2002

Það kom... ...svo í ljós að maðurinn heitir ekkert PL. Hann heitir Pétur Leifsson. PL reyndist einungis vera stytting á nafninu. Djöfull get ég verið heimskur stundum. Nú þá... ...er bara að halda áfram þessum lærdómi. En fyrst verður að geta þess að gúrkurnar úr vessló, sem Skúli hefur um rætt á síðu sinni, sátu á okkar bekk í dag. Þeim þriðja. Ein þeirra þurfti að setja stólinn sinn saman handvirkt áður en hún gat sest í hann. Fórst henni það vel úr hendi og sat hún í 30 gráðu halla í tímanum. Einnig er vert að drepa á því að myndarlegi maðurinn sem situr alltaf við hliðina á stúlkunni með stóru júgrin var mjög smekklega klæddur í dag. Hann á óendanlega mikið af fötum og er aldrei í sömu fötunum oftar en einu sinni. Ég held að ef hann seldi öll fötin sín gæti hann keypt Tryggingamiðstöðina.

posted by Önundr @ 10/09/2002 03:23:00 e.h.

Klukkutíma... ...of lengi var sofið í morgun. Það var þó allt í lagi. Á vissum tímapunkti tók ég ákvörðun um að bursta tennurnar. Það ætlaði ég að gera inni á baðherbergi. Þegar þangað var komið voru þrír kvenmenn þar inni, allir að bursta tennurnar í sér. Það eru margar tennur. Þessir kvenmenn voru allir á mikilli hreyfingu og litu í raun út eins og ein mjög stór lífvera. Þríhöfða hundur kannski. Svona er Mosfellsbærinn undarlegur. Á eftir... ...fer ég í tíma hjá manni sem heitir PL. Það er óvenulegt nafn. PL. Stutt og laggott samt. Hann er ábyggilega kallaður Pelli. Konráð Jónsson ...reyndi svo um daginn að móðga mig. Hann spurði mig háðslega hvort textadálkurinn á þessari netsíðu væri svona mjór til að færslurnar litu út fyrir að vera lengri. Hann var að reyna að gera lítið úr mér. Ég man ekki hvernig ég svaraði, en ég man að það var ógurlegt svar. Konráð koðnaði niður og roðnaði í framan. Hann hefur sennilega ekki borið sitt barr eftir þetta. Enda veit ég ekki til þess að hann eigi neitt barr. Roseanne... ...Barr var feit.

posted by Önundr @ 10/09/2002 10:19:00 f.h.

þriðjudagur, október 08, 2002

Ég fór í... ...göngutúr um hádegisbilið, til þess að liðka á mér bakið. Ég settist á bekk við tjörnina, hjá Iðnó, og horfði á fuglana. Þetta var mjög rómantísk stund. Ekki skemmdi fyrir sá kíghóstandi drykkjusjúklingur sem minn sessunautur var. Seinna um daginn sá ég hann fyrir utan bankastofnun, það er málinu hins vegar óviðkomandi. Þegar ég sat á bekknum gerði ég uppgötvun. Offita er ekki bara vandamál hjá mannfólki og kattardýrum. Þarna sá ég akfeita önd. Það er greinilegt að þessi önd kann sér ekkert hóf. Matgræðgin hlýtur að vera ógurleg. Hún hlýtur að hafa dvalarstað í Bandaríkjunum yfir vetrarmánuðina, í Kentucky örugglega. Önd þessi kjagaði um tjarnarbakkann og hold hennar hékk langt niður með leggjunum, svo fæturnir rétt stóðu niður úr við jörðu. Viðurstyggileg önd. Því næst... ...hitti ég Unu S og við fórum á McDonalds. Þar fyrir utan var langi maðurinn. Langi maðurinn vinnur á McDonalds og leggur bílnum sínum iðulega (þó ekki hringiðulega) á nemendabílastæðum MR. Já, þeim víðáttumiklu bílastæðum. Langi maðurinn var krúnurakaður sem aldrei fyrr. Skemmtilegt er að segja frá því að þessi langi maður á mjög smáan bíl. Það virðist þó ekki aftra honum frá því að lifa hamingjusömu lífi.

posted by Önundr @ 10/08/2002 09:29:00 e.h.

Bókhlaðan... ...er ein mjög fárra bygginga sem hefur náð því andrúmslofti sem sýnt er á teikningum af því fyrir byggingu. Lesendur kannast vafalaust við það þegar sýndar eru teikningar af áformuðum mannvirkjum. Á þeim eru manneskjur á víð og dreif. Sumar sitja með krosslagða fætur við litla tjörn, aðrar hlýða á frumspeking tala um eðli heimsins, enn aðrar sitja að snæðingi og nokkrar eru á gangi. Utan um þetta eru svo pattaraleg tré og vel klipptir runnar, sól skín í heiði og fuglar þenja á sér brjóstið. Á Íslandi reynist þetta í flestum tilvikum verða kræklóttar hríslur, snjóskaflar og ein hræða sem hleypur með hettu fyrir annarri hlið andlitsins. Bókhlaðan samræmist þó þessari tálsýn að nokkru leyti. Oft situr fólk á grasinu fyrir utan og talar saman, borðar inni á kaffistofunni, trén eru græn og runnarnir vel klipptir. Í dag... ...þarf ég að rústa kaflanum um venjurétt. Ég ætla að lesa hann tvisvar og glósa hann nákvæmlega. Mér er hins vegar svo ótrúlega illt í bakinu. Ég er með þennan klassíska bakverk minn. Hann er ekki skemmtilegur. Hann byrjar í aftanverðum rifjunum vinstra megin og færist svo út um allt. Ef ég er heppinn nær þetta hámarki í heljarinnar þursabiti sem hrjáir mig í tvo daga. Þetta fékk ég einu sinni í vinnunni. Þá komst ég að því að besta ráðið er að taka gramm af sterkum lyfjum og fara svo að hreyfa sig. Annars fer að styttast í próf og ég þarf að fara að herða mig. Ég fékk í hendur raunhæft verkefni í gær. Það er óárennilegt mjög. Fjallar það um settan rétt. En nú er mál að auðga menntaandann eins og fólkið á teikningunum.

posted by Önundr @ 10/08/2002 08:54:00 f.h.

mánudagur, október 07, 2002

Ég lærði... ...allnokkuð í dag. En ég át líka mikið. Ég borðaði nokkur lambahjört í hádegismat, egg og beikon í morgunmat, tvær tegundir af köku í morgunmat og frikadeller í kvöldmat. Ég er líka að fitna. Vinkona mömmu kom í kaffi, hún sagði meira að segja að ég væri að fitna. Svona er þetta nú bara. Heilsunni hrakar með háum aldri. Árið 1066 ...réðst Vilhjálmur bastarður inn í England. Ég vildi að ég væri Önundur bastarður. Það væri svalt.

posted by Önundr @ 10/07/2002 11:31:00 e.h.

Ég er hræddur um það. ...þeir virka, og það allvel. Ég er kátur.

posted by Önundr @ 10/07/2002 03:18:00 e.h.

Sjáum nú til... ...hvort ekki séu komnir tenglar hér til hliðar.

posted by Önundr @ 10/07/2002 03:14:00 e.h.

Þegar... ...ég læri heima gerist ekkert. Þegar ekkert gerist hef ég ekkert skemmtilegt að segja.

posted by Önundr @ 10/07/2002 03:04:00 e.h.

laugardagur, október 05, 2002

Ógurleg hamingja Í gær kíktum við gömlu mennirnir á MR-ví daginn. Ræðukeppnin var mjög skemmtileg, hún átti sína hápunkta og sínar lægðir. Allra fyrst ber að geta hins algera lágmarks. Það var í seinni meðmælendaræðu vesslinga. Fyrir ræðuna þurfti ræðumaðurinn að draga fiskabúr að púltinu, það var allt hluti að sýningunni. Allt í góðu með það. En hann hafði hulið búrið með íslenska fánanum þangað til. Þegar hann færði búrið tók hann íslenska fánann og henti honum í gólfið. Drengbjáninn braut landslög fyrir framan mörghundruð manna sal af fólki og myndatökuvélar. Hann vanvirti íslenska fánann. MR megin í salnum varð nokkur kliður vegna þessa en vesslingar föttuðu ekki neitt. Sem fyrr segir, bjánar. Meðmælandinn hélt sína ræðu og tókst að skvetta vatni yfir Jens Þórðarson, rétt áður en hann henti yfir hann köngulóm. Það var gaman. Breki Logason kom svo upp síðastur og hélt ágæta ræðu. Hins vegar lá fáninn ennþá á gólfinu fyrir framan alla. Breki talaði svo um sjálfan sig sem þjóðhetju sem ætlaði að vernda landið fyrir hræðilegum áformum MR-inga. Fáninn var það eina sem komst að í huganum á mér. Hann lá þarna og ómerkti allt sem Breki sagði. Úrslitin... Jóhann Alfreð Kristinsson, hinn geðþekki stuðningsmaður MR-inga og litla snúsíbollan mín, varð ræðumaður kvöldsins og átti staðinn. Keppnin fór svo þannig að MR vann með 95 stiga mun. Rúst. Mikið öruggari sigur en í fyrra, enda skapari himins og jarðar útskrifaður úr vessló. Að ári... Munu MR-ingar því hampa titlinum í þriðja skiptið í röð og vinna fjórða bikarinn til eignar. Það verður skemmtilegt. Annars... ...var keppnin mjög skemmtileg, Jóhann var ótrúlega góður, Einar stóð sig eins og William Wallace gegn Longshanks, Einar Örn skilaði virkilega góðum svörum, og Árni Egill stóð sannarlega fyrir sínu, og á þó mikið inni. Breki stóð sig vel, frummælandinn þeirra var heldur slappur og meðmælandinn fyndinn en ekki mikið meira. Góð keppni. Til hamingju Ari Eldjárn.

posted by Önundr @ 10/05/2002 01:02:00 e.h.

fimmtudagur, október 03, 2002

Raunhæft verkefni í skaðabótarétti Maður A stekkur út úr flugvél. Hann gerir það yfir jörð í eigu manns B. Maður B hefur nýlega keypt sér mótorhjól. Það er af Yamaha gerð. Svart. Á leiðinni niður rekst maður A á gæs á flugi. Gæsin lætur lífið við áreksturinn og fellur nú niður á við. Maður B ræsir í þann mund mótorhjólið. Gæsin lendir á bensíngjöf hjólsins sem þýtur af stað og lendir á rafmagnskassa. Skammhlaup verður í kassanum svo að rafmagnslaust verður hjá kjúklingabúi þar skammt frá. Við það skemmist fóður í geymslusílói og nokkrir kjúklingar veikjast við neyslu þess. Þeir eru svo seldir í matvöruverslanir. Af því hlýst matareitrun í mötuneyti fiskverkunarhúss Granda í Reykjavík. 1) Getur Grandi hf. krafið eiganda flugvélarinnar um skaðabætur vegna framleiðslutaps þá viku sem starfsfólkið var frá vinnu? 2) Ber líffræðingurinn sem fangaði gæsina og merkti ábyrgð að einhverju leyti þar eð hann seinkaði ferð gæsarinnar nákvæmlega svo að hún yrði fyrir fallhlífarstökkvaranum?

posted by Önundr @ 10/03/2002 11:19:00 e.h.

Réttarsagan... ...er komin í hendur mínar. Þessi tvö ljósrituðu hefti kostuðu 1300 krónur, við það leggst svo bensínkostnaður við að keyra upp í Síðumúla. Dágóð upphæð. Arthúr konungur Blöndal Frank Cassata er að velta fyrir sér áhugaverðum hlutum. Hann ritar: "Nú skrifar maður iðulegu tvö orð í einu með aðferð þeirri, t.d. he's, isn't og aren't. Með þessari aðferð mætti stytta He is not í annaðhvort He's not eða He isn't. En er þá e-ð sem bannar mér að ganga einu skrefi lengra og segja he'sn't??" Hugsunin á fullkomlega rétt á sér. Sjálfur er ég nokkuð mótfallinn þessum rithætti sem almennt er viðurkenndur. Isn't og aren't. Þrátt fyrir það hef ég haldið mig við hann vegna ótta við að ganga gegn vilja almennings. Verða fordæmdur. Annað dæmi um þennan rithátt er “can’t”. Þetta finnst það versta af því öllu. Þetta hefur verið viðurkennt bæði sem orðasambandið “can not” og orðið “cannot”. Það er því fáránlegt að fella út annað n-ið um leið og o-ið er fellt út með úrfellingarkommu. Rökréttara væri að skrifa cann’t en can’t. “Ca not” eða “Can ot?” Hvorugt skilur undirritaður. Allt er þetta hluti af því að Bandaríkjamenn skilja ekki sitt eigið tungumál. Enda er það einn hrærigrautur.

posted by Önundr @ 10/03/2002 12:19:00 e.h.

Svo datt... ...mér í hug sagan stutta af náunganum sem sá kálf og sagði við lítið barn: ,,Sjáðu folaldið, me me."

posted by Önundr @ 10/03/2002 10:29:00 f.h.

Magnús... ...gæti jafnvel orðið umhverfisráðherra einn daginn.

posted by Önundr @ 10/03/2002 10:24:00 f.h.

Í gær... ...gleymdist að segja frá skemmtilegu atviki. Fyrst verður að nefna það að Magnús Davíð Norðdahl er í verkfræði. Hann hefur verið að segja mér frá því hvernig verkfræðingar séu svo skipulagðir og klárir að allir elski þá, og því hvernig kennarinn hans, Júlíus Sólnes fyrrverandi umhverfisráðherra, er alltaf að skjóta á lögfræðinga og hvað þeir séu nú slappir. Þá er rétt að segja frá atvikinu. Inni á nestisstofu í gær voru tvær stúlkur. Óskaplega huggulegar. Þær voru að tala um diffrun. Einnig töluðu þær um stærðfræðigreiningu og skemmtanir. Mikið töluðu þær um skemmtanir. Af samtali þeirra varð ljóst að þær eru í sama námi og Magnús. Þá minntist önnur þeirra á það hvernig hún skildi sumt alls ekki í tímunum en þyrði bara ekki að spyrja. Samtal stúlknanna var eitthvað á þessa leið: A: Ég meina þú veist ef ég myndi spyrja að þessu þá mundi hann var segja mér að koma mér út þú bara “Hey, þú veist komdu þér út heimska mær” B: Mær? Ég mundi nú frekar halda að hann segir þú veist “heimska meri” eða eitthvað. A: Nehei, hann notar orðið “meri” örugglega bara yfir rollur, hann er svo gamall sko. ...ef þetta er ekki einhver sú gallaðasta röksemdafærsla sem ég hef nokkru sinni heyrt af vörum mælta þá skal ég hundur heita. Ég tel fullvíst... ...að Magnús sjálfur verði frábær verkfræðingur, skipulagður, duglegur og eftirsóttur til starfa. Ekki veit ég þó með alla sem útskrifast sem verkfræðingar. Að sama skapi mætti segja að einhverjir lögfræðingar séu óskipulagðir, en aðrir eflaust ekki.

posted by Önundr @ 10/03/2002 10:18:00 f.h.

miðvikudagur, október 02, 2002

Una ...er ofurhress í dag. Það er gott mál, en ef hún færi í svona fjallgöngu á hverjum degi yrði hún eins og Magnús Scheving, og það viljum við ekki. Haukur ...er aumingi sem fer heim til sín klukkan sjö. Svo liggur hann á bæn allan liðlangan daginn. Það ætti að senda hann á sjóinn. Sjá hvort það væri ekki hægt að gera úr þessu mann. Þorgeir ...bróðir minn kom á hlöðuna áðan til þess að nota símann minn. Þá varð ég orðlaus.

posted by Önundr @ 10/02/2002 07:10:00 e.h.

þriðjudagur, október 01, 2002

.Paulifilii Ég er orðinn frægur. Enginn annar en die Katze Viðar Pálsson hefur varið örfáum sekúndum af lífi sínu í umfjöllun um mig. Viðar er betur þekktur sem Gettu betur hetja MR 1997 - 1998. Af þessum tölum má sjá að hann er afgamall, og ekki mun langt um líða þar til hann lognast út af. Eftir því sem lengra líður frá fyrrnefndum Gettu betur keppnum efast ég sífellt meira um þátttöku hans yfirleitt. Ef maður horfir á þessa þætti sést greinilega hvernig Viðar er hroðvirknislega klipptur inn á myndina. Hver tilgangur þess var á sínum tíma get ég ekki ímyndað mér. Ég hef lengi þekkt hann í gegnum bróður minn Þorgeir. Því miður kann ég engar sögur af Viðari sem vert er að segja frá. Allar þær upplýsingar er þó eflaust hægt að nálgast hjá bróður mínum í síma 581-2345. Þó man ég að í símaskránni Sveinbjörgu fékk hann nafnið Viðar sviðar kommi Pálsson. Ég man að í sömu símaskrá fékk stúlka ein viðurnefnið “typpasuga”. Með því er verið að vísa til munnsogs á getnaðarlim karlmanns. Heppinn var Viðar að fá ekki slíkt viðurnefni. Enda engin ástæða til. Álykta má nokkuð um smekkvísi scribu scolaris það árið. Viðar er drengur góður og nemur sagnfræði við Berkeley háskóla í BNA. Af bloggsíðu hans þykir ljóst að í Bandaríkjunum ganga menn af göflunum. Ég býð góða nótt. En um leið auglýsi ég eftir fólki sem vill selja góðan magnara á hlægilegu verði.

posted by Önundr @ 10/01/2002 11:42:00 e.h.

Í allan dag… …hef ég setið inni í nýja lesherberginu mínu. Ég var að lesa. Sófinn risavaxni sómir sér vel þarna inni. Það eina sem vantar eru nýju hátalararnir mínir. Faðir minn hafði ætlað sér að selja gömlu hátalarana sem hann keypti fyrir 17 árum, en fékk aldrei að nota. Hann fékk ekki leyfi frá allsherjarvaldi heimilisins, móðurinni. Nú hefur hann ákveðið að gefa mér þá. Þessar hljómslöngvur eru heljarstórar. Tvær stórar lágtíðnikeilur og fjórar fyrir hátíðnina. Ég þarf bara að kaupa magnara. Á Skjá einum… …er margt ágætt. En einnig margt slæmt. Þess á meðal er þátturinn um brúðgumann Alex. Hræðilegt. Hver vill giftast einstaklingi sem fer á stefnumót með 20 öðrum manneskjum á sama tíma? Konurnar eru að keppast við að smjaðra fyrir honum og lofa hann, þess á milli væla þær um það hversu yndislegur hann sé og að hann sé eini maðurinn fyrir þær. Þá má einnig nefna… …Þátt Malgerðar Vattíasdóttur, Kviðslit/húðslit. Það sem er skemmtilegt við þáttinn er heillandi persónuleiki stjórnandans. Enginn segir ,,Já” betur en hún. Einnig hefur hún náð mikilli leikni í að segja orðið ,,æðislegt”, og notar þann hæfileika sinn óspart. Það er gott, maður á þroska hæfileika sína.

posted by Önundr @ 10/01/2002 08:12:00 e.h.